به گزارش ساعد نیوز به نقل از خبرگزاری تسنیم، جناب آقای حسن روحانی رئیس جمهور امروز برای چندمین بار واقعیات میدانی را نادیده گرفت و از دیگران خواست مانع برداشته شدن تحریم ها نشوند. با جستن و تحقیق کردن نمی توان یافت که چه کسانی مانع برداشته شدن تحریم ها شده اند و اگر تمام فضای اینترنت را جست وجو کنید به یک موافق باقی ماندن تحریم ها نمی رسید، پس چرا آقای حسن روحانی از موجودات موهوم درخواست می کند مانع برداشته شدن تحریم ها نشوند؟
استفاده از فعل مجهول در دوران اعتدال پرسابقه است و شخص رئیس جمهور و مدیران ارشد آن بارها از فعل مجهول حتی برای معرفی برنامه های معلوم خود نیز استفاده کرده اند. "اقتصاد باید از تک محصولی بودن خارج شود"، "بودجه باید غیرنفتی شود"، یارانه ها باید هدفمند باشد"، "از تولید باید حمایت شود"؛ بارها به جای گزاره های با افعال معلومِ "اقتصاد را از تک محصولی بودن خارج می کنیم"، "بودجه را غیرنفتی می کنیم"، "یارانه ها را هدفمند می کنیم" و "از تولید حمایت می کنیم" استفاده شده است و ظاهراً دولت قصد دارد به این نوع مدیریت؛ اگر بشود نام آن را مدیریت گذاشت؛ ادامه دهد.
قوه مجریه دست دولت است و اگر غیر از آمریکا در داخل کشور قوه ای تحریم کننده وجود دارد، دولت است که باید تحریم ها را بردارد و هر برنامه دیگری برای رفع تحریم ها هم در نهایت به دولت سپرده می شود تا برای رفع تحریم ها به کار بندد.
اگر دولت به دنبال برنامه مشخص برای از بین بردن تحریم ها است، پیش از این بارها کارشناسان برنامه های خود را به دولت ارائه داده اند، طرح هایی مانند:
- انعقاد پیمان های دوجانبه پولی
- عدم سنگ اندازی بر سر راه صادرات
- اجازه دادن به ورود کالا به کشور و عدم اجرای سیاست خودتحریمی
- تکمیل قانون هدفمندسازی یارانه ها
- اجرای پروژه های عمرانی به عنوان موتور اقتصاد کشور
- توجه به ظرفیت بازارهای منطقه
و ریز برنامه های متنوع دیگر بارها به دولت پیشنهاد شده است که حتی به طور لفظی هم مورد توجه دولت اعتدال قرار نگرفته است.
برچیدن رایزن های بازرگانی در سفارتخانه ها، به گروگان گرفتن صادرات و واردات توسط بانک مرکزی، دلاریزه کردن تجارت خارجی به جای دلارزدایی، بخشنامه های رگباری برای قفل کردن تجارت خارجی، نقش مخرب نظام بانکی در سفته بازی، نابود کردن اعتماد مردم به بازار سرمایه و... سیاست واقعی دولت در 8 سال گذشته بوده است که نتیجه آن در آمارهای اقتصاد کلان خود را نشان داده است. آیا مخالفان روحانی از بانک مرکزی درخواست کرده اند نهاد پولی کشور را به مستخدم بانک های خصوصی برای چاپ پول تبدیل کند؟ پس رئیس جمهور از چه کسانی و درباره چه چیزی حرف می زند؟
تنها گزاره ای که باقی می ماند ربط دادن تحریم به تصویب لوایح باقی مانده FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام است. دولت ادعا می کند که تصویب این لوایح یعنی رفع تحریم!
اگر مردم از رئیس جمهور حسن روحانی سؤال کنند؛ "این ادعا از کجا نشئت گرفته است و تحریم کننده در کجا اعلام کرده است که در صورت تصویب لوایح FATF تحریم ها را برمی دارد؟" آیا پاسخی خواهند شنید؟ متأسفانه جواب این سؤال منفی است و رئیس جمهور علاقه عجیبی به مونولوگ دارد و از بحث های کارشناسی گریزان است.
آیا رئیس جمهور تضمین می دهد در صورت تصویب لوایح FATF تحریم بانکی برداشته شود؟ اگر جواب منفی است، که هست، چرا باید این لوایح را تصویب و شبکه صرافی ها را هم در معرض خطر تحریم قرار دهیم؟ هم اکنون هزینه کار با صرافی ها به نیم درصد کاهش یافته است و عملاً نقل و انتقال پول به روانی در حال انجام است و تجارت خارجی 70 میلیارد دلاری کشور در سال 99 نشان از بی اثر کردن عملی تحریم ها توسط مردم و بدون کمک دولت؛ اگر نگوییم باوجود سنگ اندازی دولت؛ دارد.
الآن تحریم فقط در ذهن مقام های دولت اعتدال وجود دارد و اقتصاد کشور راههای دور زدن تحریم ها را آموخته است و در چنین شرایطی معلوم نیست که ترجیع بند "تحریم" با کدام هدف ضدملی در حال تکرار است.
در نهایت اینکه، اگر دولت معتقد به وجود مؤثر تحریم اقتصادی است، کسی مانع برداشته شدن آن نیست و قوه مجریه هم در اختیار حسن روحانی است و همه احزاب و جناح ها حاضرند به صورت کتبی تعهد دهند که دوست دارند تحریم ها برداشته شود.
آقای رئیس جمهور، لطفاً تحریم ها را بردارید!
توبه اقلیت مخالف دولت، کلید رفع تحریم ها!
