به گزارش سایت خبری ساعدنیوز به نقل از فرارو، در یکی، دو روز گذشته و در اسنادی که از آن به عنوان برگی از تخلف یا چیزی شبیه به آن استفاده شده، اسمی از آشپز تیم ملی در رسانه ها مطرح شده که پاداش ۷۵ میلیون تومانی برای صعود به جام جهانی دریافت کرده است. اسم او در اسنادی است که در کنار پاداش های فدراسیون عزیزی خادم به مشاوران رسانه ای داده و در بخشی از گزارش خود نوشته است: «رستم منش به عنوان آشپز، تیم ملی را در سفر به بحرین همراهی کرد؛ در حالی که تیم های ملی در کشور های عربی معمولا مشکلی از جهت تهیه غذای مناسب نداشته اند و در هتل پنج ستاره منامه به همراه داشتن آشپز ضروری به نظر نمی رسید. همچنین در صورت نیاز به آشپز نیز احتمالا استفاده از آشپزی که سابقه همکاری با خورشیدی، سرپرست تیم ملی در برخی از رستوران های تهران را داشته، از دیگر عجایب این دوران به نظر می رسد.»
در اسناد منتشرشده علی رستم منش ۵۰ میلیون تومان پاداش گرفته و رقمی نزدیک به ۸۵۰ یورو هم پول توجیبی. مجموع این ارقام باعث شده تا جمع دریافتی او از صعود تیم ملی به جام جهانی ۷۵ میلیون تومان لحاظ شود. در این پرونده اسم آشپز تیم ملی به خاطر مسائل مالی مطرح شده، ولی پیش تر، داستان حضور آشپز در اردوی تیم ملی دلایل تغذیه ای داشته است. هر چند در همین فدراسیون هم قبلا رسانه هایی که مخالف عزیزی خادم بودند، از فردی به نام آقای «ش» در اردوی تیم ملی نام برده بودند که آشپز نبوده، ولی با اسم و عنوان آشپز در اردوی تیم ملی حاضر بود. شایعات درباره آقای «ش» هم متعدد بود. عده ای می گفتند رمال است و عده ای دیگر می گفتند یکی از شرکای تجاری آقای رئیس است که قرار است پروژه کمپ تیم ملی را به دست بگیرد. به هر روی، وضعیت آقای «ش» مثل پاداش های علی رستم منش مشخص نشد.
داستان آشپز در تیم ملی فوتبال ایران، اما روایت های جذاب تری دارد که به سال های دور می رسد. برای شروعش می توان به جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین رجوع کرد که در آن زمان، فدراسیون فوتبال یکی از معروف ترین آشپز های تهران را به آرژانتین برد تا مشکل تغذیه ای برای بازیکنان به وجود نیاید. دلیل این تصمیم احتمالا به خاطر اتفاقات بازی های آسیایی ۱۹۷۰ بود که ملی پوشان با خوردن مرغ مسموم تایلندی ها، راهی بیمارستان شدند. ملی پوشان ایرانی در جام جهانی ۱۹۷۸ روایت کرده اند سفره شان چنان رنگ داشته که بازیکنان سایر تیم ها چشمشان به میز غذای ایرانی ها بوده است.
بعد از آن دیگر خبری از اتفاقات مرتبط با نقش آشپز در تیم ملی مخابره نشد تا این که زمان بازی های ارتش جهان در ایتالیا رسید. ایران در این رقابت ها که سال ۱۹۹۵ برگزار شد، چندین ستاره سرشناس از جمله علی دایی را به همراه داشت، ولی غذای ایتالیایی چنان ذائقه بازیکنان را به هم ریخته بود که آصفی، سفیر وقت ایران در ایتالیا، به آشپز سفارت دستور داده بود برای بازیکنان غذا بپزد و بفرستد.
توجه به حضور آشپز ایرانی در تیم ملی فوتبال از زمان حضور برانکو ایوانکوویچ به عنوان سرمربی جدی تری شد. او برای جام ملت های ۲۰۰۴ و جام جهانی ۲۰۰۶ ابوالفضل جمشیدی یکی از بهترین آشپز ها را به اردوی تیم ملی فراخواند. جمشیدی تا مدت ها به عنوان آشپز اصلی در تیم ملی فعالیت کرد و بازیکنان هم دستپختش را دوست داشتند. همکاری او با تیم ملی در زمان کارلوس کی روش هم ادامه داشت؛ به طوری که او را به صورت اختصاصی به اردوی تیم ملی در اندونزی بردند تا برای شاگردان کی روش پخت وپز کند.
جمشیدی که سن وسالی از او گذشته، چند وقت پیش در گفتگو با «ایانا» به نکات درخور توجهی درباره آشپزی برای بازیکنان تیم ملی اشاره کرد: «در حین مسابقات نکات متعدد و مهمی باید رعایت شود. به طور مثال در روز بازی از هیچ ادویه ای - حتی به میزان اندک - در غذای ملی پوشان استفاده نمی کنیم تا مبادا فشار خون آن ها در جریان مسابقه دچار نوسان شود. همچنین این رژیم در مورد روغن غذا نیز رعایت می شود تا آنجا که در غذای ملی پوشان از روغن نیز خیلی کم - که آن هم روغن زیتون است - استفاده می شود. ملی پوشان در روز بازی از خوردن هر گونه خورش نیز منع هستند و در کنار انواع کباب، باید برای آن ها اسپاگتی و پوره سیب زمینی طبخ شود.»
یکی از نکات شایان توجه درباره کار این آشپز ایرانی محافظت دقیق از غذای ملی پوشان است: «قبل از آغاز برنامه غذاخوری، نمونه ای از تمام خوراکی ها (به اندازه یک فنجان) را از روی میز برداشته و به مدت ۲۴ ساعت در یخچال هتل نگهداری می شود تا در صورت بروز مسمومیت، امکان بررسی و کشف غذای مسموم در آزمایشگاه وجود داشته باشد.»
او همچنین در مورد تقاضا های خارج از برنامه برخی ملی پوشان هم گفته است: «عده ای می خواهند تا دور از چشم بقیه برایشان ته دیگ بگذارم، اما چون خودشان هم مصلحت ورزشی برنامه را می دانند، با شوخی و بگوبخند، دستشان را از ته دیگ خالی می گذارم!»
غالبا سایر نفراتی که به عنوان سرمربی در تیم ملی مشغول به خدمت شده اند، دغدغه آشپز را داشته اند؛ مربیان تیم های جوانان و امید هم برای تیم تحت هدایتشان از آشپز های ایرانی استفاده کرده اند. حتی زمانی که هدایت تیم ملی در دستان محمد مایلی کهن بود، او هم با خودش از تهران آشپزی به همراه تیم ملی به کره جنوبی برد تا اتفاقات دیدار با کره شمالی که شایعه شده سه نفر از ملی پوشان اسیر مسمویت غذایی شدند، برایش تکرار نشود.
دانشگر به ۴۰ میلیون پرسپولیسی توهین کرد؛ از او به دادگاه عمومی شکایت می کنیم
