یکی از این بیماری های خطرناک و کشنده برای سگ ها، بیماری دیستمپر سگ است. در این مقاله قصد داریم تا در مورد دیستمپر سگ، نشانه ها و علائم آن، راه های پیشگیری و درمان آن و قابلیت انتقال آن به انسان ها و تاثیرش روی انسان ها، اطلاعاتی در اختیار شما قرار دهیم. تا پایان این مقاله همراه ما باشید.
ویروس دیستمپر در سگ چیست؟
دیستمپر سگ یک بیماری ویروسی است که بر سیستم عصبی، روده ها و ریه های سگ اثر می گذارد. این بیماری بسیار خطرناک است و بعد از هاری سگ، دومین بیماری کشنده است که سگ ها را تهدید می کند. این ویروس واگیردار است و بین سگ ها انتقال می یابد و راه انتقال آن نیز از مدفوع و ادرار سگ مبتلا است. همچنین این ویروس بر اثر تنفس سگ، در هوا نیز وجود دارد و دیگر سگ ها در صورت داشتن تماس نزدیک و مستقیم به آن مبتلا می شوند. گرمای محیط به راحتی می تواند باعث از بین رفتن این ویروس در محیط شود. اما در دماهای کمتر، مانند دماهای نزدیک به یخ زدگی، می تواند تا هفته ها زنده بماند. همچنین ضدعفونی کننده ها نیز، عاملی برای از بین بردن ویروس دیستمپر هستند. بنابراین اگر محل زندگی سگ به صورت مداوم، حتی با ضدعفونی کننده های معمولی نظافت شود، احتمال شیوع این بیماری خطرناک بسیار کاهش می یابد.
توله سگ هایی که سه تا شش ماهه هستند، بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند و حتی احتمال مرگ آن ها نیز نسبت به یک سگ بالغی که مبتلا شده است، بیشتر است. به همین دلیل، سگ ها در این مورد واکسینه می شوند و واکسیناسیون باعث شده است که تعداد مرگ سگ هایی که به این بیماری مبتلا شده اند، کمتر شود. لازم به ذکر است که این بیماری علاوه بر سگ ها سایر گوشتخواران سگ سان را نیز تهدید می کند. عامل این بیماری ویروسی است که متعلق به خانواده پارامیکسوویریده است و متاسفانه هنوز درمانی برای آن پیدا نشده است.
بیماری دیستمپر در چه سگ هایی بیستر رخ می دهد؟
این بیماری در تمام نژاد سگ ها رخ می دهد. سگ های خانگی کمتر مبتلا به این بیماری می شوند، زیرا در کودکی واکسن زده اند سگ های مزرعه یا سگ های که در حیات وحش هستند نیز در معرض خطر می باشند، زیرا این بیماری در راسو و کفتار ها و سمور ها، راکون ها دیده می شود پس در محیط های طبیعی امکان ایجاد بیماری بیشتر است اما اگر بر اساس سن بخواهیم بگوییم توله سگ ها و سگ های پیر بیشتر در معرض این بیماری قرار می گیر و به دلیل ضعف هر دو گروه سنی بیشتر در معرض خطر مرگ قرار می گیرند توله ها تا زمانیکه شیر مادر یا همان شیر آغوز مصرف میکنند به دلیل وجود آنتی بادی به این بیماری کمتر دچار می شوند. (به شرطی که دوز کافی از آنتی بادی در شیر مادر و جذب بدنشان شده باشد) اگر در منابع سگ های جوان دید منظور توله سگ2های در سن 3 الی 6 ماه هستند.
علائم بیماری ديستمپر در سگ ها
به دليل اينكه ويروس ديستمپر بر اندام هاي مختلف بدن اثر مي گذارد، اين بيماری داراي علائم زيادي است. در ابتدا علائم بيماری ديستمپر شامل ترشحات آبكی و سپس چركي از چشم ها و بيني است.سپس تب، آبريزش بيني، سرفه، عطسه و با پيشرفت ویروس و اثر بر دستگاه گوارش علائم بيحالي، كاهش اشتها، استفراغ و اسهال ظاهر مي شود.
زماني كه ويروس به سيستم عصبي حمله كند حيوان دچار تشنج، چرخش به دور خود، كج شدن سر، لرزش عضلات، تلو تلو خوردن، فلجي در بخشي از اندام ها و يا فلجي كامل مي شود. زماني كه ویروس وارد اين مرحله شود احتمال بهبود، كاهش پيدا مي كند. با اين حال برخي سگ هاي داراي سيستم ايمني قوي مي توانند بهبود يابند.اين بيماری همچنين مي تواند باعث چند لايه و ضخيم شدن بالشتك اندام هاي حركتي نيز شود. علاوه بر اين ها ويروس مي تواند سبب ورم ملتحمه چشم نيز بشود.در حيوانات وحشي بيماری ديستمپر شباهت زيادي به هاري دارد، لذا حيواناتي كه علائم عصبي را از خود نشان مي دهند را بايد هار درنظر گرفت و با احتياط به آنها نزديك شد.
راههای انتقال دیسمپر در سگ ها
- طریق تماس مستقیم
- ادرار
- خون یا بزاق از سگ بیمار
- عطسه
- سرفه
- تقسیم غذا
- کاسه آب
پیشگیری از مبتلا شدن سگ به ویروس دیستمپر
- مطمئن شويد كه سگ تان دوره ي كامل واكسن خود را تمام كند زيرا يك امر حياتي براي جلوگيري از بيماری سگ هاست. توله سگ ها در سن 6-12 هفتگي كه سيستم ايمني بدن شان ضعيف مي شود بايد واكسن دريافت كنند.
- توله سگ خود را از هر مكاني كه احتمال دارد آلودگي وجود داشته باشد تا پايان دوره واكسينايون كه حدود 4-5 ماهگي است دور نگه داريد. پارك ها نيز مي تواند محلي براي ابتلاء به بيماری باشد.
- بهداشت را رعايت كنيد، اگر ويروس ديستمپر روي سطوح وجود داشته باشد به راحتي به وسيله مواد ضد عفوني كننده از بين مي رود. از ارتباط سگ تان با حيوانات آلوده و حيوانات حيات وحش جلوگيري كنيد.
درمان دیسمپر در سگ ها
تا نشانه های بیماری دیستمپر در سگ را مشاهده کردید یا به این بیماری مشکوک شدید تمام نشانه های بیماری در سگ خود را یادداشت کنید و هنگام مراجعه به کلینیک همراه داشته باشید. دارویی برای بیماری دیستمپر سگ وجود ندارد دامپزشکان درمان حمایتی نظیر تجویز آنتی بیوتیکی را برای کمک به سیستم ایمنی بدن شروع می کنند تا سگ دچار ذات الریه نشود اگر دچار اسهال شده باشد غذا و مایعات مناسب برای بدست آوردن الکترولیت دوباره بدن تجویز می شود چشم و بینی باید منظم شست و شو داده شود به صورت سرم. در صورت ادامه تشنج استروئید تجویز می شود. موفقیت درمان به مراجعه به موقع و فوری به دامپزشک سن، قوای بدن، قدرت ویروس بستگی دارد.
علل و علائم بیماری کنل کاف در سگ ها و روش های درمان
