به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از خبرآنلاین، حسن عبداللهی بازیکن با سابقه تیم ملی فوتبال ساحلی خداحافظی کرد. او بعد از رقابت های جام بین قاره ای کنار کشید. عبداللهی حالا در گفت و گو با خبرگزاری فارس حرف هایی جنجالی درباره سفر دبی و امکانات تیم ملی می زند.
*تیم ملی ساحلی ایران مظلومانه در مسابقات جام بین قاره ای 2021 حضور داشت. در این مسابقات ما نه اسپانسری داشتیم و نه البسه مناسبی، کفش،تی شرت بازی ،تمرین،کت شلوار و...تیم ملی واقعا از هر لحاظی که حساب کنید مشکل داشتیم و مظلوم واقع شدیم.
*بعد از نایب قهرمانی و برگشت ما از فرودگاه تا ساعت یازده شب پرواز به تهران تاخیر داشت. مسولان تیم حتی یک شام به ملی پوشان ندادند، وقتی هم که به فرودگاه امام خمینی (ره) رسیدیم بدون توجه به بازیکنان، آقایان سریع به دنبال مصاحبه با رسانه ها بودند، در آخر هم بدون خداحافظی از ما جدا شدند.
*آقای عزیزی خادم ریاست فدراسیون فوتبال و محتشم باید پاسخگوی این همه بی احترامی، بی انضباطی و... در تیم ملی باشند.
*ما با یک تی شرت قدم در این مسابقات گذاشتیم. منظورم این است که یک تی شرت برای تمرین و بازی داشتیم و بعد از معترض شدن بازیکنان توانستیم تی شرت دوم را در دبی خریداری کنیم.
*از زمانی که محتشم رییس کمیته ساحلی شده فقط خوب حرف می زند و صحبت های وی فقط در حد شعار و روی کاغذ در رسانه ها است. کار دیگری که وی به خوبی می تواند انجام دهد به کار گرفتن دوستان نزدیک خود در کمیته ساحلی و تیم ملی به جای استفاده از پیشکسوتان و خاک خوردگان این رشته است.
*فدراسیون حتی نتوانست یک کفش ساده در اختیار بازیکنان ملی پوش قرار دهد. کفش هایی که در اختیار بازیکنان قرار دادند بزرگ بودند. وقتی هم معترض شدیم گفتند همین تعداد در انبار فدراسیون موجود بوده است.
*نبود کت و شلوار در جام بین قاره ای دبی سوژه ای برای رسانه های بیگانه که دشمن مردم ایران هستند شد، این موضوع بازتاب گسترده ای در آن رسانه ها داشت .صحبت های آنها نه از روی دلسوزی و خیرخواهی برای تیم ملی بود. آنها می خواستند با آبروی کشور عزیزمان بازی کنند و بگویند که کشور نمی تواند یک دست کت و شلوار برای ملی پوشان خود تهیه کند.
*متأسفانه در این دوره از غذای ایرانی خبری که نبود، حتی نوشیدنی هم نداشتیم. فقط آب بود که آب هم از طرف هتل در یخچال ها و در رستوران موجود بود. ما حتی یک مترجم خوب که زبان لاتین یا عربی را مسلط باشد به همراه تیم نداشتیم و نمی دانستیم چگونه باید خواسته های خود را مطرح کنیم.
*از طرف ایرانیان مقیم امارات هدایایی به طرق مختلفی اهدا شد.دو ایرانی دیگر نفری 5 هزار دلار به مسئولین تیم پرداخت کردند که آن را بین بازیکنان ملی پوش تقسیم کنند اما این مبلغ بین تمامی اعضای تیم از مدیر گرفت تا تدارکات تقسیم شد و در نهایت نفری 850 درهم به همه رسید.
*در رستورانی که میهمان سفیر ایران بودیم یک ایرانی مراجعه کرد و گفت می خواهم کادویی به بازیکنان ملی پوش بدهم که اینجانب به عنوان نماینده و بزرگتر تیم از سوی دیگر بازیکنان معرفی شدم و به اهدا کننده مراجعه کردم در ابتدا 12 گوشی موبایل به من دادند که من درخواست کردم در صورت امکان دو گوشی دیگر برای اعضای تدارکات هم بدهند. مجموعا 14 موبایل هدیه کردند که بین بازیکنان ملی پوش تقسیم شد. البته این موضوع فقط بین بازیکنان مطرح شد و مدیر تیم و یا ... متوجه این موضوع نشدند. به این دلیل که شخص اهدا کننده اعلام کرد که این هدایا فقط برای ملی پوشان ساحلی است نه همراهان دیگر.
*جالب است بعد از اینکه من به دنبال هدایای بازیکنان رفتم مدیر تیم بیک زاده از من شاکی شد و برخورد نامناسبی با من داشت. مدیر تیم ملی یعنی هماهنگ کننده نظم و انضباط. همچنین پیگیر مشکلات تیم و ملی پوشان و... باشد.
*در یکی از بازی های تیم ملی در این تورنمنت، بازیکنان ملی پوش نزدیک به 45 دقیقه در اتوبوس نشستند در صورتیکه باید آماده می شدند برای بازی. نکته جالب اینکه مدیر تیم ملی که باید الگو باشد در هتل خوابش رفته بود و بعد از 45 دقیقه که آمد بدون هیچ معذرت خواهی سوار اتوبوس شد.
*ملی پوشان نتوانستند در مراسم گالا که بزرگ ترین انتخاب برترین های دنیاست شرکت کنند آن هم دلیل نداشتن کت و شلوار مناسب.
*شما ببینید تاج ریاست گذشته فدراسیون فوتبال یک ایرانی است و در رأس کار ساحلی و فوتسال آسیاست، اما وی هیچ حمایتی از تیم ملی ایران نداشته است. حتی پاسخ مکاتبات فدراسیون ایران هم نمی دهد. این افراد از اسم و جایگاه ایران استفاده کردند تا به جایگاهی در AFC برسند اما بعد از رسیدن به پست دلخواه توجهی به کشورشان ندارند.
*قبل از اعزام کامرانی فر و محتشم رییس کمیته ساحلی اعلام کردند بعد از هر پیروزی مثل فوتسال هر نفر 500 دلار پاداش می گیرند اما متاسفانه پاداشی پرداخت نشد. همین پاداش ها است که باعث انگیزه و روحیه مناسب برای بازیکنان می شود تنها پولی که به ما رسید همان 280 دلار پول توجیبی در ایران بود.