تب یونجه چیست؟

تب یونجه یک واکنش آلرژیک به مواد موجود در هوا مانند گرده گل است. آلرژی زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن ماده ای بی خطر را با ماده مضر اشتباه بگیرد و بدن برای مقابله با آن مواد شیمیایی آزاد کند.

این واکنش ها در واقع همان چیزی هستند که علائم را ایجاد می کند. آلرژن ها غالباً مواد رایجی هستند که سیستم ایمنی بدن اکثر افراد یا به آنها واکنشی نشان نمی دهد یا فقط واکنش خفیفی خواهند داشت. با این حال، برخی از افراد به درمان نیاز دارند. زیرا علائم آنها انجام کارهای روزمره را دشوار می کند. درمان ممکن است علائم را از بین نبرد، اما می تواند تأثیر آنها را کاهش دهد.

• تب یونجه می تواند باعث عطسه، گرفتگی یا آبریزش بینی، آبریزش چشم و خارش بینی، چشم ها یا سقف دهان شود.
• در ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۱۶ حدود ۲۰ میلیون نفر از افراد بالای ۱۸ سال به تب یونجه مبتلا شدند. به عبارتی حدود ۸.۲ درصد از جمعیت بزرگسالان این کشور دچار این بیماری هستند. البته این بیماری در ۹ درصد از کودکان این کشور نیز نیز مشاهده شده است.
• تب یونجه بیشتر در بهار، تابستان و اوایل پاییز دیده می شود.
• علائم این بیماری معمولاً به دلیل حساسیت آلرژیک به گرده های درختان، علف های هرز یا اسپورهای کپک های موجود در هوا ایجاد می شوند.
• درمان آن نیز شامل اجتناب، از بین بردن یا کاهش قرار گرفتن در معرض آلرژن ها، داروها و ایمونوتراپی یا واکسن های آلرژی است.

علائم تب یونجه

بسته به اینکه بیمار به چه ماده ای حساسیت دارد، علائم می تواند در زمان های مختلفی از سال شروع شود. فردی که به گرده های معمول حساسیت دارد، وقتی تعداد گرده زیاد باشد علائم شدیدتری خواهد داشت. علائم شایع این آلرژی عبارتند از:

• عطسه
• آبریزش چشم
• خارش گلو
• انسداد، خارش یا آبریزش بینی

البته در صورتی که علائم شدید باشد، ممکن است هر یک از علائم زیر نیز بروز کند:

• تعریق
• سردرد
• از دست دادن حس بویایی و چشایی
• درد صورت ناشی از انسداد سینوس ها
• گسترش خارش از گلو به بینی و گوش
• بعضی از افراد ممکن است خستگی، تحریک پذیری و بی خوابی را تجربه کنند.

توجه داشته باشید که هنگام بروز علائم تب یونجه، افراد مبتلا به آسم ممکن است احساس خس خس سینه و مشکلات تنفسی بیشتری داشته باشند.

راههای درمان تب یونجه :

بهتر است تا حد ممکن در معرض موادی که باعث ایجاد تب یونجه شما می شوند نباشید. اگر تب یونجه شما خیلی شدید نیست، ممکن است داروهای بدون نسخه برای تسکین علائم کافی باشند. برای علائم وخیم تر ، ممکن است به داروهای تجویزی نیاز داشته باشید.

بسیاری از افراد بهترین درمان را از ترکیبی از داروهای آلرژی دریافت می کنند. ممکن است لازم باشد چند مورد را امتحان کنید قبل از اینکه بهترین کارها را پیدا کنید اگر کودک شما تب یونجه دارد، در مورد درمان با پزشک خود صحبت کنید. همه داروها برای استفاده در کودکان تأیید نشده است. برچسب ها را با دقت بخوانید.

داروهای تب یونجه عبارتند از:

کورتیکواستروئیدهای بینی: این اسپری های بینی تجویز شده در پیشگیری و درمان التهاب بینی ، خارش بینی و آبریزش بینی ناشی از تب یونجه کمک می کند. برای بسیاری از افراد ، آنها موثرترین داروهای تب یونجه هستند و اغلب آنها اولین نوع دارویی هستند که تجویز می شوند.

به عنوان مثال می توان به مونتازون (Nasonex) و بودزونید (رینوکورت) اشاره کرد که هر دو از طریق نسخه در دسترس هستند و فلوتیکازون (آلرژی فلوناز) ، بودزونید (آلرژی رینوکورت) و تریامسینولون، تجویز اسپری بینی آزلاستین و فلوتیکازون (Dymista) ترکیبی از آنتی هیستامین با استروئید است.

کورتیکواستروئیدهای بینی: یک درمان طولانی مدت بی خطر برای اکثر افراد است. عوارض جانبی می تواند شامل بو یا طعم نامطبوع و سوزش بینی باشد. عوارض جانبی استروئید نادر است.

آنتی هیستامین ها: معمولاً به صورت قرص داده می شوند. با این وجود ، اسپری بینی و آنتی هیستامین بینی نیز وجود دارد. آنتی هیستامین ها می توانند به خارش ، عطسه و آبریزش بینی کمک کنند اما تأثیر کمتری در احتقان دارند. آنها با مسدود کردن یک ماده شیمیایی ایجاد کننده علائم که در اثر واکنش آلرژیک (هیستامین) منتشر شده توسط سیستم ایمنی بدن شما کار می کنند.

قرص های بدون نسخه: شامل لوراتادین (کلاریتین ، آلاورت) ، ستیریزین (آلرژی زیرتک) و فکسوفنادین (آلرژی آلگرا) هستند. تجویز آنتی هیستامین بینی اسپری آزلاستین (Astelin ، Astepro) و olopatadine (پتاناز) می تواند علائم بینی را تسکین دهد. خط چشم های آنتی هیستامین مانند كوتوتیفن فومارات (Alaway) به تسكین خارش چشم و سوزش چشم ناشی از تب یونجه كمك می كنند.

پیشگیری از تب یونجه

• پنجره ها و درها را تا حدامکان بسته نگاه دارید.
• از دست زدن به اشیایی که گرد و غبار گرفته اند، مثل کتاب یا لباس آویزان شده در کمد خودداری کنید.
• از نگهداری حیوانات خشک شده یا اسباب بازی های پر شده از الیاف مختلف در منزل خودداری کنید.
• هرگونه حیوان خانگی را بیرون از منزل نگاه دارید.
• در هنگام قرار گرفتن در معرض مواد آلرژی زا، مثلاً زمان تمیزکاری منزل ، از یک ماسه فیلتردار استفاده کنید.
• از کارهایی مثل چمن زنی خودداری کنید.
• از ملحفه ، روانداز و پتوی استفاده کنید که بتوانید مرتب آنها را بشویید (مثلاً ملحفه و روانداز نخی ، و پتوی دارای الیاف مصنوعی ).
• با استفاده از جاروبرقی ، دستمال گردگیری مرطوب ، و طی مرطوب اتاق خود را هفته ای یک بار به طور کامل تمیز کنید.
• نگذارید کودک به چشمان خود دست بزند زیرا وضعیت آنها را بدتر می کند. چشمهای او را با آب سرد شستشو دهید.