به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز به نقل از فرادید، باستان‌شناسان 35 تصویر از خدایان نورس (اروپای شمالی) را در بقایای یک معبد متعلق به جادوگران در نروژ پیدا کردند. این تصاویر از ورق طلا درست شده‌اند.
ورقه‌های طلا که مسطح و به نازکی کاغذ هستند، حاوی موتیف‌هایی از خدای فروی و الهه گرد هستند و به دوران مروینگ در نروژ باز می‌گردند. این دوران از سال 550 آغاز و تا دوران وایکینگ‌ها ادامه داشت. این ورقه‌های طلا احتمالا به عنوان هدایای نذری یا قربانی استفاده می‌شدند.
چون سوراخی روی این قطعات وجود ندارد بعید است که به عنوان جواهرات تزئینی استفاده شده باشد. نخستین ورقه‌های طلا در سال 1725 در اسکاندیناوی کشف شدند و درنهایت برچسب gullglubber دریافت کردند که به معنی «مردان کهن طلایی» است.
کاترین استن باستان‌شناسی که هدایت این حفاری‌ها را در تابستان برعهده داشته است می‌گوید: «این اکتشافی ویژه است. هر ورق طلا نسبتا کوچک و به اندازه ناخن انگشت است.»
تعدادی از تقریبا سه دوجین ورقه طلا در داخل تیرچال‌هایی پیدا شدند که زمانی حاوی تیرهای محافظت‌کننده از ساختمان بود. مابقی نیز در جاهایی پیدا شدند که قبلا دیوارهای این سازه بودند.
باستان‌شناسان این ساختمان باستانی را که در روستای Hov در جنوب نروژ قرار دارد در سال 1993 کشف کرده بودند. در همان زمان دو ورقه طلا نیز به همراه ساختمان پیدا شد. در حفاری‌های بعد که در دهه 2000 رخ داد 28قطعه طلای دیگر نیز پیدا شد.
هرچند قبلا ورقه‌های طلای مشابهی در نروژ و در سراسر اسکاندیناوی در بورنهلم، دانمارک و سوئد در ساختمان‌های متعلق به جادوگران پیدا شده بودند، اولین‌بار بود که باستان‌شناسان ورقه‌های طلا را در ساختمانی کوچک‌تر کشف کردند.
اینگون ماریت روستاد، باستان‌شناس موزه تاریخ فرهنگی در اسلو، می‌گوید: «تعداد این قطعات کوچک طلا رو به افزایش است. این ورقه‌ها چه از طرق حفاری‌ها و چه از طریق فلزیاب‌ها هر روز بیشتر خودشان را نمایان می‌کنند. بنابراین ممکن است در آینده در مکان‌های متنوعی در نروژ پیدا شوند.»
باستان‌شناسان در طی حفاری‌های جداگانه 30ورقه طلای مشابه را در جای دیگری در روستای Hov پیدا کردند. استن می‌گوید: «ما معمولا این ورقه‌ها را در ساختمان‌های مخصوصی پیدا می‌کنیم که برای اهداف مذهبی استفاده می‌شدند. اما وقتی در ساختمانی کوچک آن‌ها را پیدا کردیم بسیار شگفت‌زده شدیم.»
محققان با نگاه به پست‌چاله‌ها توانستند طول ساختمان را حدس بزنند. بسیاری از خانه‌های این دوره بین 20 تا 30متر ارتفاع داشتند.
حدس‌هایی درباره چگونگی راه پیدا کردن ورقه‌های طلا به این خانه زده شده است. برخی از محققان عقیده دارند که قطعات طلا مجوزی برای ورود به خانه بوده‌اند. استن می‌گوید احتمالش بیشتر است که ورقه‌های طلا در هنگام ساخت خانه در داخل پست‌چاله‌ها قرار گرفته‌اند.
استن می‌گوید: «بر اساس مکانی که آن‌ها را پیدا کردیم، در داخل جایی که قبلا دیوار و حفره‌های تیرک‌های ساختمان بوده، بعید است که این طلاها مجوزی برای ورود به خانه بوده باشند.»
بیشتر احتمال دارد که این ورقه‌های طلا نوعی نذری بوده‌اند که برای برکت دادن به ساختمان در این مکان‌ها کار گذاشته شده‌اند.
