علائم بیماری کرم قلب در گربه ها و روش های درمان 

بیماری کرم قلب چیست؟

بیماری کرم قلب یا dirofilariasis یک بیماری جدی و بالقوه کشنده است که حیواناتی چون سگ ها، گربه ها، روباه ها و راکون ها را درگیر می کند. این بیماری توسط یک انگل خونی به نام Dirofilaria immitis ایجاد شده و توسط پشه ها، از حیوان آلوده به این انگل به حیوان دیگر انتقال می یابد.

میکروفیلاریا ظرف مدت 10 تا 30 روز در معدۀ پشه رشد یافته و سپس به قسمت دهان وارد می شود. در این مرحله، آنها به صورت لاروهای عفونی بوده و با وارد شدن به بدن حیوان میزبان، سیر تکامل خود را به پایان می رسانند. این لاروها از طریق چرخۀ خون به قلب و رگ های خونی مجاور آن رفته و بالغ می شوند، جفت گیری می کنند، و ظرف مدت 6-7 ماه میکروفیلاریاهای دیگری را به وجود می آورند.

چگونه گربه ها به بیماری کرم قلبی مبتلا می شوند؟

کرم‌های قلب انگل‌هایی هستند که توسط ناقلین منتقل می‌شوند و پشه‌ها عامل اصلی انتشار انگل‌ها در میان گربه‌ها و سگ‌ها هستند. آنها برای تکمیل چرخه زندگی خود به دو میزبان نیاز دارند و عفونت زمانی اتفاق می افتد که یک پشه، میزبان واسط حامل مرحله لاروی عفونی انگل، یک وعده غذایی خونی از میزبان قطعی بگیرد.

کرم قلب نابالغ، به نام میکروفیلاریا، سپس در جریان خون میزبان باقی می‌ماند و در عرض 5 تا 7 ماه به یک کرم بالغ تبدیل می‌شود. سگ ها میزبان اصلی کرم های قلب هستند، جایی که اکثر میکروفیلاریا که می توانند حیوان را آلوده کنند، در صورت عدم درمان بالغ می شوند. با این حال، در گربه ها، میکروفیلاریا به ندرت زنده می ماند تا به مرحله بزرگسالی خود برسد.

گربه ها میزبان غیر معمول برای کرم های قلب هستند و اکثر میکروفیلاریاها در داخل سیستم قلبی عروقی گربه به مرحله بزرگسالی خود نمی رسند. بیشتر گربه‌هایی که به کرم قلب آلوده می‌شوند فقط یک تا سه کرم قلب بالغ در سیستم خود دارند، برخلاف سگ‌هایی که می‌توانند به اندازه کافی کرم قلب بالغ داشته باشند تا باعث انسداد شدید جریان خون یا به خطر افتادن عملکرد قلب شوند .

کرم‌های قلب بالغ به خودی خود جفت می‌شوند و کرم‌های قلب نابالغ تولید می‌کنند، اما این لاروها عفونی نیستند و در یک میزبان به بزرگسالان تبدیل نمی‌شوند. باید میزبان میانی را آلوده کند، جایی که وارد مرحله لاروی عفونی خود می شود و آماده است تا گربه یا سگ دیگری را آلوده کند.

از آنجایی که تعداد کرم‌های قلب بالغ که در گربه‌ها دیده می‌شود در مقایسه با سگ‌های آلوده به‌طور قابل‌توجهی کمتر است، تعداد میکروفیلاریا نیز کمتر است. این منجر به گسترش بسیار کندتر عفونت در بین جمعیت گربه ها در مقایسه با سگ ها می شود. از نظر فنی، عفونت کرم قلب مسری نیست و فرد مبتلا نمی تواند انگل را به حیوانات دیگر منتقل کند. مشارکت میزبان واسط (پشه) برای انتشار عفونت بین دو حیوان ضروری است.

علائم بیماری کرم قلب در گربه ها

• سرفه مداوم

• مشکلات تنفسی (نفس نفس زدن ، خس خس سینه ، تنفس سریع یا دهان باز)

• افسردگی

• از دست دادن اشتها

• کاهش وزن

• استفراغ متناوب

• بی حالی

• مرگ ناگهانی

مشکلات تنفسی که در مرحله اول بیماری کرم قلب ایجاد می شود ، ناشی از کرم هایی است که تازه وارد قلب و ریه ها شده اند که احتمالاً ابتدا به عنوان آسم یا برونشیت گربه تشخیص داده میشود.

چگونه می توان گربه من را برای کرم قلب آزمایش کرد؟

وجود کرم قلب در گربه ها را می توان به راحتی با آزمایش خون آنها تایید کرد. از آنجایی که کرم‌های قلب عمدتاً در رگ‌های خونی باقی می‌مانند، می‌توان خون را برای علائم عفونت کرم قلب مانند وجود آنتی ژن یا میکروفیلاریا آزمایش کرد.

آزمایش های آنتی ژن وجود پروتئین های آزاد شده توسط کرم های ماده بالغ را تشخیص می دهد. با این حال، از آنجایی که وجود کرم‌های قلب بالغ در گربه‌ها غیرمعمول است، احتمال نتایج منفی کاذب در آزمایش‌های آنتی ژن کرم قلب در گربه‌ها وجود دارد.

میکروفیلاریا به راحتی زیر میکروسکوپ قابل مشاهده است و وجود آن به راحتی از طریق بررسی میکروسکوپی خون گربه قابل تایید است. این اغلب نتایج دقیق تری به همراه دارد زیرا لاروهای کرم قلب نابالغ در گربه های آلوده بیشتر از کرم های بالغ دیده می شوند.

پیشگیری از کرم قلب در گربه ها

چندین داروی مورد تأیید FDA موجود است که به طور قابل توجهی از عفونت کرم قلب گربه جلوگیری می کند.با دامپزشک خود مشورت کنید و لطفاً به خاطر داشته باشید ، توصیه می شود گربه ها قبل از تجویز هر نوع داروی پیشگیری ، با آزمایش خون از نظر عفونت کرم قلب مورد آزمایش قرار گیرند.معاینات منظم برای تشخیص عفونت های اولیه حیاتی است و می تواند شانس خوبی برای بهبودی گربه شما ایجاد کند.

درمان بیماری کرم قلب در گربه ها

در حال حاضر هیچ دارویی در ایالات متحده برای درمان عفونت کرم قلب گربه وجود ندارد.خبر خوب این است که بسیاری از گربه های مبتلا به کرم قلب می توانند با عفونت مبارزه کنند و می توان هر چند ماه یکبار با رادیوگرافی آنها را رصد کرد.اگر گربه آلوده علائم بیماری ریوی را نشان داد ، در صورت نیاز می توان به گربه دارویی شبیه کورتیزون داد همچنین برای کنترل سرفه و استفراغ نیز دارو تجویز میشود.اگرچه برخی از گربه ها می توانند به تنهایی با عفونت مبارزه کنند ، اما اگر کرم های قلب تحت نظارت و درمان قرار نگیرند آسیب های زیر ممکن است رخ دهد:

• آسیب به دیواره های قلب

• آسیب به عروق خونی ریوی

• انسداد احتمالی جریان خون از طریق شریان های ریوی

• اختلال تنفس

• نارسایی قلبی و ریوی

• آسیب کلیه و کبد

• مرگ ناگهانی