تعبیر خواب و رویا، خرافات یا مساله علمی؟!

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از سیمرغ: 

چرا خواب میبینیم؟

برای زمانی طولانی، رویا توسط بسیاری از دانشمندان تحت بررسی بود. رویا دیدن مثل یک پدیده افسانه ای بود که بسیاری علاقه داشتند تا درباره آن بیشتر بدانند. مهمتر اینکه بسیاری از ما درباره پاسخ این سوال که چرا خواب میبینیم، هنوز کنجکاو هستیم. هیچ اطمینانی در مورد عملکرد واقعی خواب و رویاها وجود ندارد، و رویاهای همه هنوز هم یادگاری هایی از رویاهای مختلف به یادآورده شده، است.

رویاها برای ما چه می کنند؟ آیا آنها در خدمت اهداف ما هستند؟

اینها پرسشهایی است که بی پاسخ مانده اند. گمانه زنی ها و نظریه ها هنوز ادامه دارند. یک نظریه شایع این است که خواب و رویاها به عنوان یک تیم با هم کارمی کنند، آنها کمک می کنند به مغز تا بعد از دریافت میلیونها ورودی به صورت روزانه، خود را تازه ساخته و اطلاعات جدید را جایگزین سازد. ورودی ها جزئیات حسی هستند که ممکن است کوچک باشند، مثل رنگها و یا بزرگتر و شکننده تر، مثل آنچه در یک سمینار و یا سخنرانی می گیرید. در زمان خواب، مغز اطلاعات را بررسی و تصفیه می کند. آنچه را که نیازداریم نگه داشته، برخی قسمت ها را بازیافت و بالاخره قسمت های زائد را نیز حذف می کند. محققان تصور می کنند که رویاها ابزار در این فرآیند هستند.

رویا دیدن مرحله آگاهی اولیه است. این اتفاق در زمان حرکت سریع چشم ( REM)، مرحله ای از خواب می افتد. البته این اتفاق درمراحل دیگر خواب مثل مرحله  چهارم یا خواب موج آهسته ( Slow Wave Sleep-SWS) نیز می افتد. این مرحله عمیق ترین مرحله خواب است. مطالعات نشان می دهد که، رویاها بر طبق مرحله خوابی که درآن اتفاق می افتند، گوناگون هستند. بیشتر رویاهای درمرحله (REM) گزارش شده اند.

مراحل خواب

دیدگاه درحال رشد علوم اعصاب عقیده دارد که، رویاها با تثبیت حافظه که در طول خواب اتفاق می افتد، مرتبط هستند. این بیشتر شامل ضبط و سازماندهی خاطرات براساس تحریکات عاطفی و نیز انتقال خاطرات بین مناطق مختلف مغز می باشد. خاطرات تکه تکه روزانه در بخش هیپوکامپ جای می گیرند. این بخش حافظه طولانی مدت مغز، برای به یادگیری سریع است. درهنگام شب آنها برای پردازش به بخش شناختی واقع درغشای مغز انتقال پیدا می کنند. مطالعات نشان می دهند که، فعالیتهای عصبی هیپوکامپ درطی حوادث روزانه تکرار می شوند. این اتفاق بسیار سریعتر از زمان واقعی و به صورت معکوس رخ می دهد.

فعالیت های تکراری با الگوهای خنثی از فعالیت در جلوی مغز(که برای برنامه ریزی اهداف و تدابیر است) و قشر بصری ( تجربیات دیداری) درارتباط است. این بازیابی حافظه، درمرحله (REM) خواب و وقتی در حال رویا دیدن هستید، رخ می دهد. 

آیا بین ناخودآگاه ما و رویاها ارتباطی وجود دارد؟

درباره ناخودآگاه و رویاها، اجازه دهید تا نگاهی به قلمرو عجیب و غریب رویاها بیندازیم. سوال این است: آیا تلاش مغز برای ساخت حسی از سیگنال هایی که در مرحله تثبیت حافظه تولید می شوند، حاکی از مدل فعالسازی- سنتز آلن هابسون( از دانشگاه هاروارد) است؟

آیا رویا دیدن معنی هم دارد؟

این یک کار مخاطره آمیز است و جستجوی معانی رویاها برای همه سنین در دست اقدام است. صدای ناهنجار یک تصادف و خاطره تکه تکه شدن، برای بسیاری ازافراد رضایت بخش نیست. تفسیر رویاها با اعتقادات، انگیزه ها و شرایط فردی که رویا را دیده است، رمز گذاری شده است. تصورکنید که مرحله تثبیت حافظه در واقع تصادفی نیست و برتجربیات گذشته و اهدافی که به صورت بیولوژیکی تعیین شده است، متمرکز هستند. پس تنش های انگیزشی در قسمت سطح و رویه محتوای رویاها قراردارند.

افرادی که رویاهای خود را با ارزش می دانند، ممکن است به درستی تایید کنند، اهمیت اطلاعات موثری که از طریق خواسته های عاطفی قدیمی ما برای هدایت درست از فعالیت های ما در زمان بیداری رمزگشایی شده است. سیستم REM ممکن است به انگیزه های عاطفی قدیمی ما، برای یکپارچگی با مهارتهای شناختی جدیدتر درمغز اجازه دهد، این عمل می تواند به شرح بسیاری از ویژگی های قابل توجه سیستم REM خواب کمک کند، اعم از محتوای عاطفی سنگین تا توابع ظاهری از افزایش یادگیری و یکپارچه کردن و تثبیت حافظه.

پس محتوای رویاها ممکن است پیامی برای تقویت ناخودآگاه ما نباشد. تجزیه و تحلیل رویاها ممکن است ساختار زیرین نیروهای انگیزشی، که چشم انداز ما را از انتخاب ها و استراتژی زندگی تعیین می کند، آشکار سازد. 

منعکس کردن تلاش روی قسمتی از مغز، برای شناسایی و ارزیابی غشاء جدید، مشارکت کردن برای وضوح احساس، که به وسیله ساختار لیمبیک درطی REM فعال می شود. به عبارت دیگر، مغز تلاش می کند که، تجربیات ما را از دنیا با تحریکات احساسی مان پیوند دهد.

رویاها ممکن است ابزاری برای مغز باشند که برای کشف موقعیت های فرضی، به شیوه ای انتزاعی و برای اصلاح استراتژی عملیات آینده، ازآنها استفاده می کند. تصاویر رویاها می توانند نتیجه برنامه ساختن یک حس باشند که سیگنال هایی که توسط سیستم داخلی از محرک ها تولید شده اند و توسط هیچ سنسوری هم محدود نمی شوند را پردازش می کنند. به عبارت ساده تر، تصاویر رویاها میتوانند مغز را قادر سازند تا از الگوهای آزمایشی تولید شده درمغز، حس را بسازد.