امیر جعفری بالاخره سکوتش را شکست

در بسیاری از کشورها، وقتی یک سلبریتی، می خواد حرفی بزنه، به خصوص وقتی که می خواد در مسائل اجتماعی ورود کنه، حتما از مشاورانی که معمولا دوروبرش هستند و در اختیار داره، مشورت می گیره. اخیرا ما می بینیم برخی هنرمندان کشورمون، سهوا خودزنی می کنند با اظهارنظرهایشان و رفتارهایشان؛ اینها نمی دانند که رسانه، شوخی بردار نیست و سواد خاص خودش را دارد؛ رسانه، دو لبه تیز دارد و وقتی حرفی زده می شه، ممکنه یک سلبریتی که سال های سال، مورد نظر و محبوب مردم بوده، در یه لحظه، از چشم مخاطبانش بیفتد و حالا ما می بینیم این اتفاق برای برخی از این چهره ها افتاده؛ چراکه بعد رامبد جوان، پرویز پرستویی و امیرمهدی ژوله و چندنفر دیگه، نوبت افول و پایان محبوبیت و دوران طلایی هنری این آقای امیر جعفری هم رسید و این درواقع آخرخط ایشون در کشوری مثل ایران است که مردم حساسی دارد و شکی در آن نیست. اگر هرکسی، مشغول کار خویش باشد و به هر موضوعی، آنهم ناآگاهانه ورود نکند، چنین اتفاقاتی نمی افتد؛ چرا باید یک بازیگری که سواد تحلیل مسائل اجتماعی را ندارد، به این مسائل ورود کند و در آخرسر هم موجب صدمه به خود و بی اعتمادی هوادارانش بشود؟! شما یک اشتباهی رو مرتکب شده اید و یک نظری داده اید که حساسیت مردم و حتی یک وزیر و برخی مسؤولان رو برانگیخته اید؛ بعدش هم اومده اید دارید توجیه می کنید و کار را بدتر می کنید و این توجیه درواقع توهین به شعور مردم ایران زمینه.