به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعد نیوز به نقل از گجت، بسیاری از ما زمانی که بچه بودیم آرزو داشتیم فضانورد شویم؛ اما هیچ‌وقت به‌صورت دقیق نمی‌دانستیم فضانوردها باید چه سختی‌هایی را تجربه کنند! یکی از چندش‌ترین و در عین حال کاربردی‌ترین کارهایی که فضانوردان انجام میدهند، نوشیدن آب آشامیدنی است که از عرق و ادرار خودشان است!
در ایستگاه فضایی، فضانوردان معمولا شرایط سختی را تحمل می‌کنند که حتی تصورش هم برای ما ممکن نیست. در سفرهای فضایی، فضانوردان برای زنده ماندن نیاز به آب، غذا و هوا دارند. اما در فضا، منابع طبیعی به‌راحتی در دسترس نیست و به همین دلیل باید از منابع موجود بیشترین استفاده ممکن را داشت. یکی از منابعی که در فضا بسیار مهم است، آب است. برای این که فضانوردان بتوانند از آب برای مصرف شخصی و همچنین پخت و پز غذا استفاده کنند، باید از راه‌های عجیب و چندش‌آوری استفاده کنند.
برای بازیافت آب، فضانوردان از سیستم‌های تجدید بازیافت آب استفاده می‌کنند که شامل فرآیندهایی از جمله فیلترینگ، اسموز معکوس و ایونیزاسیون است. با استفاده از این سیستم‌ها، آبی که در ادرار و عرق فضانوردان وجود دارد، جمع‌آوری شده و به آب تمیز تبدیل می‌شود. در نهایت، آب تمیز شده به مخزن آب ایستگاه فضایی منتقل می‌شود که برای مصرف مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ناسا توانسته نرخ بازیافت و تصفیه ادرار و تعریق فضانوردان را به 98 درصد برساند. این یعنی در آینده‌ای نزدیک، دیگر نگرانی بزرگی درباره تامین آب مورد نیاز سفرهای فضایی وجود نخواهد داشت. ناسا پیش از این بین 93 تا 96 درصد از ادرار و تعریق فضانوردان را می‌توانست تصفیه کند.
هر چند بالا بردن نرخ بازیافت آب در فضا اهمیت بالایی دارد، اما ناسا از سلامت حاضران در ایستگاه فضایی هم غافل نشده است و توجه ویژه‌ای به این موضوع دارد. در سال‌های اخیر، سیستم‌های مختلفی برای تجدید بازیافت آب در فضا توسعه داده شده است که بهبود کارایی و کاهش هزینه‌ها را هدف قرار داده‌اند. رطوبت‌گیرهای پیشرفته و دستگاه‌های پردازنده ادرار، تنها بخشی از دستگاه‌هایی هستند که در ایستگاه فضایی برای تصقیه ادرار و تعریق فضانوردان مورد استفاده قرار می‌گیرند.
شاید بسیاری از مردم تصور کنند آب موجود در ایستگاه بین‌المللی فضایی حتی با وجود تصفیه شدن باز هم کثیف است؛ اما کسانی که به ایستگاه فضایی رفته‌اند و محققان ناسا، چنین باوری ندارند. کریستوفر براون، یکی از محققان ارشد ناسا در این رابطه اعلام کرده است که آب موجود در ایستگاه فضایی که از تصفیه ادرار و تعریق فضانوردان به‌وجود می‌آید، حتی از آب موجود در زمین هم تمیزتر و پاک‌تر است.
برای جلوگیری از ایجاد مشکلات سلامتی برای فضانوردان حاضر در ایستگاه فضایی، سیستم‌هایی برای کنترل کیفیت آب در فضا نیز توسعه داده شده است. این سیستم‌ها برای تأمین آب تمیز و بهداشتی برای فضانوردان، از روش‌های تصفیه و ضدعفونی کردن آب استفاده می‌کنند و پایش کیفیت آب به‌صورت لحظه‌ای در 24 ساعت شبانه‌روز انجام می‌شود.
این دستگاه، تنها بخشی از سیستم پیچیده و پیشرفته ناسا برای تسویه تعریق و ادرار فضانوردان است.
به‌صورت کلی، تجدید و بازیافت آب در فضا یکی از مسائل حیاتی در اکتشافات ایستگاه فضایی محسوب می‌شود و کیفیت آب بازیافتی ایستگاه فضایی با توجه به اهمیت سلامت حاضران در ایستگاه، همیشه در بالاترین سطح ممکن قرار دارد.
با توجه به محدودیت منابع در فضا، استفاده از آب بازیافت و تصفیه شده برای مصرف شخصی فضانوردان، از اهمیت بسیاری برخوردار است. به همین دلیل، توسعه سیستم‌های تجدید بازیافت آب با هدف بهبود کارایی و کاهش هزینه‌ها، از اهمیت بالایی برخوردار است و در آینده ممکن است باعث افزایش طول عمر سفرهای فضایی شود.
