به گزارش سایت خبری ساعدنیوز به نقل از خبرگزاری میزان، از همان زمان که وزارت ورزش و جوانان اعلام کرد فدراسیون های ورزشی باید با اساسنامه جدیدی که تدوین شده فعالیت کنند چالش های زیادی پیرامون این اساسنامه شکل گرفت. کارشناسان حقوق ورزشی بر این باور بودند که اساسنامه جدید فدراسیون ها با مشکلات زیادی روبرو است و نباید روی اجرای آن تاکید شود؛ اما وزارت ورزرش و جوانان اصرار داشت که فدراسیون ها باید اساسنامه جدید را به فدراسیون های جهانی ارسال کنند و هر طور شده تاییدیه آن را از این فدراسیون ها دریافت کنند.
حدود ۳ ماه پیش بود که حمید سجادی به موضوع اساسنامه فدراسیون ها و به خصوص اساسنامه فدراسیون ژیمناستیک واکنش نشان داد. وی گفت: خودمان برای ۵۱ فدراسیون اساسنامه داریم که جدید است و به قول امروزی ها بازنگری شده است. ما برای تمام فدراسیون ها یک اساسنامه تیپ و کامل داریم که تأیید شورای نگهبان را دارد. فدراسیون ژیمناستیک هم می گوید تقصیری نداریم، زیرا روزی کمیته المپیک به من گفت برای خودت اساسنامه بنویس. این کار را انجام دادم و طبق همین اساسنامه کار می کنم. ما هم می گوییم کمیته ملی المپیک گفته و این کار عالی است. اما برای کل فدراسیون ها یک اساسنامه داریم و درباره اش با فدراسیون جهانی ژیمناستیک صحبت کنید.
در حالی وزیر ورزش و جوانان از اساسنامه جدید فدراسیون ها دفاع کرده بود که صحبت های چند روز گذشته بنیامین شکوه فر، معاون امور مجلس، حقوقی و امور استان های وزارت ورزش و جوانان مبنی بر اینکه در اساسنامه جدید فدراسیون ها مباحث حقوقی مورد توجه قرار نگرفته و قرار است این اساسنامه بار دیگر مورد بازنگری قرار بگیرد نشان داد که وزارت ورزش خیلی دیر متوجه ایرادات اساسنامه جدید فدراسیون ها شده است. این درحالیست که انتخابات چندین فدراسیون طبق اساسنامه جدید برگزار شده و با توجه به این مسئله مشخص نیست تکلیف این فدراسیون ها چه می شود. ضمن اینکه هنوز این ابهام وجود دارد در شرایطی که اساسنامه جدید به تایید فدراسیون های جهانی نرسیده وزارت ورزش چگونه اقدام به برگزاری انتخابات فدراسیون ها طبق این اساسنامه کرده است.
سید محمدرسول باختر، کارشناس حقوق ورزشی در گفت وگویی که چندی پیش داشت در خصوص اساسنامه جدید فدراسیون ها عنوان کرده بود: اینکه اساسنامه ای بنویسیم که بتواند ایرادات را کمتر کند حرکت خوبی است؛ اما نوشتن یک اساسنامه واحد برای همه فدراسیون ها کاری نشدنی است. هر فدراسیونی ماهیت و شرایط خودش را دارد. مگر می شود مثلا فدراسیون دوچرخه سواری با فدراسیون شطرنج یک اساسنامه واحد داشته باشند؟
وزارت ورزش تصور می کرد که اجرایی شدن اساسنامه جدید فدراسیون ها بدون هیچ پیامدی انجام می شود؛ اما چالشی که پیرامون اساسنامه فدراسیون دوچرخه سواری به وجود آمد باعث شد وزارت ورزش از مواضع خود عقب نشینی کند. اتحادیه جهانی دوچرخه سواری با حق رای وزارت ورزش در انتخابات فدراسیون دوچرخه سواری ایران مخالفت کرده است. از طرفی به جز این مسئله، این اتحادیه حدود ۲۰ ایراد دیگر از اساسنامه جدیدی که برای فدراسیون دوچرخه سواری در نظر گرفته عنوان کرده است.
حالا می توان اصرار فدراسیون ژیمناستیک را به قانونی بودن اساسنامه ای که سال ۹۵ و پس از تهدید این فدراسیون به تعلیق تدوین شده بود را درک کرد. هر چه اینچه درگاهی، رئیس وقت این فدراسیون عنوان می کرد که فدراسیون جهانی ژیمناستیک حاضر به تغییر اساسنامه فدراسیون ژیمناستیک ایران و اضافه کرده حق رای وزارت ورزش در انتخابات این فدراسیون نمی شود وزارت ورزش قانع نمی شد؛ اما اتفاقات اخیر نشان داد موضوع اساسنامه فدراسیون های ورزشی موضوعی بسیار مهم است و نمی توان خیلی راحت اقدام به تغییر آن کرد.
جالب اینجاست که همین حالا تعدادی از فدراسیون های ورزشی با علم به اینکه فدراسیون های جهانی، اساسنامه جدید را تایید نمی کنند از ارسال این اساسنامه برای تایید خودداری کرده اند. حال باید دید وزارت ورزش تا چه حد می تواند نسبت به رفع ایرادات اساسنامه فدراسیون ها اقدام کند؛ اما سوال اینجاست که چه لزومی به تدوین و اجرای یک اساسنامه واحد برای همه فدراسیون ها است؟