شاید غافلگیرکننده ترین واقعیت درباره پارک گوئل این باشد که این پارک در ابتدا اصلا قرار نبود که پارک باشد! گائودی خیال داشت تا بر روی تپه ها که در آن خبری از شلوغی و هوای آلوده شهر نیست یک مجمع مسکونی مدرن بسازد، مجتمعی که امکاناتی مثل میدان عمومی، بازار، کلیسا و … داشته باشد. با این حال هیچ سرمایه داری حاضر نشد تا برای ساخت خانه های این مجتمع سرمایه گزاری کند برای همین پروژه ساخت مجتمع مسکونی در سال ۱۹۱۴ با شکست روبرو شد و در سال ۱۹۲۶ اینجا رسما به عنوان یک پارک عمومی افتتاح شد.
زمانی که قرار بود در این محل مجتمع مسکونی ساخته شود، خانه ای به عنوان مدل ساخته شد تا سرمایه گزاران با دیدن این خانه ی نمونه برای ساخت خانه های دیگر سرمایه بگذارند اما از آن جایی که سرمایه گذاران تمایلی برای این کار نشان ندادند دیگر مجتمعی ساخته نشد. اینجا بود که گائودی تصمیم گرفت تا خودش آن خانه ی نمونه را بخرد و در آن زندگی کند. آنتونی گائودی به همراه خانواده اش تا سال ۱۹۲۶ در این پارک زندگی کرد تا اینکه بعد از مرگش این خانه امروز تبدیل به موزه شده و کارهای گائودی در آن به نمایش درآمده است.
خیلی ها فکر می کنند همه خانه هایی که در پارک گوئل دیده می شود توسط آنتونی گائودی ساخته شده اما این طور نیست. حتی آن خانه ای که گائودی در آن زندگی می کرد هم توسط خودش طراحی نشده و معمار آن شخص دیگری به اسم فرانچسکو برنگوئر بوده است.
این روزها بیشتر کسانی که از پارک گوئل دیدن می کنند فقط به محوطه اصلی آن می روند تا از کارهای گائودی دیدن کنند اما این پارک مسیرهای پیاده روی جذابی هم دارد که از میان درختان و گیاهان بومی می گذرد. از طرفی فقط رفتن به محوطه اصلی است که نیاز به هزینه ورودی دارد و برای رفتن به دیگر قسمت های پارک هیچ هزینه ای از شما گرفته نمی شود. در واقع شما می توانید از ۹۵ درصد پارک به صورت رایگان دیدن کنید و از آنجایی که پارک چندین ورودی دارد برای دیدن دیگر بخش های پارک می توانید از قسمت هایی به پارک بروید که هیچ مبلغی به عنوان ورودی نمی گیرند.
در پارک تراس بزرگی هست که گردشگران از روی آن چشم اندازهای جذابی را از شهر می بینند. در کناره های این تراس نیمکت های منحنی شکلی طراحی شده و سرامیک ها و موزائیک ها، زیبایی چشم نوازی به آن داده اند.یکی از ویژگی های منحصربفرد کارهای آنتونی گائودی این است که در آن ها از طبیعت الهام گرفته شده است. طراحی پارک کاملا سازگار با محیط طبیعی ای است که بر روی آن قرار گرفته است. در طراحی بیشتر ستون ها از شکل و ساختار درختانی که در اطراف ستون هستند الهام گرفته شده است. حتی در طراحی کلیسای ساگرادا فامیلا هم از این نکته پیروی شده و کلیسا به شکلی درآمده که تداعی گر جهان طبیعی باشد.
گائودی معتقد بود که در طبیعت هیچ خط راستی وجود ندارد و از آنجایی که برای معماری از طبیعت الهام می گرفت در کارهای خود هیچ چیزی را به صورت خط راست طراحی نمی کرد و مثلا در طراحی ستون ها یک کجی و انحنایی به کار می برد تا صاف نباشند.
تا به حال به این فکر کرده اید که چرا این پارک به جای اینکه به اسم «گائودی» نامگذاری شود به نام «گوئل» است! چون شخصیت گائودی طوری بود که اجازه نمی داد تا جایی به نام او نامگذاری شود برای همین این پارک به نام دوست و همکار صمیمی اش «یوسبی گوئل» نامگذاری شده است.
در این پارک مجسمه های زیادی از حیوانات به کار رفته اما بدون شک مجسمه سمندر نماد این پارک است، مجسمه ای که در کنار راه پله های قرار گرفته و ۲.۴ متر طول دارد. این سمندر رنگارنگ در محوطه اصلی پارک طوری در کنار راه پله ها قرار گرفته که انگار دارد از این محل نگهبانی می کند. گردشگران زیادی دوست دارند تا در کنار این سمندر عکس بیندازند و با این کار، بودن در پارک گوئل را خاطره انگیز کنند. این سمندر یکی از بهترین نمونه های موزائیک کاری است همان کاری که گائودی به آن معروف است. در این تکنیک موزائیک های شکسته در کنار هم قرار می گیرد و اثری جالب به وجود می آید.
معماری پارک گوئل
این پارک ترکیبی از معماری مدرن، کلاسیک و سنتی در اروپا به ویژه رم و امپراتوری های آن است که با رنگ ها و لعاب های مختلف در هم آمیخته و فضایی باورنکردنی و شگفت انگیز خلق نموده است.پارک گوئل سرشار از ستون ها، طاق ها، طاق نماها و دیوارهای ساده و منحصر به فرد است که در ترکیب با عناصر طبیعی مانند گیاهان و گل های رنگی یک هارمونی بسیار بی نظیر خلق نموده است.
تاسیس این پارک بر فراز تپه ای بلند در شهر بارسلون از دیگر ویژگی های قابل توجه این بنا به شمار می آید. موزه پارک گوئل از پیشنهاد های اصلی گردشگری در شهر بارسلونا است که می توان بلیط های آن را به شکل آنلاین و اینترنتی و یا به شکل حضوری از گیشه فروش بلیط تهیه نمود.
مساحت موزه پارک گوئل
این موزه مساحت بسیار زیادی داشته و تماشای آن، خالی از لطف نخواهد بود. این پارک زیبا در طول زمان تغییرات بسیار زیادی را متحمل گردیده و از پیشرفت های بسیار زیادی در زمینه معماری برخوردار شده است. خانه بسیار زیبا داخل پارک گوئل توسط معمار شهیر و هنرمند اسپانیایی،آنتونی گائودی تاسیس گردیده و گردشگران سراسر جهان با پرداخت ورودی می توانند از داخل این بنای زیبا که روزگاری به مدت 20 سال محل سکونت این معمار بوده است، بازدید نمایند.
پخش موسیقی های مختلف از جمله سنتی و مدرن به شکل ضبط شده و یا زنده توسط نوازندگان هنرمند شهر بارسلونا، خاطرات خوبی را برای گردشگران رقم زده و لذت سفر آن ها را مضاعف خواهد نمود.با اینکه این بنای زیبا در ابتدا با طرح و نقشه یک مجتمع مسکونی پایه گذاری و طرح بندی گردید، اما با هنرمندی و قریحه مثال زدنی گائودی، این بنا به یک پارک فوق العاده زیبا و باورنکردنی مبدل گردید.
پارک گوئل در گذر زمان
- در سال 1885 حامی گائودی، یوسبی گوئل کارخانه دار، در خواست زمینی در بالای کوه با چشم اندازی ویژه از بارسلونا را داد.
- در سال 1890 گوئل به آنتونی گائودی دستور داد که یک باغ-شهری را بسازد که طبیعت و خانه سازی آن باهم همزیستی داشته باشند.
- در حالی که فقط 2 ساختمان ساخته شده بود و پارک در آن بود برنامه ریزی برای 60 ویلا ادامه داشت ولی هیچکس به آن علاقه نشان نداد.
- این پارک در 1922 باز شد.
- در 1963 محل اقامت قبلی گائودی به عنوان یک موزه بهره برداری شد.
- در سال 1984 پارک در لیست میراث طبیعی یونسکو قرار گرفت.
در پارک گوئل از چه چیزهایی می توان بازدید کرد؟
بدون شک آنتونی گائودی استاد معماری مدرنیسم کاتالانی بوده چون به زیبایی سنت ها و مدرنیته را در هم تلفیق کرده است. در خصوص پارک گوئل نیز معماری ها و طراحی های متمایزش به شدت از طبیعت تاثیر گرفته است. این پارک به ۲ بخش تقسیم شده است؛ یکی منطقه بازدید رایگان و دیگری مرکز تاریخی پارک.
- منطقه تاریخی: بخش تاریخی تنها ۵ درصد از کل پارک را فرا گرفته ولی تمام زیبایی پارک به همین بخش اتکا دارد، چون شبیه به موزه روبازی از آثار گائودی است. ضمنا به منظور حفظ و ابقای این بخش هر نیم ساعت تنها ۴۰۰ نفر اجازه بازدید از آن را دارند.
- ال دراک و ورودی پارک: در قمست ورودی اصلی پارک، پلکانی با تزئینات موزائیک تعبیه شده که در ادامه به ۲ پلکان متقارن تقسیم شده است. شاید جاذبه نمادین پارک گوئل، اژدهای خوش آمدگوی آن باشد که بالای پله ها جا خشک کرده است. سوسماری به درازای ۳.۶۵ متر که با لقب اژدها شناخته می شود و پوشیده از خرده موزائیک های رنگی است. این سازه در واقع سمبلی از اژدهای کشته شده به دست سنت جورج است.
- سرسرای ستون دار: از پله های ورودی که بالا بروید، به سرسرای بزرگی می رسید؛ این سرسرا، تالار بزرگی از ستون های رومی متعدد است که عظمت سکو و تراس بزرگ پارک را به دوش می کشند. معبدی متشکل از ۸۶ ستون که وقتی سرتان را به سمت بالا بچرخانید، طراحی های جالبی از خرده شیشه های بطری ها و فنجان های شکسته می بینید.
- سکوی تماشا: این بنا با نام های متفاوتی از جمله تئاتر یونانی، تراس، بام معبد و کاخ مرکزی شناخته می شود. منظره ای که از این فضای بزرگ و باز در مقابل چشمان بازدیدکننده ها قرار می گیرد یکی از چشم اندازهای معرکه اسپانیاست. زیباترین بخش این بنا، نیمکت مارپیچی و موزائیک کاری شده آن است که به شکل جذابی طراحی شده است.
- موزه خانه گائودی: از بالای تراس، ۲ خانه زیبایی را می بینید که شبیه خانه های داستان های تخیلی هستند و اشکال و طراحی غیرمعمولی دارند. این خانه ها از خانه هانسل و گرتل الهام گرفته شده اند و جالب است بدانید که هیچ کدام از آن ها خانه ای نبود که گائودی برای زندگی انتخاب کرد. گائودی این خانه ها را برای فروش گذاشته بود که متاسفانه خریداری نشد و خودش در خانه دیگری از پارک به مدت ۲ دهه اقامت کرد. این بنا که در حال حاضر به یک موزه تبدیل شده، مبلمان و وسایل این معمار را به نمایش گذاشته است.
- تالار دیگر پارک: یکی دیگر از سازه های نمادین و شاهکار پارک گوئل مسیری پر از ستون های منحنی است که در قسمت شرقی تراس بزرگ دیده می شود. ستون هایی که پشت بند دیوار هستند و یکی از بهترین نمونه های سبک معماری گائودی به شمار می روند.
- فضای سبز : زیبایی پارک گوئل فقط به بناهای تاریخی آن نیست. راه های پر پیچ و خم و پل های دره ای زیادی در قسمت های مختلف آن وجود دارند که به یک ماجراجویی فراموش نشدنی ختم می شوند. این مسیرها که قرار بود کاملا در اختیار خانه های داخل پارک قرار بگیرند، جلوه گر اشکال طبیعی هستند؛ مسیری با پوشش سرسبز که گل های رنگارنگ و درختان سر به فلک کشیده اش در کنار جزئیات معماری گائودی ارزش بازدید دارد.
آشنایی با پارک طبیعت میحرابات استانبول
