دریاچه گنج تخت سلیمان
شاید از مرموز و خطرناک بودن دریاچه تخت سلیمان شنیده باشید اما همین مرموز بودن دریاچه، آن را تبدیل به یکی از جذابیت های گردشگری برای گردشگران خارجی و داخلی کرده است. مجموعه تخت سلیمان یکی از آثار تاریخی و باستانی ایران است که در 42 کیلومتری شمال شرقی شهر تکاب آذربایجان غربی و در یک منطقه کوهستانی قرار گرفته است. در شمال غربی تخت سلیمان تپه ای قرار دارد که در قله آن حفره ای به عمق 100 متر دیده می شود. نام این حفره «زندان سلیمان» است. کوه بلندی که در شمال شرقی این تپه قرار دارد به "تخت بلقیس" معروف است. در قسمت میانی محوطه مجموعه تخت سلیمان «آتشکده آذر گشب» قرار دارد که بنا بر روایاتی محل تولد زرتشت بوده است. اما آنچه بیش از همه در این منطقه باستانی برای گردشگران جذاب و شگفت انگیز است، وجود دریاچه ای مرموز، مملو از گنجینه های ایران باستان و سایر نقاط دنیاست. این دریاچه هرچند بسیار زیبا و آرام است، اما با بی رحمی هر جنبنده ای را به خود می بلعد، تا جایی که هنگام بازدید از این مکان متوجه تابلو های متعددی می شوید که علایم هشدار دهنده "شنا ممنوع" را در داخل این دریاچه نشان می دهند. در چند سال اخیر عده ای از مسافران این تابلو ها را نادیده گرفته و وارد دریاچه شده اند که نه تنها زنده برنگشتند، بلکه جسدشان هم پیدا نشده است. برخی معتقدند حضرت سلیمان در این نقطه عصای خود را بر زمین کوبیده، چشمه ای جوشیده و دریاچه ای را پدید آورده است. تعریف علمی تری از این پدیده وجود دارد که بلعیده شدن هر جنبنده ای روی سطح آب را به گِل حاصل از خاکستر آتشفشان کف دریاچه نسبت می دهد. کوروش پادشاه هخامنشی، پس از غلبه بر پادشاه لیدیه، شاه شکست خورده را با خود به ایران آورد و در مکانی نزدیک همدان اقامت داد اما تمام خزانه و اشیاء قیمتی او را به عنوان نذر در آب این دریاچه انداخت. همچنین در دوره های متمادی که جنگ های بین ایرانیان و رومیان در می گرفت، ساکنان این مناطق اموال نفیس خود را به عنوان نذر به این دریاچه می ریختند. به طوری که گفته می شود وقتی در سال 36 قبل از میلاد مسیح، این مکان توسط سردار "رومی" به محاصره درآمد، نگهبانان آتشکده و معبد ناهید، اشیاء قیمتی و گنجینه اموال خود را به داخل این دریاچه ریخته اند. بنابراین با توجه به اینکه در هیچ دوره ای از تاریخ امکان دسترسی به عمق این دریاچه وجود نداشته، می توان امیدوار بود که مقدار زیادی از نذورات و گنجینه های ایران باستان و سایر ملل، همچنان در کف این دریاچه مرموز باقی مانده باشند.
مهارلو دریاچه صورتی
دریاچه مهارلو یک دریاچه نمک فصلی در ارتفاعات استان فارس است و در 15 کیلومتری جنوب شرقی شیراز قرار دارد. این دریاچه با وسعتی حدود 600 کیلومتر مربع، پناهگاهی برای حیات وحش و پرندگان محسوب می شود. مهم ترین جانداران این تالاب پرنده هایی مانند فلامینگو، مرغابی و آنقوت هستند. رودخانه خوشک ، رودخانه ای فصلی است که از شهر شیراز به این دریاچه سرازیر می شود و در جریان بارندگی شدید بیشتر سیلاب ها را به بستر دریاچه می آورد. آب دریاچه به طور معمول تا پایان تابستان تبخیر می شود و نمایی سفید از بستر دریاچه به نمایش می گذارد. در اواسط تابستان و با توجه به میزان بالای تبخیر و غلظت نمک، آب دریاچه متمایل صورتی مایل به قرمز می شود. این رنگ در اردیبهشت ماه کمی متغییر است و صورتی مایل به بنفش در معرض دید مسافران قرار می دهد. دریاچه مهارلو سرشار از پتاسیم و نمک های دیگر است اما رنگ صورتی دریاچه به دلیل حجم بالای جلبک های صورتی موجود در آن است. برخی معتقدند در حکومت های پیشین برای اعدام زندانیان محکوم به مرگ از این دریاچه استفاده و اجساد این افراد در این دریاچه رها شده است. دریاچه مهارلو در مسیر بندرعباس قرار دارد و هنگام عبور از این گذرگاه پوشش متفاوت مردم محلی با چادرهای رنگی حریر و شلوارهای زری دوزی شده، نقش حنا با نقوش ایرانی و اسلامی بر دست و پا و نقاب های رنگی نظر مسافران را جلب می کند.
جزیره هرمز، جزیره خاک و رنگ
جزیره هرمز یکی از سه جزیره کوچک در اطراف جزیره قشم است. ویژگی عجیب این جزیره خاک سرخ رنگ تپه های آن است. این جزیره بیضی شکل در واقع یک گنبد نمکی بزرگ در خلیج فارس است که 8 کیلومتر با بندر عباس فاصله دارد. مجاورت این جزیره با تنگه هرمز از نظر راهبردی و بازرگانی در طول تاریخ موقعیت ممتازی را برای آن فراهم کرده است. سطح جزیره هرمز از طبقات رسوبی و آتشفشانی تشکیل شده است. تپه های نمکی که قسمت اعظم جزیره را پوشانده اند از جنس نمک خوراکی هستند. بلندترین نقطه تپه های نمکی 186 متر از سطح دریا ارتفاع ارتفاع دارد و قطر بزرگ ترین تپه هشت کیلومتر است. گذشته از جذابیت خاک، دیدنی های جزیره نیز این منطقه را تبدیل به یک محل گردشگری عجیب کرده است. قلعه پرتغالی ها در شمالی ترین دماغه جزیره توسط یک دریانورد پرتغالی ساخته می شود که باور داشته اگر کشوری سه منطقه استراتژیک مالاگا، عدن و هرمز را در اختیار داشته باشد می تواند بر تجارت دنیا حاکم شود. قلعه پرتغالی ها دارای بخش های زیادی مثل سربازخانه، برج نگهبانی، کلیسا، آب انبار، زندان و سیاه چال، نوش خانه و تالار سخنرانی بوده است. ورودی قلعه پرتغالی ها، بازارچه صنایع دستی هرمز قرار دارد که آثار زیبای سوزن دوزی، نقاب های زنانه و نقاشی روی شیشه که معمولا به دست هنرمند زنان جزیره درست شده اند. غار مراقبه، دره سکوت و الهه نمک فیروزه ای از دیگر جاذبه های جزیره اند که ویژگی های شگفت انگیز خود را مدیون نمک های جزیره هستند. نمک آلودگی های محیط و صداها را به خودش جذب می کند و همین ویژگی باعث شده هنگام پیمودن دره سکوت، سکوتی بی مانند را تجربه کنید.
تندیس های عجیب خالد نبی
قبرستان خالد نبی در شهر گنبد به سنگ قبرهایش مشهورش است. این قبرستان در ارتفاعات کوهستانی استان گلستان، کمی با فاصله از زیارتگاه خالد نبی، روی یکی از تپه های بی شمار این منطقه، تندیس های سنگی زیادی را به شکل پراکنده در کنار خود جمع کرده است.
از ورودی زیارتگاه تا رسیدن به قبرستان خالد نبی حدوداً پانزده دقیقه ای را باید از مسیری شیب دار و پله دار عبور کنید و خود را به دشتی بسیار سرسبز و زیبا برسانید. در کنار قبرستان خالد نبی، علاوه بر زیارتگاه خالد نبی، زیارتگاه ها و یا بقعه هایی به نام چوپان آتا و عالم بابا نیز وجود دارد. در قبرستان خالد نبی، 3 نوع سنگ قبر وجود دارد. نوع اول، سنگ قبرهای استوانه ای بلند با وزنی زیاد، نوع دوم، سنگ قبرهای صلیبی شکل با صورتی دونیم کره و نوع سوم که تعدادشان از بقیه کمتر است به شکل شاخ قوچ هستند. اما آنچه بیش از هر چیز قبرستان خالد نبی را تبدیل به یک مکان شگفت انگیز و باور نکردنی می کند شکل تندیس ها یا همان سنگ قبرها است. سنگ قبرهای مردان و زنان باتوجه به جنسیتشان فرق می کند و نمادی از جنسیت آن هاست. بهترین زمان سفر به قبرستان خالد نبی، بهار است چون در سایر ایام سال یا آ ب وهوای این منطقه بسیار سرد است یا بسیار گرم، پس برای لذت بردن از تماشای تپه ماهورهای سرسبز اطراف قبرستان خالد نبی تنها تا اواخر اردیبهشت وقت دارید.
تالاب ارواح نوشهر
تالاب ارواح دریاچه ای به نام ممرز است که در ملاکلای نوشهر در مازندران قرار دارد. در میان این دریاچه درخت های کهنسالی دیده می شوند که با وجود آب دریاچه و بارش باران خشک شده اند. به همین دلیل نام این دریاچه را تالاب ارواح نامیده اند. این تالاب با ۷۰۰ متر طول و ۳۰۰ متر عرض یکی از جاذبه های طبیعی مرموز و از عجایب ایران محسوب می شود. در بیشتر روزهای سال این منطقه با مه و صدای حیوانات وحشی در هم آمیخته است و همین مساله سبب شده درختان خشکیده در میان دریاچه صحنه وهم آلودی ایجاد کنند و لقب «دریاچه ارواح» به آن داده شود. جالب است بدانید که ممرز نامی یک نوع درخت بومی منطقه است با ارتفاع ۱۵ تا ۲۵ متر، تنه ای شیاردار و پوست صاف و مایل به رنگ سبز خاکستری که سالیان سال در دل دریاچه ریشه داشتند و به دلیل مجاورت دائم با آب اکنون پوسیده اند. طول دریاچه در حدود ۷۰۰ متر و عرض آن ۳۰۰ متر است. به دلیل بکر بودن این منطقه، هنگام ورود باید مواظب حیوانات وحشی باشید.
باغ سنگی سیرجان درویش خان
باغ سنگی در فاصله ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی سیرجان قرار دارد و یکی از جاذبه های گردشگری استان کرمان به شمار می آید. این باغ متعلق به درویش خان اسفندیارپور بوده است. درویش خان اسفندیارپور، مردی کر و لال بوده است که با خانواده اش در ۴۰ کیلومتری سیرجان زندگی به دامداری و کشاورزی مشغول بوده است اما در سال ۱۳۴۰ طی اصلاحات ارضی درویش خان زمین هایش را از دست می دهد و برای بیان اعتراض دست از باغداری برمی دارد، تا جایی که تمام درختان زمین خشک می شوند. سپس به همه شاخه های درخت های میوه سنگ آویزان می کند و از آن ها مانند درختان میوه حقیقی مراقبت می کند. بیشتر سنگ های این باغ، دارای سوراخ هایی هستند که شاخه های خشک از آن ها رد شده اند. به جز سنگ، چیزهای دیگری مانند لاستیک، آینه های شکسته و فنر هم به درخت های خشک آویزان شده است. باغ سنگی به یکی از جاذبه های دیدنی استان کرمان و شهر سیرجان تبدیل شده است اما درویش خان پس از ۹۰ سال زندگی در ۱۹ فروردین سال ۱۳۸۶ درمی گذرد و پیکرش در محل باغ سنگی بلورد سیرجان به خاک سپرده می شود.
جنگل جیغ
جنگل جیغ در روستای سر برج مشهد، یکی از مکان های ترسناک ایران شناخته می شود که هرکسی جرات رفتن به آنجا را ندارد و بسیاری از کسانی که قصد رفتن به این جنگل را دارند در میان راه پشیمان شده و بازمی گردند. این جنگل منظره ای بسیار زیبا دارد اما در عین زیبایی با تاریک شدن هوا صداهایی شبیه به جیغ یک زن به گوش می رسد. به گفته برخی از اهالی قدیمی این جنگل نفرین شده است و در تاریکی شب اجنه و ارواح در آن رفت وآمد می کنند. برخی دیگر نیز عقیده دارند با وزش باد در جنگل و تکان خوردن شاخ و برگ درختان این صدا به وجود می آید اما صدای شنیده شده از این جنگل هیچ شباهتی به صدای باد و شاخ و برگ ها ندارد. در سال های پیش کارشناسانی در این جنگل به تحقیق و بررسی پرداختند و متوجه شدند که صداهای شنیده شده تنها متعلق به نوعی جیر جیرک است که با تاریک شدن هوا در تنه درختان پنهان شده و به صورت گروهی شروع به تولید صدا می کنند. دلیل علمی این صدا چیزی غیر از این نیست.
کویر ریگ جن
کویر ریگ جن انارک که به مثلث برمودای ایران معروف است سومین ریگ زار بزرگ ایران در منطقه ی کویر مرکزی ایران است. سکوت کویر همیشه پر از رمز و راز بوده و هر فرد کنجکاو و ماجراجویی را دعوت می کند. این کویر مرموز مکان بسیار مناسبی برای گردشگرانی است که به کسب تجربه ترس و هیجان علاقه دارند و در عین حال کنجکاوند از رمز و رموز آن سر در بیاورند. کویر ریگ جن با سایر مناطق کویری که برای گشت و گذار و دیدن عموم افراد و پرداختن به تفریحاتی مانند ماشین سواری در کویر فراهم شده کاملا تفاوت دارد و تنها برای طبیعت گردان و کویرنوردان حرفه ای مناسب است.
حکایاتی که در مورد کویر ریگ جن بر سر زبان ها افتاده از سخن اهالی روستاها و حتی شهرهای اطراف این کویر نشأت می گیرد. روایت های مردم حاکی از اتفاقات بی دلیل و وحشتناکی است که موجب ترس و وهم در دل شنونده عادی می شود. اتفاقی مثل گم شدن فرزندی در کویر یا دیوانه و لال شدن فردی که از کویر بازگشته. اکنون برای برخی از این رخدادها دلایل منطقی مانند همان باتلاق های خطرناک پیدا شده که مفقود شدن افراد و حتی اجساد آن ها را توجیه می کند. صداهای عجیب زیادی در کویر ریگ جن به گوش می رسد اما این صداها ناشی از وزش باد بر تپه های ماسه ای در قسمت جنوبی کویر است که به دلیل عدم وجود پوشش گیاهی مناسب ایجاد می شود. یکی از این صداها که به «گریه سنگ»شهرت دارد نتیجه پدیده طبیعی اختلاف دما در شب و روز است و در کویر ریگ جن به قدری زیاد است که موجب انبساط و انقباض سنگ ها، خرد شدن آن ها و ایجاد صدایی می شود که از آن به عنوان گریه سنگ یاد می شود.
کال جنی طبس
کال جنی دره ای بسیار قدیمی با دره ها و فرسایش های زیبا و وهم انگیز است. این دره که در نزد بومیان به دره جن ها معروف است در شهر طبس قرار دارد. کال جنی از دو بخش کال و جنی تشکیل شده است. کال به دره یا مسیر ایجاد شده به وسیله سیلاب ها و جریان آب گفته می شود زیرا ساکنان روستاها این محل را ترسناک و محل حضور جن ها می دانسته اند. نقش و نگارهای روی دیواره های حاکی از فرسایش و حضور سیلاب در طول هزاران سال است. شاید در گذشته رودخانه ای خروشان از اینجا می گذشته است.
سنگ نبشته بیستون
بیستون در استان کرمانشاه در گذشته بغستون نام داشته به معنی جایگاه بغ، آن هم به دلیل اعتقاد روحانیون زرتشتی به این منطقه بوده که آن را نماد بغ(خدا) می دانسته اند. بعدها در اثر کثرت استعمال و گذشت ایام به بیستون تغییر لفظ داده است. نقش بیستون پیروزی داریوش یکم را بر گوماته مغ و 9 شورشی نشان می دهد. نماد فروهر در حال پرواز بالای این نقش برجسته دیده می شود. داریوش دست راستش را به نشانه ستایش اهورامزدا بالا برده و پای چپش را بر سینه گئوماتا که زیر پای او افتاده قرار داده است. شورشیان که دستهایشان از پشت و گردنشان با ریسمان به هم بسته شده است پشت سر هم در برابر داریوش ایستاده اند. بیستون در سی کیلومتری شرق کرمانشاه در ارتفاع صد متری بر سینه کوه صخره ای بیستون، یکی از مهم ترین اسناد دوره هخامنشی و مربوط به داریوش بزرگ است. این کتیبه درواقع فتح نامه ای است که وقایع اولین سال های سلطنت داریوش و فتوحاتی را که در جریان سرکوب اغتشاشات و شورش های داخلی نصیب او شده، بازگو می کند.
عجیب ترین سرقت های آثار هنری که روی داده اند
