سعید لیلاز: تا شهریور دوام بیاوریم دیگر اتفاقی نمی‌افتد

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از فرارو، قطعنامه سیاسی اخیر شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی و همچنین گزارش جانبدارانه و تحت فشار آمریکای گوترش دبیرکل سازمان ملل درباره ماجرای آرامکو تردیدی باقی نمی گذارد که طرف اروپایی و آمریکایی در حال اجرای یک کارزار جدید برای فشار روانی به ایران برای مذاکره و دست برداشتن از برخی مولفه های قدرتش است. از سوی دیگر بحران کرونا نیز فشار هایی را به اقتصاد ایران {در کنار اقتصاد دنیا} تحمیل کرده است. یک پرسش رایج در این سال ها و از جمله در ایام اخیر آن است که آیا مذاکره با آمریکا و اروپا می تواند راهی به سوی بهبود اقتصاد ایران داشته باشد یا خیر؟

او راجع به تاثیرات جهانی و داخلی کرونا بر اقتصاد و همچنین این پرسش که آیا مذاکره با آمریکا در شرایط فعلی سودمند است یا خیر؟ نکاتی مطرح کرده است که در ذیل می آید:

عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران در پاسخ به این سوال که به اعتقاد شما کرونا چه تاثیر عینی بر اقتصاد ایران خواهد گذاشت؟، با بیان اینکه مدیریت اجرایی کشورمان در مجموع بهتر از بسیاری از کشور ها توانست شیوع این بیماری در سطح کشور را کنترل کند، خاطرنشان کرد: این اولین بحران بین المللی به معنای واقعی تاریخ بشر است و حتی جنگ جهانی دوم نیز این گونه نبود. چراکه در جنگ جهانی دوم بسیاری از مناطق دنیا اساساً تحت الشعاع این جنگ قرار نگرفتند یا لااقل تاثیر محدود از این جنگ گرفتند.

لیلاز با تاکید بر اینکه شواهدی که از پژوهش محققان علوم پزشکی منتشر شده حاکی از آن است که مسئله کرونا به این زودی ها جمع نمی شود، گفت: در وهله اول معتقدم این ویروس ما را به عصر مرکانتیلیسم (Mercantilism) یعنی قرون شانزدهم و هفدهم میلادی و عصر دولت های ملی و عصر این که پیروزی من شکست شماست برگردانده است که این مسئله بدون شک بزرگترین ضربه ای است که تاکنون به پروژه جهانی سازی یا همان Globalization وارد شده است. به طوری که همه شواهد نشان می دهد اقتصاد کشور های غربی در مقایسه با اقتصاد کشورهایی، چون ایران آسیب بیشتر دیده است.

این کارشناس اقتصاد سیاسی ادامه داد: یافته ای که می توان از این ماجرا درآورد این است که شواهد اولیه نشان می دهد دولت ها هر قدر بزرگ تر باشند آسیب کرونا به آن ها کمتر بوده است که این مسئله به موضوع دولت های حداقلی بازمی گردد.

عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران با تاکید بر اینکه ویروس کرونا، به فدرالیسم ضربات بسیار بزرگی وارد کرد، خاطرنشان ساخت: این ویروس نشان داد که اساس بیچارگی رژیم آمریکا، فدرالیسم بودنش است. از آنجا که در ایالات متحده هارترین طبقه سرمایه داری که در تاریخ شناخته شده، حاکم است، در این کشور هر چیزی از جمله ویروس کووید ۱۹ به شکل اسکناس دیده می شود؛ بنابراین تعجبی ندارد که از نظر کیفیت مواجهه کشور ها با کرونا، عملکرد بریتانیا بهتر از آمریکا و به همان نسبت عملکرد فرانسه بهتر از بریتانیا، عملکرد آلمان بهتر از فرانسه، ایران بهتر از آلمان، چین بهتر از ایران و الی آخر باشد.

لیلاز با تاکید بر اینکه چه از لحاظ اقتصادی و چه از منظر ژئوپلتیکی آسیبی که ایران از همه گیری ویروس کرونا دیده به مراتب کمتر از بقیه کشور های دنیا است، تصریح کرد: در عرصه مبارزه با کرونا هر چقدر اقتصاد ها ادغام تر شده بودند و یا اصطلاحاٌ گلوبالیزیشن شان بیشتر بوده باشد، بیشتر تحت شعاع کرونا واقع شده و آسیب بیشتری دیده اند. بر همین اساس است که اقتصاد ایران که به دلیل فشار وحشتناک تحریم ها در ۴۲ سال گذشته و به ویژه دو سال اخیر در انزوای شدید بوده، از نظر اقتصادی متحمل آسیب کمتری به نسبت دیگر کشور های دنیا شده است.

وی افزود: نکته دوم این است که به واقع کاری که غرب در این سال ها با تحریم های خود با ایران کرد، همان کار را کرونا با غرب انجام داد؛ بنابراین اگرچه ما از نظر اخلاقی نسبت به این که تعداد زیادی از مردم اروپا و آمریکا بر اثر ابتلا به ویروس کرونا جان خود را از دست داده اند ناراحتیم، ولی به لحاظ ژئوپلیتیک، مقوله کرونا را فرصتی می دانیم که به ما یک مهلت تجدید قوا در برابر تحریم های ظالمانه غربی ها را داده است.

لیلاز با بیان این که شواهد نشان می دهد بیشترین فشار کرونا از نظر اقتصادی بر روی بخش خدمات آمده است، تصریح کرد: در شرایطی که ۸۵ تا ۹۰ درصد اقتصاد کشورهایی، چون آمریکا، آلمان و فرانسه روی بخش خدمات استوار شده، این بخش تنها ۵۴ درصد از اقتصاد ایران را به خود اختصاص داده است که این مسئله خود گویای چرایی آسیب کمتر ایران از کرونا به نسبت کشور های پیشرفته و صنعتی است.

این کارشناس اقتصاد سیاسی خاطرنشان کرد: یکی دیگر از چالش های اصلی کرونا برای اقتصاد دنیا این بود که مثلاً تا به حال تصور نمی شد روزی برسد که همه هواپیما های مسافربری دنیا زمین گیر شوند و به همین دلیل این اندازه فرودگاه و آشیانه برای آن ها تعبیه نشده بود، ولی ناگهان همگی روی زمین نشستند و این در تمام کشور های جهان منجر به بروز بحران شد. به طور مثال آسیبی که هواپیمایی امارات از زمین گیر شدن هواپیما های خود دید قطعا قابل مقایسه با هواپیمایی هما نیست. همین مسئله برای هواپیمایی لوفتانزا و هواپیما هایی آمریکا نیز قابل تعمیم است.

این عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران با بیان اینکه به نظر می رسد بخش کشاورزی از کرونا تاثیر چندانی ندیده باشد، تصریح کرد: با توجه به اینکه سهم بخش کشاورزی هنوز ۱۰ درصد GDP یا تولید ناخالص اقتصادی ایران است و این نسبت در آمریکا ممکن است یک تا ۱.۵ درصد باشد، با توجه به برکنار بودن نسبی بخش کشاورزی از بحران کرونا، این موضوع نیز به اقتصاد ایران کمک می کند.

وی خاطرنشان کرد: در اسفند ماه، تصورم این بود که اگر تا آخر اردیبهشت بتوانیم کرونا را مهار کنیم، این ویروس بین ۲ تا ۳ درصد GDP ایران را از بین ببرد. اما امروز ارزیابی ها بیانگر این است که احتمالاً این میزان به ۶ درصد افزایش یافته است، اما با این حال معتقدم با توجه به بازگشت مراکز تولیدی کشور به وضعیت پیش از محدویت های کرونایی، بخش مهمی از این عقب ماندگی در تولید در نیمه دوم سال ۹۹ جبران می شود.

لیلاز تاکید کرد: معتقدم شرایط بسیار سختی داریم، ولی اگر تا آخر مرداد و شهریور دوام بیاوریم دیگر اتفاقی نمی افتد و قادر خواهیم بود که از شرایط بحرانی در حوزه اقتصادی به سلامت عبور کنیم. با این حال بر این باورم که باید این مسئله را نیز مورد تاکید قرار داد که کاهش ۲ تا ۴ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور یک عدد بسیار بزرگ به حساب می آید؛ به تعبیر دقیق تر اگر GDP ایران را ۴ هزار تریلیون تومان -به قیمت جاری- در نظر بگیریم هر یک درصد آن معادل ۴۰ هزار میلیارد تومان می شود؛ بنابراین ۲ تا ۴ درصد GDP یعنی حدود ۸۰ تا ۱۸۰ هزار میلیارد تومان.

وی افزود: کل بودجه عمومی دولت امسال ۴۶۰-۴۷۰ هزار میلیارد تومان است. یعنی ۳ برابر آسیب ناشی از کرونا که به GDP وارد شده است. ولی این عدد که ۲ تا ۴ درصد است را باید با ۸ درصدی که در آمریکا است یا ۲۰ درصدی که در بریتانیا یا ۷-۸ درصدی که در آلمان یا چین است مقایسه کنید.

این کارشناس اقتصاد سیاسی با بیان اینکه در آمریکا اگر به قیمت اسمی حساب کنیم، هر یک درصد یا ۲ درصد رشد اقتصادی آن، معادل کل GDP ایران می شود، تأکید کرد: این رقم به قیمت «قدرت برابری خرید» هر ۵ درصد آن است{هر ۵ درصد رشد اقتصادی آمریکا معادل کل GDP ایران است}؛ اگر این اعداد را مقایسه کنیم متوجه می شویم که به اندازه یک و نیم برابر کل اقتصاد ایران، از اقتصاد آمریکا به خاطر کرونا از بین رفته است. آسیبی که بریتانیا دیده هم وحشتناک است به نوعی که به گفته مسئولان این کشور، بحران اقتصادی که در اثر همه گیری ویروس کرونا به انگلستان تحمیل شد، در صد سال اخیر بی سابقه بوده است.

این فعال سیاسی اصلاح طلب عنوان کرد: بحران کرونا در مجموع به لحاظ ژئوپلتیک به نفع ایران تمام شد. چرا که به برخی از بدترین دشمنان یا رقبای ما همچون عربستان آسیب های جدی وارد کرد. به طور مثال آسیبی که عربستان از کاهش درآمد نفت از کرونا دید شاید ۲۰ برابر آسیب ایران باشد. به همین واسطه است که بنده احتمال ناآرامی در عربستان را بیشتر از ایران پیش بینی می کنم. علت این مسئله نیز این است که حکومت عربستان هم اکنون در حال مصرف کردن ذخایر خود بوده و به همین واسطه شروع به کاهش یارانه ها کرده است. همچنین اقتصاد روسیه به عنوان یکی از رقبای ایران تحت تاثیر همه گیری کرونا و موضوع نفت آسیب دیده است.

عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به آثار ژئوپلیتیک بحران کرونا بر مقدرات سیاسی حاکم بر کشور گفت: یکی از آثار ژئوپلیتیک کرونا در ایران این است که هرگونه مصالحه با آمریکا را بلاموضوع کرده است؛ به این معنا که علاوه بر اینکه تاکنون از نظر سیاسی مصالحه با آمریکا غلط بود، اما این مسئله از این پس از نظر اقتصادی نیز بی معنی شده است. چراکه حتی اگر با آمریکا مصالحه نیز بکنیم، دیگر بازار نفتی وجود ندارد که بتوانیم در آن نفت خود را عرضه کنیم.

وی ادامه داد: در شرایط فعلی ۶ میلیون بشکه نفت از ظرفیت تولید اوپک کم شده و از این تعداد اگر ۵۰۰ هزار آن تلاطم ایجاد می کرد قیمت نفت به بشکه ای ۴۰ دلار می رسید؛ یعنی ورود ایران به بازار جهانی بسیار دشوار خواهد بود و اگر این ورود اتفاق بیافتد و الآن بتوانید ۲ میلیون بشکه نفت نیز صادر کنیم با بشکه ای ۴۰ دلار روی هم ۸۰ میلیون دلار می شود که در مجموع سالی ۲۴ تا ۲۵ میلیارد دلار می شود. این مسئله در حالی است که در بدترین سال دولت آقای احمدی نژاد، درآمد نفت ایران ۶۵ میلیارد دلار بود و در حالی که بهترین سال دولت آقای روحانی ۳۳ میلیارد دلار بود به واقع وحشتناک است.

لیلاز تاکید کرد: بنابراین اگر فرض کنیم به یک باره وسط توافق هسته ای بیافتیم و ۲۴ ساعته محدودیت ها برداشته شود نیز باز هم درآمد نفتی ایران به بیش از سالی ۲۵ میلیارد دلار نمی رسد که این رقم به راحتی در حوزه های دیگر قابل جبران است و بنده یقین دارم عدد واقعی درآمد غیر نفتی مان بیش از ۶۰ تا ۷۰ میلیارد دلار است.

این کارشناس اقتصاد سیاسی در پاسخ به این سوال که با این تفاسیر آیا شما معتقدید مذاکره نه تنها با عقل سیاسی نمی خواند، بلکه صرفه اقتصادی نیز ندارد؟، تأکید کرد: بنده معتقدم مذاکره مجدد با آمریکا نه تنها چیزی به ملت ایران نمی دهد بلکه راه دزدی را برای دزدان هموار می کند. علت اینکه زمزمه هایی برای مذاکره مجدد در حال شنیده شده است این است که لوله ای که دزدان تا به حال از آن خورده اند در حال خالی شدن است. به طور مثال شاید برخی از آن هایی که بچه هایشان در کانادا هستند، کارت های بانکی شان بسته شده و پاسپورت هایشان در شُرف منقضی شدن است و برخی از آن ها به همین واسطه دارند از کوره در می روند، ولی کارگر کف خیابان یا کشاورز چیزی گیرش نمی آید و این یک توقع نابجا است که خیال کنیم با مذاکره مجدد به طور مثال تورم حل می شود.

لیلاز در عین حال با بیان اینکه من هیچگاه مخالف یک مصالحه شرافتمندانه نبوده ام و این گونه نیست که اساساً با هر گونه مصالحه ای مخالف باشم، گفت: ایالات متحده باید به برجام بازگردد و ما باید مطالبه خسارت کنیم. اگر موفق شویم از نظر دیپلماتیک عاقلانه رفتار کنیم آمریکایی ها بیشتر از این ضربه ای که به ما زدند قادر نخواهند بود بزنند. مشکلات اقتصاد ایران اساساً متعلق به خودش است و کرونا بار دیگر این واقعیت را نشان داد.