ریزش مو در کودکان بیشتر به وضعیت جسمی کودک مربوط است که باید به موقع تشخیص داده شده و درمان شود. البته والدین باید توجه داشته باشند که برخـی از نوزادان با موهای بسیار کم و سری صاف و براق به دنیا می آیند. بنابراین چنین وضعیتی نباید باعث نگرانی آنها شود زیرا قرار نیست این نوزادان در آینده طاس شوند.
در کودکان مبتلا به بیماری خود ایمنی علاوه بر ریزش موی سر، معمولا ابرو و مژه ها نیز دچار ریزش می شوند، در این کودکان سیستم ایمنی به اشتباه به سلول های بدن و از جمله ریشه موها حمله می کند و موجب از بین رفتن ریشه موها و ریزش تارهای مو می گردد. علت این بیماری به طور واضح در پزشکی مشخص نیست.در آزمایش خون CBC این کودکان معمولا میزان گلبوهای سفید(WBC) و زیر ساختارهای آن بیش از حد طبیعی است که نشان از فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی بدن دارد.
ریزش مو در اثر عفونت قارچی
اگر کودک شما مبتلا به عفونت قارچی یا تینه کپیتیس باشد، موهای سر او و ابروها و مژه های او ممکن است ریزش کند. کودکان مبتلا به بیماری عفونت قارچی معمولا ریزش موهای تکراری یا موهای خرد شده در بالای سطح سر را دارند. قسمت ها و تکه های بدون مو معمولا گرد یا بیضی و اغلب نامنظم هستند. گاهی اوقات دیده می شود که موها دقیقا روی پوست خرد می شوند و به شکل نقاط سیاهی روی پوست سر به نظر می آیند.
کودکان 3 الی 10 سال بیشتر در معرض ابتلا به این قارچ می باشند و آمار ابتلای پسران بیش از دختران است.
برای تشخیص بیماری ریزش مو در اثر عفونت قارچی در درجه اول باید به پوست سر کودک خود توجه کنید.این بیماری بیشتر در کودکان زیر سن بلوغ شایع است. عفونت قارچی برا اساس نوع قارچ درجه التهاب، عفونت و پوسته ریزی متفاوت خواهد بود. اگر پزشک به این نوع ریزش مو در کودک مشکوک شود، آزمایش های میکروسکوپی تجویز می کند تا به تشخیص خود مطمئن شود.
برای درمان بیماری عفونت قارچی پزشک عموما یک داروی ضد قارچ خوراکی بنام گریزئوفولوین به مدت 8 هفته و شامپوی مورد نظر خودش (معمولا شامپوی سلنیوم سولفید) و کرم های ضد قارچ موضعی را تجویز می کند. دستور استفاده شامپو عموما دو تا 4 بار در هفته می باشد. بسیار مراقب باشید چرا که این بیماری مسری می باشد. بنابراین اگر کودکی در اطراف شما مبتلا به این بیماری شده است، کودک خود را از او دور نگه دارید. همچنین جهت عدم شیوع بیماری اجازه ندهید کودک خود تا بعد از درمان کامل به مدرسه یا مهد کودک برود. در طول درمان نیازی به کوتاه کردن موی کودک نمی باشد و بعد از یک هفته آغاز درمان کودک می تواند مجددا به مدرسه برود.
قارچی که عامل ریزش موها است می تواند از طریق تماس پوستی با کودک مبتلا و یا استفاده از وسایل مشترک مانند برس، کلاه، شانه، حوله حمام و غیره انتقال یابد.
توصیه هایی برای والدین
کودکان کوچک تر از ۵ سال که دارای آلوپسی هستند، معمولاً توجهی به ریزش موها ندارند و با مشکلی مواجه نمی شوند. اما برای کودکان بزرگ تر از ۵ سال، این مسئله می تواند به شدت آسیب زننده باشد. آلوپسی یک بیماری مزمن است و احتمال این که همیشه با کودک شما همراه باشد، وجود دارد. لذا توجه به سلامت روان و آمادگی روحی کودک بسیار مهم است.
استفاده از مشاوران روانشناس، کلاه گیس های مناسب و تکنیک های آرایشگری برای پوشاندن محل های دچار طاسی می توانند کمک فراوانی به کودک کنند. همچنین حواستان باشد که باید به بخش های از پوست سر که در تماس مستقیم با نور خورشید هستند، ضد آفتاب زده شود.
اختلال وسواس موکنی یکی از دلایل ریزش مو در کودکان است که به خاطر اختلالی روانی رخ می دهد. اختلال موکنی اختلالی روانی است که فرد به صورت مداوم و غیرارادی به کندن موهای خود در ناحیه ی سر، ابرو، مژه ها و دیگر بخش های بدن می پردازد و با وجود تلاش، موفق به توقف این کار نمی شود.گفته می شود که حدود ۰.۳ تا ۵ درصد از افراد در طول زندگی خود دچار این اختلال می شوند. متخصصان علم روان، این اختلال را در دسته اختلالات وسواس فکری عملی قرار می دهند. مانند جویدن ناخن ها برخی از کودکان با این کار احساس آرامش می کنند وبرخی دیگر نیز بدون این که متوجه باشند، موهای خود را می کنند.بیشترین شیوع این بیماری بین سنین ۱۲ تا ۱۳ سال مشاهده می شود. حدود ۷۰ تا ۹۳ درصد از افراد مبتلا به این اختلال، خانم ها هستند.
مانند بسیاری از بیماری های روانی دیگر، علت وسواس موکنی نیز دقیقاً مشخص نیست. معمولاً راه اندازهای این بیماری مرتبط با استرس هستند. مثلاً دیده می شود وقتی کودک در شرایط استرس زا، مثلاً یک امتحان سخت، قرار می گیرد، با یک دست می نویسد و با دست دیگر به شکل ناخودآگاه موی خود را می کند.
نکته ای بسیار مهم که والدین باید به آن توجه کنند، این است که وسواس موکنی و دیگر اختلالات مشابه مثل جویدن ناخن، به دلیل عدم تعادل برخی مواد شیمیایی در مغز حاصل می شود. این مسئله باعث می شود که مو کندن امری غیرارادی باشد. پس کندن موها تقصیر کودک نیست. او را ملامت یا سرزنش نکنید چون باعث استرس بیشتر کودک و متعاقباً افزایش ریزش مو در کودک خواهید شد.