به گزارش پایگاه خبری - تحلیلی ساعدنیوز به نقل از رکنا، بورلی برنستاین، دانش‌آموز 16 ساله‌ی دبیرستان «آبراهام لینکلن» در بروکلین یک صبح سرد ماه مارس سال 1942 تصمیم گرفت به جای دامن همیشگی که قاعده‌ی لباس مدرسه برای دختران بود، یک شلوار گشاد به پا کند و به جای بلوزهای «دخترانه و ظریف» با دکمه‌هایی که از جلو بسته میشد، یک پلیور گرم پشمی سرخ رنگ بر تن کند.
اول دانش‌آموزان مدرسه حیرت‌زده به او نگاه کردند، بعد سراغ معلم‌ها و مدیر مدرسه پیدا شد. مدیر مدرسه حتا منتظر توضیح هم نماند، جلوی همه دانش‌آموزان حسابی به بورلی توپید و خیلی زود او را تعلیق کرد و از مدرسه بیرون کرد.
مدیر و معلم‌ها فکر کردند ماجرا ختم به خیر شد و این بی‌انضباطی را در نطفه خفه کردند. اما خب، اشتباه فکر می‌کردند.
دخترهای دانش‌آموز دبیرستان که حسابی از برخورد با هم‌مدرسه‌ای خود خشمگین شده بودند، قرار گذاشتند که فردا همه‌ی آن‌ها در اعتراض شلوار به پا کنند و به مدرسه بیایند. برای اینکه اعتراض خود را به زورگویی مدرسه بیشتر نشان دهند، تصمیم گرفتند که همگی رژلب‌های سرخ هم به لب بزنند.
مسئولان مدرسه حیرت‌زده با موجی از دختران دانش‌آموز مواجه شدند که «قانون مدرسه» را زیر پا گذاشته بودند. چه کاری از دستشان برمیامد؟ نمی‌توانستند که همه‌ی آن‌ها را از مدرسه تعلیق کنند!
دخترها وقتی توپ‌وتشر دوباره‌ی مدیر مدرسه را شنیدند، تصمیم گرفتند مقاومت را وارد مرحله‌ی بعدی کنند. این بار سراغ پسرهای هم‌مدرسه‌ای رفتند و از آن‌ها خواستند تا از تلاش هم‌مدرسه‌‌ای‌ها حمایت کنند. بعضی از پسرها به آن‌ها خندیدند، بعضی دیگر اما به حمایت آن‌ها آمدند و همراه دخترها نامه‌ای را خطاب به مدیریت مدرسه و هیأت امنا امضا کردند که خواسته‌ی آن روشن بود: دخترها هم باید اجازه داشته باشند شلوار به پا کنند. آن‌ها متن نامه را به دفتر نشریه‌ی محلی «بروکلین دیلی ایگل» هم بردند و این روزنامه متن نامه‌ی دختران و پسران دبیرستانی را منتشر کرد.
دخترهای مدرسه با هوشیاری و زرنگی برای پیشبرد خواسته‌شان، به شهرداری ارجاع دادند که چندی قبل به زنان کارمند اجازه داد با شلوار در محیط کار حاضر شوند. شهرداری استدلال کرده بود که وقتی باد می‌وزد، شلوار «لباس محترمانه و آبرومندی» در مقایسه با دامن است و باعث نمی‌شود که ران‌های زن عیان شود! بنابراین می‌شود شلوار پوشید. دخترهای دبیرستان لینکلن هم سراغ همین استدلال «مقبول و مردم‌پسند» رفتند تا دبیرستان ممنوعیت پوشیدن شلوار را لغو کند.
دوران جنگ دوم جهانی بود و کمبود همه‌چیز. دخترها از این حربه هم استفاده کردند و در نامه‌ی خود استدلال کردند در این برهه‌ی حساس کنونی که مملکت با کمبود مایحتاج اولیه روبرو است، چرا باید پول خرج خرید جوراب شلواری ابریشمی و گران‌قیمت کنیم که بخشی از الزام مدرسه است؟ چرا به‌جایش با شلوار پارچه‌ای ارزان‌قیمت در کلاس‌ها حاضر نشویم؟
اعتراض آن‌ها بعد چند روز مقاومت، شلوار پوشیدن همه‌ی دخترها و انتشار اخبارش در نشریات محلی جواب داد و دبیرستان «آبراهام لینکلن» بروکلین، اولین مدرسه در سراسر آمریکا شد که قانون Law دامن پوشیدن اجباری برای دختران را لغو کرد. نزدیک به 10 سال طول کشید تا مدارس دیگری در آمریکا هم این قانون را لغو کنند، در برخی ایالت‌ها مثل آلاباما در جنوب آمریکا، ممنوعیت شلوار پوشیدن دخترها در مدرسه تا دهه‌ی 1970 میلادی هم برقرار بود.
عکس دسته‌جمعی بعضی از دختران دبیرستان لینکلن در اولین روز اعتراض در جلوی درب ورودی مدرسه، با شلوارهای گشاد مد آن دوران و رژلب‌های سرخ، به نمادی از مبارزه علیه پوشش اجباری دختران در مدارس آمریکا تبدیل شد. دخترهایی که تصمیم گرفتند به جای سکوت در برابر تعلیق هم‌مدرسه‌ای خود، متحد به جنگ قانونی بی‌مورد و تبعیض‌آمیز بروند.
