به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از عصر ایران، مسعود پزشکیان، وزیر بهداشت دولت خاتمی و نایب رییس کنونی مجلس می گوید که کرونا شوخی گرفته شده است و باید بسیار جدی تر با آن برخورد کرد. او از لزوم برقراری جدی قرنطینه سخن گفته و ضمن انتقاد از عدم قرنطینه قم، به وزارت بهداشت توصیه می کند که با دستوری، قاطع و نظامی با این ویروس برخورد شود و اگر هم به برنامه و گوشزدهای وزارتخانه عمل نمی شود اما برای اتمام حجت بایداین مسائل را اعلام کند.
از سوی دیگر این نماینده مجلس با توجه به برخی انتقادات از انجام تست کرونای تعدادی از نمایندگان، درحالیکه بسیاری از مردم عادی چنین امکانی ندارند، می گوید که این حرف علمی نیست و در این مورد توضیحاتی ارائه می دهد.
پزشکیان درباره قرنطینه قم گفت: من اگر جای وزارتخانه بودم روز اول قم را قرنطینه می کردم و اجازه نمی دادم بیرون بروند.؛ اگر هم قبول نمی کردند الان که این مشکلات پیش آمده می گفتم ما تکلیف مان این بود که به شما بگوییم، شما قبول نکردید و حالا تاوانش را هم بدهید. چون بالاخره این بیماری شوخی بردار نیست که ما اینگونه با آن برخورد می کنیم. مدام می گوییم که نترسید و ما می جنگیم! بنظر من باید کسی که گرفتار است قرنطینه شود، با کسانی که در ارتباط بوده قرنطینه شوند، تا دیگران را آلوده نکند.
من خودم مهم نیستم و می گویم که نمی ترسم، ولی من با کاری که دارم می کنم ۱۰ نفر دیگر را گرفتار می کنم، گناه آنها چیست؟ اینکه کشور را ۱۵ روز تعطیل می کردند بهتر از این بود که الان کلا تعطیل شود. الان بیمارستان ها برای مریض ها جا ندارند، روزبه روز هم بدتر خواهد شد. اقتصاد و همه چیز مملکت را هم بنظر من بهم خواهد ریخت؛ مگر اینکه بصورت جدی و نظامی با آن برخورد کنند، شوخی بردار نیست. ۱۵ روز مملکت را تعطیل می کردند، مثل عید که ۲۰ روز تعطیل است، چه می شد؟ ولی متاسفانه نکردند و این گرفتاری در اکثر استان ها پیدا شده است. بحث ویروس و بیماری های واگیر شوخی بردار نیست؛ ما متاسفانه با آن جدی برخورد کردیم.
پزشکیان در پاسخ به اینکه «اما همه کشورها تعطیل نکردند»، گفت: آن شهری که گرفتار بود را تعطیل کردند؛ ما تعطیل نکردیم و همه ی شهرهای مان را آلوده کردیم؛ در صورتیکه اگر آن کار را اول می کردیم، دیگر همه ی کشور را اینگونه آلوده نمی کردند.
این نماینده تبریز در مجلس، در مورد آمار و ارقام این بیماری باتوجه به اینکه خود پزشک است، گفت: عدد و رقم ها واقعی نیست، چون یک تعداد از این بیماران اصلا علامت ندارند که ما تست کنیم؛ ۹۵ نفر را پیدا می کنیم و دو نفر می میرند، بعد هم می گوییم از ۱۰۰ نفر اینقدر نفر آدم مرده، درحالیکه از ۱۰۰ نفر نیست؛ شاید از ۱۰ هزار دو درصدش مرده باشد. اینکه اینقدر می میرند و اینها می گویند ما این تعداد را پیدا کردیم، نباید این تعداد باشد و آمار بهم نمی خواند. بعضی از اینها علامت ندارند یا یک سرماخوردگی است و نمی آیند و یا تست نمی کنیم و متوجه نمی شویم.
پزشکیان درباره آماری که امیرآبادی برای قم اعلام کردو با واکنش روبرو شد، در پاسخ به اینکه آیا روی حساب و کتابی بود، گفت: نه، در بیمارستان الان آمار دارند و می گویند تعداد بیشتری می گیرند، راست هم می گویند و حالا این تعداد مرگی که هست و اینکه آیا از این بیماری است یا نه قابل بحث است؛ چون ما آمار نداریم نمی توانیم بگوییم که اینطور هست یا نه. وزارت بهداشت راست می گوید که آمارش اینقدر است، اما این آمار تمام آنهایی نیستند که گرفتارند؛ چون آمار آنها را نمی تواند داشته باشد و تست شان را نگرفته. ما خیلی ها را نشناختیم و تست نکردیم اما مریض هم هستند. نماینده ها را آمدند تست گرفتند و تازه از آن تعدادی که تست دادند و خیلی کم هستند، تعدادی شان الان گرفتارند؛ ۵-۶ نفرشان حسابی گرفتارند. البته خانم دکتر آقاپور می گفتند که تعداد دیگری هم را هم زدند. من آمار ندارم اما به هرحال مجلسی که همه ظاهرا سالم بودند و همینجوری تست داده اند، الان تعداد قابل توجهی شان مثبت است؛ در جامعه هم وضعیت همین است و فقط تست نداده اند، اگر تست می دادند آنهاهم مثبت می شدند. با این مسئله باید جدی برخورد کرد که ما شوخی گرفته ایم. باید نظامی با همه جا برخورد کنند و قرنطینه کنند.
وی گفت: می گویند «من دلم نمی خواهد فلان کار را بکنم»، مگر به خواست من و شماست؟ مثلا من بگویم که من خودکشی می کنم –که نمی توانم بگویم- اما با رفتارم تعداد زیادی را آلوده می کنم. آیا من حق چنین کاری را دارم؟ در نتیجه سیستم نباید اجازه دهد که اینها در جامعه بگردند، اما ما اجازه می دهیم که اینها در جامعه بگردند، اجازه می دهیم مسافرت کنند؛ دیگرانی که الان جای دیگری هستند چه گناهی دارند که اینها می روند و آلوده شان می کنند.
پزشکیان در پاسخ به اینکه «انتقادی برای تست دادن نمایندگان درحالی که مردم عادی چنین امکانی را ندارند مطرح است، این نقد را وارد می دانید؟» گفت: آنها که ارتباطات متعدد مردمی دارند احتمال اینکه گرفتار باشند خیلی بیشتر از آدمی است که مغازه دار است، کارمند اداره است و مراجعات اداری دارد؛ نمایندگان با همه ی اقشار در تمامی سطوح ارتباط دارند. معلوم است این ها در ریسک بالاتری هستند و در نتیجه اگر قرار به گرفتن تست است باید از آنهایی بگیرند که مشکوک اند. مثلا یک کارمند معمولی و حتی یک خبرنگار آنقدر در معرض نیست که یک نماینده هست. نماینده با انواع و اقسام آدم ها سروکار دارد، کسی مریض است و می آید می گوید مریضم و بستری ام نمی کنند،معتاد است وکارمند است و… بخصوص در این انتخابات هم اینهمه مراوده داشتند، اگرنه چطور این تعداد گرفتار شدند؟ اگر با آمار نماینده ها که گرفتارند، باقی مردم هم گرفتار باشند، معنی اش این است که در این مملکت چندین میلیون نفر باید درگیر باشند. اینگونه است؟ نه! چون نماینده ها در معرض گرفتاری بیشتری قرار دارند تا مردم عادی؛ تست هم همین را نشان داد دیگر. کسی که در معرض و در خطر است باید آزمایش دهد و نه کسی که در خطر نیست.
وی افزود: من اصلا تست ندادم، اما احتمال اینکه من مثبت باشم بیشتر از این است که مثلا خواهر یا بردارم مثبت باشند. این حرف ها زیاد علمی نیست. آنچه علمی است این است که ما نباید اجازه دهیم اینها راحت در خیابان ها بچرخند؛ ولی ما اینکار را نکردیم. ما قم را قرنطینه نکردیم؛ همین الان هم باید کسانی که بیمار شدند، خانواده شان و خودشان را قرنطینه کنیم تا بعد از رفع خطر. این بنفع مملکت و آنهاست. سپاه و ارتش و بسیج باید بسیج شوند؛ ماسک هم اگر لازم است باید آنها که در خط ند برخورد کنند، نه اینکه در این مملکت به همه ماسک دهیم، ماسک که مشکلی را حل نمی کند؛ گرفتاری ها شکل دیگری است. ما جدی برخورد نمی کنیم.
این نماینده تاکید کرد: من با وزارت بهداشت صحبت کردم و گفتم باید با این مسئله بصورت کاملا قاطع، دستوری و نظامی برخورد کرد. نیروهای نظامی باید بیایند وسط، این باور من است و اگر نیایند روز به روز مشکلات کشور بیشتر خواهد شد. باید چنان بیایند که هرکسی –هرکه می خواهد باشد- تخلف کند. چون اگر مثلا من تخلف کنم ۱۰ نفر دیگر را گرفتار می کنم. من حق ندارم به خیابان بیایم ومردم را آلوده کنم، هرکسی گرفتار است مثل بمبی است که در خیابان می گردند. عین این است که ما اجازه دادیم کسی که مسلح است و می خواهد مردم را بزند در خیابان بگردد. کرونا اینگونه است، کسی که حامل ویروس است معنی اش این است که وقتی در خیابان می گردد انگار افراد دیگر را هم با تیر می زند. نباید اجازه دهیم این کار را بکنند، هرکسی که می خواهد باشد؛ این قاعده ی برخورد با این بیماری است.
او در پاسخ به اینکه این کارها دست وزارت بهداشت نیست، گفت: اعلام کند، اگر گوش نداند و فردا مشکلی پیش آمد بگوید که من حرفم را زدم؛ یعنی ممکن است گوش ندهند اما بگوید که من گفتم و شما گوش ندادید. الان کادر پزشکی دارند فداکاری می کنند واقعا، در ریسکی قرار گرفتند که گناهش با اینها نبوده و بخاطر عدم سیاستگذاری صحیح الان اینها افتاده اند در خطر و مجبورند با هرکسی که این ویروس را دارد بنشینند کنار هم و درمان شان کنند. و نقدر هم امکانات نیست و چون نیست ممکن است پزشک یا پرستاری به بیماری بخواهد کمک کند و جان خودش را به خطر بیندازد؛ گناه اینها به گردن کیست؟ اوضاعی درست کردیم! وقتی غیرعلمی برخورد نکنیم اوضاع همین است که می بینیم.
