به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،پیدایش مفهومی به نام تست هاوی (Howey Test)، به یک پرونده در دادگاه دیوان عالی ایالات متحده در سال ۱۹۴۶ برمی گردد. در این پرونده، شرکت هاوی (Howey) زمین ها و مراتع مرکبات را به سرمایه گذاران خارج از شرکت فروخته بود.
شرکت هاوی و سرمایه گذاران توافقی امضا کرده بودند که طبق آن، شرکت هاوی ابتدا زمین ها را به سرمایه گذاران فروخته و سپس سرمایه گذاران بلافاصله زمین را به شرکت هاوی اجاره می دادند تا از فروش محصولات تولید شده سود ببرند. پس از بررسی پرونده، دیوان عالی، قانونی مبنی بر ایجاد یک قرارداد سرمایه گذاری به شکل اوراق بهادار برای این مورد وضع کرد. این قانون به عنوان ضابطه ی اصلی در تصمیم گیری های موارد مشابه، مطرح شده و تست هاوی نام گرفت.
طبق تست هاوی، یک قرارداد مالی زمانی می تواند یک اوراق بهادار نامیده شده و به تصویب کمیسون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده برسد که حائز شرایط زیر باشد:
این قرارداد باید
۱ – یک سرمایه گذاری مالی باشد.
۲ – در آن انتظار سود تعریف شده باشد.
۳ – در یک شرکت مشترک ثبت شود
۴ – این سود باید از فعالیت یک شخص ثالث به دست بیاید.
به عنوان مثال در مورد قرارداد هاوی، درختان مرکبات با انتظار سود توسط جمعی از سرمایه گذاران خریداری شده اند و موفقیت این معامله وابسته به توانایی هاوی در فروش محصولات مرکبات به عمل آمده بود.
سهام ها نمونه ی آشناتری از اوراق بهادار هستند که تست هاوی را گذرانده اند. یک سهام فولاد در ایالات متحده با امیدواری سودآوری حداقل برابر با قیمت اولیه خریداری می شود. قانون گذاری کمیسیون بورس و اوراق بهادار زمانی که سرمایه گذار تاثیری در میزان سود به دست آمده در سرمایه گذاری ندارد روی کار می آید. ظاهرا این قانون از سرمایه گذاران در برابر کلاه برداری ها حفاظت می کنند.
اعمال تست Howey در بازار کریپتو
تست هاوی برای دهه های متمادی به عنوان تعیین کننده نظارتی باقی مانده، اما در چند سال گذشته همراه با بحث در مورد رمز ارزها و فناوری بلاک چین زیر سوال رفته است. همزمان با رشد فعالیت سرمایه گذاران در فضای ارزهای رمزنگاری شده، SEC بیشتر به تعریف ارزهای رمزپایه علاقمند شده است.
طبقه بندی ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین از این طریق بسیار دشوار است. آنها غیرمتمرکز هستند و برای فرار از مقررات به طرق مختلف طراحی شده اند. با این وجود، سرمایه گذارانی که به سرعت به خرید جدیدترین ارز دیجیتال به امید کسب سود روی آورده اند، بدون شک رفتاری را انجام می دهند که می تواند به عنوان حدس و گمان شناخته شود. از منظر تست Howey، سوال عملیاتی در این مورد این است که آیا سرمایه گذاران رمز ارزها در یک شرکت قابل پیش بینی مشارکت می کنند یا خیر و اگر چنین است ، سودهایی که سرمایه گذاران امیدوارند کسب کنند، آیا کاملا به کار یک شخص ثالث بستگی دارد؟
اگر سازمان بورس و اوراق بهادار آمریکا تشخیص دهد که ارز دیجیتال خاصی به عنوان یک اوراق بهادار طبقه بندی شود، این پیامدهای زیادی را برای آن کریپتو ایجاد می کند. به طور موثر، این بدین معناست که SEC می تواند تعیین کند که آیا این توکن می تواند به طور قانونی به سرمایه گذاران ایالات متحده فروخته شود یا خیر؛ همچنین سرمایه گذاران آمریکایی را مجبور به ثبت دارایی های خود در این سازمان می کند که از جدیدترین موارد آن، می توان به شکایت سازمان بورس و اوراق بهادار آمریکا از شرکت ریپل اشاره کرد.
موارد مشابهی بین دنیای ارزهای رمزنگاری شده و اوضاع شرکت اصلی Howey وجود دارد، اما تفاوت های بسیاری نیز وجود دارد؛ از نظر انتقادی، رمز ارزها شبکه های مستقل و توزیعی هستند که برای غیرمتمرکز سازی طراحی شده اند. طبقه بندی ارز رمزنگاری شده به عنوان یک اوراق بهادار به شدت مخالف اهداف سازندگان آن ارز دیجیتال است. با این حال، با توجه به اهمیت فضای رمز ارزها، SEC تمایل فزاینده ای برای نظارت بر تراکنش های آنها به گونه ای که مناسب می داند، دارد. صرف نظر از تصمیم نهایی قانونی، مطمئناً تأثیر بسزایی در دنیای ارز مجازی و سرمایه گذاران در آن فضا خواهد داشت.
ورود SEC به بازار رمز ارزها
برای این کار به سال ۲۰۱۶ می رویم. در آن سال اتریوم با سرعت چشمگیری در حال رشد بود و توکن DAO یکی از جذاب ترین پروژه های جدید در این پلتفرم بود؛ در آن زمان، این توکن بزرگ ترین جذب سرمایه را در تاریخ ارز دیجیتال داشت. حتی در سال ۲۰۱۷ که سال انفجار ICOها بود، توکن DAO توانست بیش از ۱۵۰ میلیون دلار سرمایه جذب کند.
بعضی از سرمایه گذاران نگرانی خود را در خصوص قابل هک بودن کد آن ابراز کردند. استفان توال یکی از موسسان DAO به صراحت اعلام کرد سرمایه DAO تحت هیچ خطری نیست. اما هکرها توانستند ۵۰ میلیون دلار سرقت کنند و قیمت اتریوم تقریبا ۵۰ درصد سقوط کرد. این موضوع باعث شد که بسیاری از سرمایه گذاران به اقدامات SEC چشم بدوزند.
گزارش SEC پس از این اتفاق، باعث شد به جامعه کریپتو شوک وارد شود. سازمان بورس و اوراق بهادار آمریکا گزارش خود را این گونه بیان کرد:
این گزارش بر اصول بنیادین قوانین اوراق بهادار فدرال تاکید دارد و کاربرد آنها را در الگو و پارادایم جدید توضیح می دهد. الگوی جدید شامل سازمان های مجازی یا نهادهای جذب سرمایه است که در دفتر کل توزیع شده یا فناوری بلاک چین برای تسهیل جذب سرمایه و یا سرمایه گذاری و عرضه های مرتبط و فروش اوراق بهادار استفاده می کنند. اتوماسیون کاربردهای خاص از طریق این فناوری که قراردادهای هوشمند خوانده می شود، صلاحیت قانونی را از قوانین اوراق بهادار فدرال بر نمی دارد.
سپس کمیسیون SEC، توکن DAO را یک اوراق بهادار اعلام کرد. این توکن برجسته ترین توکنی است که نشان اوراق بهادار را دریافت کرد.
نحوه تشخیص اوراق بهادار نبودن یک رمز ارز
برای این که یک ارز دیجیتال در دسته اوراق بهادار قرار نگیرد، چندین راه وجود دارد؛ اولین و ساده ترین روش، ایجاد رمز ارز غیرمتمرکزی است که معادل با پول نقد و بدون یک مالک اصلی است. دارندگان بیت کوین از آن به عنوان ارز رایج استفاده می کنند. هیچ شرکتی وجود ندارد که تیم توسعه یا انتظاری برای سودآوری داشته باشد. بنابراین نگرانی خاصی در خصوص آزمایش هاوی ندارند. لایت کوین، بیت کوین کش و دش نیز ارزهای دیجیتال مشابهی هستند که ایمن هستند.
اتریوم برای قراردادهای هوشمند خود شناخته شده است؛ Ethereum نیز کاربردهای خود را دارد و دارندگان آن، از ویتالیک بوترین و شرکت اتریوم انتظار ندارند که برای آنها سودآوری کند. از این نظر اتریوم شرایط بسیار خوبی دارد. کاربرد درون برنامه ای همان چیزی است که بسیاری از تیم ها ایجاد کرده اند تا از تبدیل شدن به اوراق بهادار اجتناب کنند.
کاربردهای موجود در توکن و استفاده های آن در پلتفرم مورد نظر، چند روشی است که تیم های توسعه ایجاد می کنند تا توکن ها تبدیل به دارایی مجزا از اوراق بهادار تبدیل شوند. برای مثال توکن بت (BAT) به عنوان ذخیره ارزش در مرورگر بریو مورد استفاده قرار می گیرد.
تست Howey آینده ارزهای دیجیتال را برای همیشه تغییر داده است؛ برای اجتناب از قوانین سختگیرانه SEC، تیم های توسعه به ایجاد توکن های کاربردی خود ادامه خواهند داد. قانون گذاری کریپتوکارنسی ها همچنان نامشخص است؛ اما در حال حاضر، مسیر اجتناب از تبدیل شدن به اوراق بهادار تقریبا مشخص است.
