به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، مهم ترین ویژگی ارز دیجیتال در غیرمتمرکز بودن آن است. یعنی هیچ نهاد، سازمان یا دولت خاصی، آن را تحت نظارت و کنترل خود ندارد. در نتیجه، دیگر خبری از دخالت دولت ها در مدیریت و پیشبرد پروژه های موجود در شبکه بلاک چین نیست. شبکه بلاک چین، شبکه ای وسیع و گسترده است که ارزهای دیجیتالی در بستر آن تبادل می شوند. استفاده از انواع ارز دیجیتال برای تراکنش های مالی مختلف از نقاط گوناگون دنیا مقدور است.
برای انجام هرگونه تراکنش با ارز دیجیتالی در بستری گسترده نیاز به کلید های عمومی و خصوصی وجود دارد. این کلیدها، امنیت فعالیت با رمزارزهای دیجیتالی را بالا می برند. در واقع، عملیات تراکنش با ارزهای دیجیتال به کمک فرایندهای رمزگذاری مسیر تراکنش انجام می شود. در روش های قبلی که نسبت به تراکنش با ارزهای دیجیتال و بلاک چین، سنتی محسوب می شوند، مبلغ زیادی به عنوان کارمزد در جابجایی ارزها و معاملات از سوی موسسات مالی واسطه و بانک ها دریافت می شود. اما انجام فعالیت های گوناگون با انواع ارز دیجیتال دیگر چنین مشکلی ندارد. یعنی به ازای مبلغ بسیار اندکی از کارمزد، امکان تراکنش های مالی وجود دارد.
این روزها که اوضاع ارزهای دیجیتال مطلوب است و به عنوان پدیده ای نوظهور با کاربردهای فراوان از آنها یاد می شود، نیاز به شناخت و کسب آگاهی درباره شان بیش از هر زمانی است. بانک ها، موسسات مالی، دولت ها و سرمایه گذاران زودتر از باقی افراد، متوجه این ارزها شده اند. اینها علاوه بر اینکه به اهمیت و ظرفیت ارز دیجیتال پی برده اند، از حضور این بازیگر تازه وارد در بازار کمی احساس ترس و دل نگرانی هم پیدا کرده اند. همان طور که گفته شد، تبادلات مالی و انجام تراکنش های مختلف با رمزارزهای دیجیتال بسیار کم هزینه تر از استفاده از روش های سنتی گذشته است.
در نتیجه، بدیهی خواهد بود که موسسات مالی و بانک ها کمی احساس خطر کنند. البته با وجود تمام حرف و حدیث هایی که درباره جانشینی انواع ارز دیجیتال با ارزهای حقیقی مطرح می شود، همچنان، همه چیز درباره این ارزها در حد حدس و گمان است و حتی دولت ها، مهندسان، کارشناسان و افراد خبره در دنیای اقتصاد، تجارت و بازارهای مختلف از اطلاعات کافی در این زمینه برخوردار نیستند. یکی از دلایل عمده این موضوع، تخصصی بودن بیش از حد ساز و کار انواع ارز دیجیتال است. در واقع، دانش دولت ها، کارشناسان و… درباره ارز دیجیتال بسیار کمتر از آن است که بتوانند این پدیده تازه را به خوبی تحلیل کنند.
شاید بهترین معادل فارسی برای این واژه همان ارز رمزنگاری شده باشد، گرچه واژه های معادل دیگری نظیر پول الکترونیک – پول مجازی – ارز مجازی هم تاکنون از سوی استفاده کنندگان کریپتوکرانسی ها نیز مورد استفاده قرار می گیرد اما در واقع واژه معادلی که بهترین مفهوم را هم از نظر کارایی و هم از نظر مفهوم به کریپتوکارنسی خواهد بخشید ارزهای رمزنگاری شده است.
گرچه واژهای نظیر (پول الکترونیک – پول مجازی – ارز مجازی) نیز مورد استفاده عامیانه مردم قرار می گیرند ولی مفهوم واقعی یک واژه را به طور واقعی بیان نخواهد کرد چون این نوع واژه به ارزهای گفته میشود که در بستر یه شبکه مجزا و غیر قابل دستکاری توسط یک شخص به صورت غیرمتمرکز و با یک الگوریتم رمزگزاری خاص به وجود می آید در حالی که پول های الکترونیک میتوانند در بستر یک شبکه بانکی داخلی با بین المللی همانند آنچه که شما به صورت متداول از آن استفاده میکنید مبادله شود مانند انتقال پول از کارتی به کارت دیگر چه به صورت ریالی و چه به صورت ارزی (انتقال دلار یا یورو از حساب مستر کارت به حساب های دیگر) در حالی که هیچ گونه رمز نگاری خاصی با الگوریتمی بر روی آن قرار نگرفته است و صرفا یک واحد پول حکومتی به صورت الکترونیک در یک بستر خاص به نام شبکه بانکی از حسابی به حساب دیگر جا به جا میشود و رمز نگاری و یا سازو کار خاصی بر روی اینگونه پول ها انجام نگرفته است تا مانع از ورود پولی که به صورت تقلبی وارد چرخه شبکه شده و مبادله می گردد شود.
“بیت کوین در سال ۲۰۰۹ به عنوان اولین ارز رمزپایه غیر متمرکز ایجاد شد.”
از آن زمان تاکنون ارزهای رمزپایه متعددی ایجاد شده اند. که معمولاً ارزهای جایگزین بیتکوین نیز نامیده می شوند.
ارزهای دیجیتال چگونه کار می کنند؟
ارزهای دیجیتال از فناوری غیرمتمرکز استفاده می کنند و به کاربران امکان پرداخت امن و ذخیره پول را بدون نیاز به ثبت نام یا استفاده از بانک ها و سازمان های واسطه می دهند. اکثر ارزهای دیجیتال روی پایگاه داده توزیع شده ای به نام بلاک چین اجرا می شوند. بیشتر واحد های اصلی ارز دیجیتال (به جز توکن ها) توسط یک فرآیند به نام استخراج یا ماین تولید می شوند.
درهم سازی (HASH) ارز رمزپایه چیست؟
قدرت استخراج ارز رمزپایه در مقیاس هش ها در ثانیه ها رتبه بندی می شود. یک ریگ (Rig) با توان محاسباتی kH/s1 با نرخ ۱۰۰۰ هش در یک ثانیه استخراج می کند، mH/s1 یک میلیون هش در هر ثانیه و GH/s1 یک میلیارد هش در هر ثانیه استخراج می کند. هر بار که استخراج کننده با موفقیت یک بلوک را باز می کند، یک هش جدید ایجاد می شود. الگوریتم هش، این حجم زیاد از داده ها را به یک هش با طول ثابت تبدیل می کند. مانند یک کد که اگر شما الگوریتم ان کد را بدانید، می توانید یک هش را باز کرده و داده های اصلی را بیرون بکشید، اما برای چشم عادی، “هش” فقط یک دسته اعداد متراکم در کنار هم است که عملاً بیرون کشیدن اطلاعات از آن غیر ممکن است.
