به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، برخی تصور می کنند که در جهان تک قطبی امروز، خصومت ابرقدرت ظاهری و دنباله رو های منطقه ای و فرامنطقه ای آن، تنها ایران و یا با نگاهی کلی تری محور مقاومت را نشانه رفته است. اما حقیت جور دیگری است و دشمنی آمریکا تنها به کشورمان محدود نمی شود و اقدامات خرابکارانه واشنگتن صرفا ایران را نشانه نرفته است. یک قاعده کلی و الگوی مشترکی در روابط آمریکا با سایر کشور ها وجود دارد. هر کشوری که بخواهد مستقل و آزاد باشد و سیاست استقلال طلبانه ای جز آنچه آمریکا دیکته می کند را پیگیری کند، ناچار مورد گزند آمریکا قرار می گیرد.
ابزار دشمنی آمریکا هم متنوع، ولی محدود است. جغرافیای خاص آمریکا و رویداد های جنگ جهانی دوم، این کشور را تبدیل به یک قدرت اقتصادی و سیاسی کرد؛ و از آن زمان تاکنون واشنگتن دست به هر اقدامی زده تا هم این سیطره را حفظ کند و هم منافع خود در جهان را تضمین کند. حضور نظامی، اعمال تحریم های گسترده و اجبار سایر کشور ها به تبعیت از آن، ترور افراد شاخص وکلیدی از جمله اقدامات آمریکا در این راستا است.
تشکیل نهاد هایی همچون عدم تعهد، سازمان همکاری های شانگهای و یا بریکس را هم باید در همین راستا ارزیابی کرد. یعنی اجماع کشور های در حال توسعه، توسعه یافته و یا حتی صرفا مستقل برای رهایی از سلطه آمریکا و هماهنگی سیاست های خود با یکدیگر برای پیشبرد اهداف.
مناسباتی که پس از جنگ جهانی دوم و فروپاشی شوروی در جهان و در راستای منافع آمریکا پی ریزی شد، اکنون بسیار ضعیف شده و دیگر کارکرد قبلی را ندارد. اما واشنگتن به هر نحوی که شده تلاش می کند تا این مناسبات را حفظ کند. مثلا درباره تضعیف ناتو که اتفاقا در دوره چهار ساله دونالد ترامپ، تنزیل آن با سرعت بالایی ادامه یافت، مهمترین نگرانی سیاست خارجی سنتی آمریکا بوده است. هرچند که شوروی دیگر وجود ندارد، اما ناتو اکنون خود را بزرگترین مانع در برابر روسیه می بیند و مایل است تا مانع پیشروی و قدرت یافتن آن در شرق اروپا شود. سیاست ترامپ در قبال ناتو و کاهش بودجه مختص به آن به عملکرد این نهاد ضربه زد. در همین رابطه ترکیه که خود عضو ناتو محسوب می شود، اقدام به خرید سامانه اس ۴۰۰ از روسیه کرده و همین موضوع موجب شده تا آمریکا آنکارا را به لغو فروش جنگنده های پیشرفته تهدید کند.
یا کمی بعدتر، «آندرو برونسون» کشیش آمریکایی که به جرم جاسوسی برای آمریکا و همکاری با گروه های تروریستی در ازمیر ترکیه بازداشت شده بود، تحت فشار آمریکا آزاد شد. واشنگتن برای پیشبرد مقاصد خود در ترکیه تحت حکومت اردوغان که مایل است مستقل و قوی باشد، هم از ابزار تحریم استفاده کرد و با همین اهرم فشار، جاسوس خود را از ترکیه آزاد کرد.
از سویی دیگر و ده ها هزار کیلومتر آن طرف تر، آمریکا هژمونی خود را با رشد سریع قدرتی اقتصادی به نام چین در خطر می بینید. به همین دلیل است که واشنگتن طی سال های اخیر دخالت های خود در امور داخلی چین و مخصوصا هنگ کنگ را به طرز قابل ملاحظه ای افزایش داده است. به گفته مقامات چینی، آمریکا به طور مستقیم در آشوب های هنگ کنگ نقش داشته است. کاخ سفید همچنین تحریم های گسترده ای را علیه چین در حوزه فناوری اطلاعات آغاز کرد و به جنگ تعرفه ای با پکن دامن زد. نیروی دریای آمریکا همچنین به بهانه حمایت از دریانوردی آزاد، حضور خود در دریای جنوبی چین را گسترش داد تا موجب عصبانیت بیشتر چینی ها شود.
با ذکر چند پیشینه محدود، سراغ کشور هایی رفتیم که مورد گزند حربه تحریم آمریکا طی سال های اخیر قرار گرفته اند. کشور هایی که در ادامه به آن ها اشاره می شود به دلیل مشی مستقلی که داشتند با دشمنی آمریکا روبرو شده اند.
طومار بلند تحریم های آمریکا علیه کشور های مستقل جهان
کشور هایی که مستقیما تحت تحریم آمریکا قرار دارند عبارتند از:
• جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۹۷۹
• کره شمالی از سال ۱۹۵۰
• سوریه از سال ۱۹۸۶
• سودان از سال ۱۹۹۳
• کوبا از سال ۱۹۵۸
• ونزوئلا از سال ۲۰۱۹
کشور هایی که برخی از تابعین آن تحت تحریم نهاد های رسمی آمریکایی قرار گرفته اند، شامل اسامی زیر می شود. این کشور ها تحت بهانه های متفاوتی هدف تحریم قرار گرفته اند.
• بلاروس، «افرادی که از نظر آمریکا ناقض دموکراسی در این کشورند مانند رئیس جمهور این کشور آلکساندر لوکاشنکو».
• بروندی، «افرادی که از نظر آمریکا صلح، امنیت و پایداری را در کشور تهدید می کنند، تحت تحریم قرار گرفته اند».
• جمهوری مرکزی آفریقا، «افرادی که از نظر آمریکا به مناقشات داخلی در این کشور دامن می زنند، تحت تحریم قرار گرفته اند».
• چین، «افراد و نهاد هایی که از نظر آمریکایی ها در قاچاق انسان نقش دارند، تحت تحریم قرار گرفته اند».
• کومور، «افراد و نهاد هایی که از نظر آمریکایی ها در قاچاق انسان نقش دارند، تحت تحریم قرار گرفته اند».
• جمهوری دموکراتیک کنگو، «افرادی که از نظر آمریکا به مناقشات داخلی در این کشور دامن میزنند. تحت تحریم قرار گرفته اند».
• گینه استوایی، «افراد و نهاد هایی که از نظر آمریکایی ها در قاچاق انسان نقش دارند، تحت تحریم قرار گرفته اند».
• اریتره، «افراد و نهاد هایی که از نظر آمریکایی ها در قاچاق انسان نقش دارند، تحت تحریم قرار گرفته اند».
• عراق، «برخی از افراد در حکومت فعلی که از نظر آمریکا، تهدیدی برای امنیت و صلح و یا مانعی برای بازسازی مجدد اقتصادی در کشور محسوب میشوند».
• لبنان، «افراد و نهاد هایی که از نظر آمریکایی ها یکپارچگی کشور را نقض میکنند، تحت تحریم قرار گرفته اند».
پیش بینی آبرامز از احتمال پاسخ ایران به ترور شهید فخری زادهسیاست جنگ افروزی و ترور از یک سو و اعمال تحریم های گسترده از سویی دیگر، دو لبه قیچی فشار آمریکا علیه سایر کشورهاست. جنگ افروزی آمریکا در عراق و افغانستان دو همسایه شرق و غرب ایران، حمایت تسلیحاتی از عربستان در یمن برای نابودی جنبش مردمی انصارالله و دولت نجات ملی در این کشور، بوجود آوردن گروه تروریستی داعش برای قطع کردن رشته منسجم محور مقاومت در منطقه تنها اقداماتی جنگ افروزانه آمریکا در منطقه غرب آسیا است.
در قبال کشورمان، اما سیاست «کارزار فشار حداکثری» دونالد ترامپ و «چماق و هویج» دولت باراک اوباما هر دو با طرح هایی با هدف ترور افراد شاخص و کلیدی در کشورمان همراه بود. ترور چهار دانشمند تاثیرگذار حوزه انرژی هسته ای در دوران اوباما و ترور سپهبد قاسم سلیمانی و محسن فخری زاده در دوران ترامپ تنها بخشی از دشمنی آمریکا و اذناب منطقه ای آن علیه ایران است.
تصور اینکه «جو بایدن» تافته جدا بافته متن جامعه سیاسی آمریکاست کمی دور از ذهن است و می تواند منجر به ذهنیت اشتباه و نهایتا راهبرد نادرست شود.
وجوه اختلاف آمریکا به عنوان محور استکبار و به زبان عامیانه رئیس قلدر های جهان، همه مولفه های قدرت کشورمان است و تنها محدود به موضوع هسته ای نمی شود. عمق قدرت و نفوذ منطقه ای، بازدارندگی موشکی و هر آنچه که ایران را به یک قدرت واقعی نزدیک می کند معضل اساسی آمریکایی ها است. از سوی دیگر ترامپ تصور می کرد که جنگ اقتصادی علیه ایران طی سال های اخیر، کشورمان را به زانو در می آورد. غافل از اینکه موقعیت خاص جغرافیایی ایران عملا هر اقدامی را برای صفر کردن صادرات نفت ناکام می گذارد هرچند که کشورمان را با چالش هم مواجه می کند.
«تیم اندرسون» تحلیلگر استرالیایی که مسائل منطقه غرب آسیا و اقدامات آمریکا علیه کشور های مستقل جهان را با دقت بالایی رصد می کند، پیشنهاد در یادداشت ها و مصاحبه هایی متعددی پیشنهاد داده که کشور هایی که تحت تحریم آمریکا قرار داردند، از آمریکای لاتین گرفته تا غرب آسیا و خاور دور برای کم اثر کردن تحریم های آمریکا اقدام به تعامل بیشتر و گسترش روابط تجاری کنند.
«پیتر کوئینگ» اقتصاددان سوئیسی نیز بهترین راهبرد ممکن از سوی کشورمان در شرایط فعلی را تقویت روابط با کشور های عضو پیمان شانگهای و دلارزدایی از اقتصاد خواند. وی در مصاحبه ای با باشگاه خبرنگاران جوان، با جزئیات تشریح کرد که این راهبرد می تواند وضعیت اقتصادی کشورمان را تا حدود زیادی اصلاح کند.
