به گزارش سرویس تاریخ و فرهنگ پایگاه خبری ساعدنیوز، تخت جمشید، پایتخت باشکوه هخامنشیان، همواره نماد قدرت و هنر ایرانی بوده است. در میان ستونها و سرستونهای عظیم این مجموعه، سرستون گاو کاخ صدستون جایگاهی ویژه دارد؛ اثری که با هیبت و جزئیات خیرهکنندهاش، عظمت معماری ایران باستان را به رخ میکشد.
این سرستون پس از انتقال در اوایل قرن بیستم، اکنون در دانشگاه شیکاگو و موزه شرقشناسی آن جای گرفته است. بازسازی آن در سال 1938 توسط دوناتو باستیانی، مجسمهساز ایتالیایی، باعث شد تا این اثر دوباره شکوه خود را بازیابد و به یکی از شاخصترین نمادهای میراث هخامنشی در غرب بدل شود.
حضور چنین اثر پرهیبت در فضای دانشگاهی غربی، تنها یک نمایش هنری نیست؛ بلکه پلی میان دانش و تاریخ ایجاد میکند. دانشجویان و پژوهشگران با دیدن این سرستون، نهتنها به گذشته پرشکوه ایران مینگرند، بلکه به پرسشی عمیق درباره جایگاه میراث فرهنگی در جهان امروز میاندیشند: چرا این نماد عظیم در غرب قرار دارد؟
این سرستون اکنون به نمادی از گفتوگوی تمدنها بدل شده است؛ پلی میان شرق و غرب، میان تاریخ و علم. بازدیدکنندگان با تماشای آن، هیبت هخامنشیان را درک میکنند و در عین حال به ارزش جهانی میراث ایرانی پی میبرند. شاید راز واقعی این سرستون، نه در سنگتراشیاش، بلکه در پیام جاودانهای باشد که از گذشته به آینده منتقل میشود.

برای مشاهده مطالب مرتبط با تاریخ و فرهنگ اینجا کلیک کنید