به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از مردمان، وقتی صحبت از رابطه جنسی به میان می آید در ذهن اکثر مردم همان آمیزش جنسی متداول نقش می بندد در حالی که باید بین این دو تمایز قائل شد. افزایش آگاهی در زمینه ماهیت و فیزیولوژی روابط جنسی بین زوجین میتواند تقاوتها را بیش از بیش نمایان سازد. نحوه صحیح برقراری ارتباط جنسی بین زن و شوهر تاثیر بسزایی در حفظ زندگی زناشویی و حل بسیاری از مشکلات دارد.
ماهیت کلی رابطه جنسی
غریزه جنسی بصورت طبیعی بین انسانها وجود دارد و ارضای آن تنها از طریق ازدواج باید انجام گیرد. این غریزه که نقش مهمی در ادامه حیات بشر ایفا میکند بسیار قدرتمند بوده و میتواند در جوانب مختلف زندگی موثر باشد. سلامت احساسی، شخصیتی، روانی و جسمی زوجین ارتباط تنگاتنگی با ارضای صحیح غریزه جنسی دارد. درک و برآوردن صحیح تمایلات جنسی از طرف زوجین مسئله ای حیاتی برای بقای رابطه زناشویی محسوب میگردد. صمیمیت و وابستگی احساسی در بین یک زوج ارتباطی مستقیم با میزان تعادل و رضایت جنسی آنها دارد. به این معنی که هر چقدر طرفین بیشتر از نیازهای جنسی یکدیگر آگاه بوده و بتوانند آن نیازها را بصورتی مطلوبتر ارضا کنند، کشش های عاطفی بین آنها عمیق تر خواهد شد. البته باید دانست روابط جنسی سالم تنها شرط برای بقای رابطه نیست اما تاثیرش نباید به هیچ عنوان نادیده گرفته شود.
فیزیولوژی رابطه جنسی
رابطه جنسی از دو بعد جسمانی و روانی تشکیل یافته و یکی از پیچیده ترین مکانیزمهای حیات بشر است. هیچ دو انسانی یافت نمی شوند که از لحاظ تمایلات، نحوه عملکرد و ساختار جنسی دقیقاً یکسان عمل کنند و همین تفاوتها باعث گردیده نتوان یک قانون کلی برای همگان بیان نمود. کشش ها و جاذبه های جنسی و نحوه ارضای آن در افراد، متفاوت است و تنها راه ارتقای رابطه جنسی در بین زوجین این است که هر یک از آنها اطلاعات عمومی خود را از طریق مطالعه بالا برده و از طریق کسب تجربه و برطرف کردن ضعف های خود به نتیجه ای مطلوب تر برسند. برخلاف باور عموم، بخش عمده یک رابطه جنسی سالم بستگی به بعد روانی و روحانی آن رابطه دارد نه بعد فیزیکی و جسمانی. به عبارتی دیگر اگر رابطه جنسی را به ۱۰۰ قسمت تقسیم کنیم، ۸۰ قسمت آن از طریق رضایت روانی و ۲۰ قسمت آن از طریق رضایت فیزیکی حاصل میگردد. در حقیقت رابطه جنسی مکانیزمی روانی است که از کانال جسم و فیزیک انسانها به مرحله اوج خود میرسد.
کیفیت در برابر کمیت
بدیهی است که کیفیت رابطه جنسی باید بسیار بیشتر از کیمیت آن مد نظر قرار گیرد. یک ارتباط خوب و کوتاه به مراتب بیشتر تر از یک ارتباط نامطلوب و طولانی میتواند رضایت طرفین را به دنبال داشته باشد. زوجین باید از طریق شناخت بیشتر نسبت به تمایلات جنسی یکدیگر راه را برای بالا بردن کیمیت رابطه شان هموار کنند. در ابتدا ممکن است با مشکلات زیادی روبرو شوند اما باید دانست گذر زمان، سعی، تلاش و کسب تجربه تمامی این موانع را در آینده برطرف خواهد کرد. رابطه جنسی باید با عشق و احساس کامل برقرار گردد نه برای انجام تکلیف.
آمیزش و رابطه جنسی
با توجه به مطالب ذکر شده می توان نتیجه گرفت که مقوله رابطه جنسی لزوماً به معنای آمیزش جنسی نیست. یک رابطه با کیفیت باید دارای شرایط زیر باشد:
· شناخت طرفین از نیازها و تمایلات یکدیگر
· وجود عشق و صمیمیت به عنوان عنصر اصلی
· پیش نوازی
· صحبتهای عاشقانه
· زمان و مکان مناسب
· تنوع در معاشقه
اشتباه بزرگی که اکثر زوجین مرتکب میشوند این است که رابطه جنسی را تنها از بعد فیزیکی و جسمانی آن می بینند و این عمل را بصورتی روتین و بی هیچ تنوع انجام میدهند که این میتواند باعث یکنواختی و عدم رضایت کامل شود. باید دانست که لزوماً آمیزش جنسی باعث ارضای این غریزه نمی شود و باید فراتر از این قدم گذاشت. یک مرد میتواند حتی بدون آمیزش جنسی همسر خود را به اوج لذت ببرد و بالعکس. مسئله مهم این است که زن و شوهر باید رابطه جنسی را به عنوان وسیله ای برای رسیدن به آرامش و صمیمیت بیشتر ببینند و بی اهمیت از کنار آن گذر نکنند.
آمیزش جنسی به دلیل ساختار فیزیکی آقایون و برخی از خانمها به سرعت پایان می یابد و احتمال اینکه یکی از زوجین به صورت کامل ارضا نشود بالا میرود. معمولاً آقایون به دلیل ناتوانی از ارضای همسرشان دچار ضعف اعتماد بنفس و سرخوردگی میشوند، خانمها نیز به دلیل عدم رضایت کامل ممکن است عصبی و دچار اختلالات رفتاری گردند. در این شرایط است که اختلافاتی جدی سر از زندگی زناشویی درخواهند آورد.
بنابراین نباید رابطه جنسی را محدود به آمیزش جنسی کرد. در حقیقت آمیزش جنسی میتواند به عنوان مرحله آخر یک رابطه جنسی درنظر گرفته شود. پیش نوازی و صحبتهای عاشقانه با همسر می تواند لذت بسیاری ببخشد و زمان زیادی بطول انجامد. شوخی ها و بازی های عاشقانه باید به عنوان بخش از رابطه جایگاه خود را پیدا کنند. زمان و کیفیت رابطه جنسی باید به گونه ای باشد که هر دو طرف پیش از اینکه از بعد جسمانی لذت ببرند، از بعد روانی و روحانی به اوج برسند.
