به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از برترین ها، فرهنگ و ادبیات پر است از داستان هایی در مورد هیولا های خونخوار و بسیار بیرحمی که بسیاری را در یک شهر کوچک یا روستا در وحشت فرو می بردند. اما آیا می دانستید که تاریخ واقعی نیز پر از خون آشام ها بوده است؟ اگر چه خون آشام های دنیای واقعی به خواسته خود به خفاش یا گرگ تبدیل نمی شدند، اما در مهم ترین و اصلی ترین رویکرد با دوستان افسانه ایشان مشترک بودند: ولع خونخواری. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با قاتلین سریالی آشنا کنیم که می توان از آن ها با عنوان انسان های خون آشام یاد کرد.
۱۰. فریتز هارمان
این قاتل سریالی آلمانی که با نام خون آشام هانوفر یا قصاب هانوفر نیز شناخته می شد دستکم مرتکب ۲۷ مورد قتل شد که تنها در ۲۴ مورد آن محکوم گردید. اگر چه دوران فعالیت های جنایتکارانه هارمان در سال ۱۸۹۸ و با اذیت و آزار کودکان آغاز شد، اما بعد ها به ضرب و شتم، دله دزدی و سرقت ختم شده و اولین قتل او نیز در سپتامبر ۱۹۱۸ رخ داد.
از سپتامبر ۱۸۹۸ تا ژوئن ۱۹۲۴، هارمان دستکم ۲۷ نوجوان و جوان (از ۱۰ تا ۲۲ سال) را پس از تجاوز و قتل، قصابی کرد. او متعلقات این قربانیان را فروخته و گفته می شود که جنازه آن ها را نیز در بازار سیاه به فروش می رسانده هر چند برخی این قسمت را تنها شایعه دانسته اند.
هارمان به خاطر تعداد قربانیان و سبک بیرحمانه و خشنش در کشتن و سلاخی آنان به عنوان یکی از مشهورترین و بدنام ترین قاتلین سریالی تاریخ آلمان شناخته می شود که در برخی موارد به نوشیدن خون قربانیانش دست زد.
وی پس از محکومیت در ۲۴ مورد قتل در آوریل ۱۹۲۵ با گیوتین اعدام شد و در آخرین جملات خود پیش از اعدام چنین گفت: «پشیمانم، اما از مرگ نمی ترسم». محققان سر او را درون یک شیشه نگهداری کردند تا بتوانند مغز او را مورد مطالعه قرار دهند، سری که اکنون در دانشکده پزشکی گوتینگن نگهداری می شود.
۹. تسوتومو میازاکی
تسوتومو میازاکی که با القاب قاتل دختران کوچک، قاتل اوتاکو و دراکولا نیز شناخته می شد یک قاتل سریالی ژاپنی بود که ۴ دختر خردسال را به قتل رسانده و تکه تکه کرد. قتل های او در سال ۱۹۸۸ و ۱۹۸۹ و در منطقه سایتاما در توکیو رخ داد. کوچکترین قربانی او تنها ۴ سال سن داشت و مسن ترین آن ها نیز ۷ ساله بود.
او با جنازه قربانیان آمیزش کرده، دستکم خون یکی از قربانیان خود را نوشیده و دست های او را نیز خورد. او خانواده تمام ۴ قربانی خود را در وحشت فرو برد، زیرا با فرستادن نامه ها و کارت پستال هایی، شرح جنایات هولناک خود را در آن ها شرح داده و از طریق تلفن با آن ها نیز تماس گرفته و آن ها را حتی پس از قتل فرزندانشان نیز رها نمی کرد.
او هیچگاه به خاطر جنایاتش اظهار پشیمانی و ندامت نکرده و در آورییل ۱۹۹۷ به مرگ محکوم شد. میازاکی در ژوئن ۲۰۰۸ اعدام شد، اما نام او هنوز در جامعه ژاپن باعث نفرت و وحشت می شود.
۸. فیلیپ اونیانکا
با به قتل رساندن دستکم ۱۷ نفر (شاید ۱۹ نفر)، فیلیپ اونیانکای ۳۲ ساله در مقابل نیرو های پلیس کنیا اعتراف کرد که پس از به قتل رساندن قربانیان خود خون آن ها را می نوشیده است که ظاهراً بخشی از یک مراسم فرقه ای بوده است. قربانیان او کودکان و زنان بوده و اونیانکا ادعا می کرد که تحت تاثیر ارواح شیطانی که او را تشنه خون ساخته بودند دست به انجام این جنایات زده است.
او ادعا می کرد که به دلیل ضعیف تر بودن زنان از لحاظ جسمی آن ها را به عنوان قربانی انتخاب کرده و «وقتی که اوضاع بحرانی می شد، آن ها ساده ترین قربانیان بودند». بر اساس اعترافاتش، او از طریق یک معلم زن با فرقه مذهبی مذکور آشنا شده و همین زن بوده که در اولین قتل در یک مراسم مذهبی همان فرقه به او کمک کرده است.
او مکان جنازه برخی از قربانیان خود را به پلیس نشان داد و می گفت که قصد داشته در کل ۱۰۰ نفر را به قتل برساند: «هدف من کشتن ۱۰۰ زن بود. ۱۷ مورد را انجام دادم و ۸۳ مورد دیگر باقی مانده بود».
۷. نیکو کلاوکس
نیکولا کلاوکس که یک روانی سادیستی شناخته می شود، در هنگام دستگیری در سال ۱۹۹۴ در یک مرکز کفن و دفن کار می کرد. در دوران بازجویی، کلاوکس به قتل و بیرون کشیدن جنازه مردگان از قبر اعتراف کرد. وقتی که آپارتمان او توسط پلیس تفتیش شد، اسکلت های مجهول الهویه و مقادیری خون که از بانک خون محلی به سرقت رفته بود در آپارتمان وی پیدا شد.
او خود اعتراف کرد که آدمخوار بوده و گفت که از آنجایی که به جنازه ها دسترسی داشته بخش هایی از بدن مردگان را می خورده است. اگر چه شبهات بسیاری در مورد دیوانه بودن یا نبودن او وجود داشت، اما کلاوکس در نهایت به خاطر یک مورد قتل به ۱۲ سال زندان محکوم شد.
بعد از گذراندن ۷ سال از دوران محکومیتش، کلاوکس در مارس ۲۰۰۲ از زندان آزاد شده و یک سایت برای فروش هنر های مرتبط با قتلش راه اندازی کرد که در آن چنین نوشته شده است: «این وبسایت تنها وبسایت رسمی من است... سخت تلاش کرده ام تا از طریق توسعه توانایی های هنری خودم را بهبود بخشم.
نمی توانم گذشته را پاک کنم، اما هدفم این است که این منفی بودنم را به سمت خلاقیت خالص سوق دهم. دیگران را به ارتکاب کار هایی که انجام داده ام تشویق نمی کنم. هزینه های روحی و اجتماعی که باید برای این کار پرداخت بسیار بالاست».
۶. مارسلو دِ آندراده
مارسلو دِ آندراده فرزند یک مهاجر فقیر بوده و در زاغه های روچینا در ریو دژانیرو بزرگ شد. در کودکی او تحت آزار جسمی و جنسی قرار گرفته و از بسیاری از نعمت ها محروم بود. در آوریل ۱۹۹۱ بود که آندراده شروع به قتل کرده و در مدت ۹ ماه بیش از ۱۴ نفر را به قتل رساند که همگی پسران نوجوان و فقیر بودند.
او به تمام قربانیان خود تجاوز کرده و ادعا کرد خون آن ها را نوشیده است تا با این کار مانند آن ها زیبا شود. شیوه تفکر دیوانه وار و بیمارگونه آندراده را می توان در صحبت هایش یافت: «پسران نوجوان را ترجیح می دادم، زیرا ظاهر زیباتری داشته و پوستشان نرم تر بود؛ و کشیش گفته که کودکان خودبخود به بهشت می روند اگر قبل از سن سیزده سالگی بمیرند. از این رو می دانستم که با فرستادن آن ها به بهشت در حقشان لطف می کنم».
لازم به ذکر است که آندراده یک مسیحی معتقد بود، به طور مرتب به کلیسا می رفت و مادرش را مانند یک قدیس می پرستید. او اکنون پس از یک بار فرار در سال ۱۹۹۷ در یک مرکز مراقبت از بیماران روانی نگهداری می شود.
۵. آندری چیکاتیلو
آندری چیکاتیلو که با القاب درنده روستوف یا قصاب روستوف نیز شناخته می شود اولین قربانی خود را که یک دختر ۹ ساله به نام لنا زاکوتنووا بود در دسامبر ۱۹۷۸ به قتل رسانده و پس از آن مرتکب دستکم ۵۲ قتل دیگر شد. چیکاتیلو به مدت بیش از ۱۵ سال از دستگیر شدن فرار کرد.
بیرون کشیدن چشم قربانیان یا مثله کردن کامل یا بخشی از اندام های جنسی آنان از ویژگی های اصلی و دائمی جنایات وی بود. او دختران و پسران نوجوان را انتخاب کرده و پس از قتل یا پیش از آن به آن ها تجاوز کرده و پس از مثله کردن و خوردن بخش های از جنازه، خون برخی از آنان را می نوشید.
علیرغم ناکارآمدی پلیس محلی، چیکاتیلو در نهایت دستگیر شده و در ۵۳ مورد قتل گناهکار شناخته شد. در طی رسیدگی به اتهاماتش در دادگاه، وی رفتار های خشنی از خود نشان داده، فریاد می زد، دشنام می داد و خود را به میله های قفسش در دادگاه می کوبید. چیکاتیلو در مورد خود چنین گفته بود: «من اشتباه طبیعت هستم، یک هیولای دیوانه». او در سال ۱۹۹۴ اعدام شد.
۴. جیمز پی ریوا
زمانی که جیمز پی ریوا ۲۳ ساله بود مادربزرگ ناتوانش را که روی ویلچر می نشست به ضرب گلوله به قتل رسانده و با چاقو ضربات متعددی به قلب وی وارد کرد.. تفنگ او پر از گلوله هایی به رنگ طلایی بود.
او خونی که از زخم های مادربزرگش بیرون می زد را نوشیده و برای خلاص شدن از دست شواهد، خانه او را به آتش کشید. ریوا ادعا کرد که یک خون آشام ۷۰۰ ساله است که به نوشیدن خون مادربزرگش نیاز داشته، مادربزرگی که به ادعای او خود خون آشام بوده و شب ها که جیمز در خواب بوده از خون او تغذیه می کرده است.
ریوا به جرم قتل، ایجاد حریق عمدی، سرقت و ضرب و شتم به دادگاه رفته و در ادامه به خاطر قتل و ایجاد حریق به ترتیب به حبس ابد و ۲۰ سال زندان محکوم شد.
۳. مائوریتسیو لوپز
وقتی مائوریتسیو لوپز متوجه شد که برادرزاده اش (ماریلا مندز) با شوهر خواهرش، ماکاریو کروز، ارتباط دارد تصمیم گرفت که این رابطه را با کشتن کروز پایان دهد. او در مقابل چشمان مندز و ۴ فرزندش، با چاقو ضربات متعددی به قلب و کبد کروز وارد کرد.
در ادامه فنجانی پلاستیکی را از خون کروز پر کرده و نوشید و در ادامه از صحنه قتل فرار کرد. او اکنون به خاطر قتل و ضرب و شتم و استفاده از ابزار های بسیار خشن برای ترساندن و کشتن دیگران محاکمه می شود.
۲. دانیل و مانوئلا رودا
در سال ۲۰۰۱، یک زوج آلمانی به نام های دانیل و مانوئلا رودا، همکار و دوست دانیل را با وارد کردن ۶۶ ضربه چاقو و ضربات چکش به قتل رسانده و خون او را نوشیدند. آن ها در ادامه در کنار جسد با هم رابطه جنسی برقرار کردند.
این دو ادعا کردند این کار ها را به دستور شیطان انجام داده و انتخاب فرانک هاکرت، ۳۳ ساله به عنوان قربانی بدین دلیل بوده که وی بسیار بامزه و بهترین گزینه از نظر شیطان در مراسم فرقه ای آن ها بوده است.
این دو به هیچ عنوان از کار خود پشیمان نبوده و علاوه بر ارعاب شاهدین، از نقش های متعدد شیطان پرستی روی بدن خود استفاده می کردند. در نهایت دانیل و مانوئلا به ترتیب به ۱۵ و ۱۳ سال زندان محکوم شدند.
۱. ریچارد چیس
ریچارد چیس در سال ۱۹۵۰ در سانتا کلارا کانتی، کالیفرنیا بدنیا آمد. او که با لقب خون آشام ساکرامنتو نیز شناخته می شود در طول یک ماه ۶ نفر را به قتل رسانده و به خوردن جنازه و نوشیدن خون آن ها دست زد.
او که در خانواده ای بحران زده بدنیا آمده بود از همان سنین کودکی نشانه هایی از مشکلات روانی را نشان داده و در ادامه به عنوان یک نوجوان الکلی و معتاد به مواد مخدر برای خود نامی دست و پا کرد. او علاقه ای وسواس گونه به مایعات ترشح شده از بدن داشته و یک بار نیز به خاطر مسمومیت خونی ناشی از تزریق خون خرگوش به خود بستری شده بود.
چیس اولین قتل خود را در دسامبر ۱۹۷۷ انجام داد. او از خانه ای به خانه دیگر رفته و در صورت باز بودن در ورودی وارد خانه ها می شد. چیس بسته بودن در خانه ها را نشانی از عدم اجازه ورود و باز بودن در را نشانه دعوت خود به درون خانه می دانست.
در ژانویه همان سال، چیس آخرین قتل خود را مرتکب شد که در آن اولین میروث ۳۸ ساله، پسر ۶ ساله او جیسون و خواهرزاده ۲۲ ماهه اش دیوید را به قتل رساند. او در ادامه به جنازه اولین تجاوز کرده و بخش هایی از جنازه او را خورد.
او همچنین خون پسر او را نوشیده و برخی از ارگان های داخلی بدنش را نیز خورد، از جمله مغز. در ماه می ۱۹۷۹، چیس در ۶ مورد قتل گناهکار شناخته شده و به مرگ در اتاق گاز محکوم گردید. در دسامبر ۱۹۸۰، چیس با مصرف دارو های ضدافسردگی تجویز شده توسط پزشک که طی چند هفته جمع آوری کرده بود به زندگی خود پایان داد.
4 سال پیش