رحلت پیامبر اعظم، معراج وصال اوست با حضرت دوست. رحلت جانسوزش را به عاشقان رسالتش تسلیت می گوییم.
نه تنها ماتم جان سوز پرچمدار توحید است
که هستى شد سیه پوش امام ممتحن امشب
گهى گریم ز داغ جانگداز حضرت خاتم
گهى نالم چو نى در سوگ فرزندش حسن امشب . . .
مدینه شد ز داغ مصطفى بیت الحزن امشب
فضاى عالم هستى بود غرق محن امشب
مکن اى آسمان روشن چراغ ماه را کز کین
چراغ لاله شد خاموش در صحن چمن امشب . . .
داغی اگر نبود که گریان نمی شدیم
لطفی اگر نبود مسلمان نمی شدیم
یا ایّها الرّسول بدون دعای تو
از پیروان عترت و قرآن نمی شدیم . . .
ختم رُسُل به سوی جنان می کند سفر
جان جهانیان ز جهان می کند سفر
ریزید خون ز دیده که در آخر صفر
کز پیکر وجود، روان می کند سفر
رحلت نبی رحمت تسلیت باد . . .
آه و واویلا، که چشمان پیمبر بسته شد
باب وحی و خانۀ زهرای اطهر بسته شد
دست فتنه، باز شد بازوی حیدر بسته شد
هم عزای مصطفی، هم غربت شیرخداست
رحلت رسول اکرم بر شما تسلیت باد
دریای اشک، ملک خداوند سرمد است
بــاور کنیــد روز عــزای محمّد است
وفات حضرت محمد (ص) تسلیت باد
دریغا که روح دعا، رفت در خاک
گرفتند از ما روان دعا را
به سوگ محمّد، بگریید، یاران
که زهرا ببیند، سرشک شما را
رحلت پیامبر (ص) تسلیت
جان جهان ز پیکر هستی جدا شده
خاموش، شمع محفل نورالهدی شده
ملک خداست غرق در اندوه و اضطراب
واویلتا عزای رسول خدا شده
وفات حضرت محمد (ص) بر ما تسلیت
باور کنید قامت حیدر خمیده است
رنگ از عذار حضرت زهرا پریده است
باور کنید بغض حسن مانده در گلو
خونِ دل حسین به صورت چکیده است
رحلت حضرت محمد (ص) تسلیت باد
گفتم که عمر ماه صفر رو به آخر است
دیدم شروع محشر کبرای دیگر است
گردون شده سیاه و فضا پر زدود و آه
تاریک تر ز عرصة تاریک محشر است
مهرت به کائنات برابر نمی شود
داغی ز ماتم تو فزونتر نمی شود
از داغ جانگداز تو ای گوهر وجود
سنگ است هر دلی که مکدر نمی شود
ای امت رسول، قیامت بپا کنید
لبریز، جام دیده ز اشک عزا کنید
در ماتم پیمبر و تنهایی علی
باید برای حضرت زهرا دعا کنید
فاطمه، آن عصمت ذات خدای ذوالمنن
با امیرالمؤمنین، رخت عزا دارد به تن
رحلت نبی رحمت تسلیت باد
آه و واویلتا محشر کبری شده
روز تنهایی حیدر و زهرا شده
حضرت فاطمه دارد این زمزمه
السلام علیک، یا رسول الله
در عزای تو ای چراغ راه
امت اسلام دارد اشک و آه
در غمت از دل ناله ها خیزد
دیدۀ هستی اشک غم ریزد
رحلت رحمۀ للعالمین آمده
ناله از قلب جبریل امین آمده
از ملایک همه آید این زمزمه
السلام علیک، یا رسول الله
بیارید گل بر در بیت زهرا
که هم درد باشید، خیرالنسا را
الهی الهی که اهل مدینه
نبینند، تنهایی مرتضا را
چشم اهل دل ازگریه خونباراست
حضرت مهدی امشب عزاداراست
خاک غم امروز برفرق عالم شد
سینه شیعه دریای ماتم شد
اهل عالم عزای خاتم الانبیاست
همه جا کربلای خاتم الانبیاست
زین بلای عظیم گشته امت یتیم
السلام علیک، یا رسول الله
روز عزای مسلمین است
در ناله جبریل امین است
مدینه شده غرق سوگ و ماتم
بهر مجتبی و نبی اکرم
چلچراغ رحمت واژگون شد ای وای
دل آل علی غرق خون شد ای وای
بال و پر روح الامین شکسته
رکن امیرالمؤمنین شکسته
با وفات احمد زنده شد جهالت
ز آتش ستم سوخت گلشن عدالت
نخله دین را به تبر شکستند
ثمر بریدند و شجر شکستند
آید از مدینه پیک غم با فغان
که رسول اکرم رفته از این جهان
خاطر بَضعه ُالنبی شکسته
گرد یتیمی به رخش نشسته
رحلت نبی رحمت تسلیت باد
گرد ملال بر رخ اسلام و مسلمین
اشک عزا به دیده زهرای اطهر است
گفتم چه روی داده که زهرا زند به سر
دیدم که روز، روز عزای پیمبر است
چراغ مدینه امشب شده خاموش
صدیقة کبرا گردیده سیه پوش
زهرای مظلومه از دیده گریان است
بهر پدر امشب چون شمع سوزان است
مدینه، چه کردی رسول خدا را
گرفتی ز ما خاتم الانبیا را
این چرخ گردون
که خاک یتیمی، به سر ریخت ما را
سوگ رسول یا که غم بی نهایت است
یا نقشۀ شکستن رکن هدایت است
تیغ سقیفه گشته حمایل به دست خصم
او را هوای حمله به بیت ولایت است
ای آسمان بگرد و دل از غصه چاک کن
خود را نهان چو جسم پیمبر به خاک کن
دستی برون ز خاک کن ای ختم انبیا
اشک غم حسین و حسن را تو پاک کن