ضرب المثل اگر بشود ، چه شود
مثل يکي از قديمي ترين انواع ميراث فرهنگي بشر است و قدمت آن بيشتر از شعر و خط است. ضرب المثل ها در حکم آينه زندگي بشر ديروز و امروز هستند و از اين حيث، در حکم منبعي موثق براي مطالعه زندگي مادي و معنوي به شمار مي آيند.
داستان ضرب المثل اگر بشود ، چه شود
ملا نصرالدین، تا بحال دریا را ندیده بود روزی گذرش به کنار دریا افتاد. با خود گفت: «جل الخالق! چه قدر آب! اصلاً آخرش معلوم نیست.» ملا کنار دریا نشست و به فکر فرو رفت. ناگهان به این فکر افتاد که باید از این همه نعمت كه پیش رویش است نهایت استفاده را بكند. همان جا نشست و نقشه کشید. هیچ کدام از نقشه هایش عملی نبود.
عاقبت فکر عجیبی به ذهنش رسید. بلند شد و با عجله به شهر رفت. به اولین بقالی كه رسید ظرف ماستی خرید و دوباره بازگشت و آمد و در كنار ساحل نشست و شروع كرد با قاشق كم كم ماست را در آب حل كردن .
مردی از آنجا می گذشت،وقتی ملانصرالدین را با آن حال دید، ایستاد و او را زیر نظر گرفت. ملا را شناخت نزدیك آمد سلام و علیك كرد و پرسید: ملا چه كار می كنی؟ ملا خونسرد گفت: دارم دوغ درست می كنم.
مرد با تعجب گفت: «دوغ درست می کنی! برای چه؟»
ملا همانگونه كه در عوالم خودش بود گفت: فكرش را بكن من كه از دارایی های روی خشكی بهره ای نبرده ام اگر شانس بیاورم این دوغ درست شود، آن وقت بتوانم آن را بفروشم چقدر ثروتمند خواهم شد. فكرش را بكن اگر بشود، چه می شود.
مرد خندید و گفت: «دیوانه شده ای، مگر می شود با یک کاسه ماست یک دریا دوغ درست کرد؟» ملانصرالدین گفت: «خودم هم مطمئن نیستم که بشود، اما می دانی اگر بشود، چه می شود؟!»
کاربرد ضرب المثل اگر بشود ، چه شود
ضرب المثل اگر بشود، چه شود در مورد افراد خوش بینی به کار می رود که گاه خودشان می دانند کاری که در حال انجام آن هستند بی فایده است ولی باز هم بر انجام آن اصرار دارند.
خوش بینی یا ساده لوحی؟
برای ما که طی دهه های اخیر، معمولاً خوش بین بودن را با بار معنایی مثبت شنیده ایم، ممکن است تصور این نکته دشوار باشد که در قرن های گذشته، این واژه معمولاً دارای بار معنایی منفی بوده است.خوش بینی، در بدترین حالت، نزدیک به ساده لوحی و در بهترین حالت، شبیه نگاه ناآگاهانه ی کودکانه فرض می شده است.
همان اندازه که سوء ظن مایه ویرانی جامعه، تشتّت کارها و ناراحتی روح و جسم است، حسن ظن و خوش بینی مایه آرامش و وحدت است؛ از این رو در کلام معصومین(ع) مورد تاکید قرار گرفته است. امام علی(ع) در این رابطه می فرمایند: «حسن ظن از بهترین صفات انسانی و پربارترین مواهب الهی است». همچنین می فرمایند: «حسن ظن اندوه را سبک کرده و از گناه رهایی می بخشد». ایشان همچنین می فرمایند: «حسن ظن مایه آرامش قلب و سلامت دین است».
«پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم» درباره خوشبینی می فرماید:
مَخرَجُ المُؤمِنِ مِنْ سُؤِ الظَّنِّ أَنْ لایُحقِّقَهُ .
مؤمن، برای رهایی از بدگمانی، باید که سؤظن خود را (هیچگاه در خارج) به فعلّیت نرساند. (بحار، ج ٧٥، ص ٢١)
«مولی امیرالمؤمنین(علیه السلام)»:
حُسنُ الظّنِّ أَن تُخلِصَ العَمَلَ وَ تَرجُوَمِنَ الله أَن یَعفُوَ عَنِ الزَّلَلِ.
حسن ظن (به خدا) آن است که تو (اوّل) عمل را خالص کنی بعد امید داشته باش که خدا از خطاهایت درگذرد. (فهرست غرر، ص ٢٢٧)
«پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:
ماكَرِهتَهُ لِنَفسِكَ فَاكرَهْ لِغَیرِكَ وَ ما اَحبَبتَهُ لِنَفسِكَ فَأَحِبَّهُ لِأَخیك.
چیزی که برای خودت خوش نداری برای دیگران هم خوش مدار و آنچه برای خودت دوست می داری برای برادر دینی ات هم دوست بدار. (بحار، ج ٧٧، ص ٦٧)
آشنایی با ضرب المثل آب اینجا و نان اینجا، کجا بروم بهتر از اینجا؟
