آتش بس در غزه یعنی تحقیر اسرائیل و موفقیت برای مقاومت فلسطین
اسرائیل 40 روز حجر و شجر و بشر (سنگ و درخت و انسان) غزه را جنون آمیز بمباران کرد اما نه تنها نتوانست حماس را ریشه کن کند، ناچار شد با این جنبش برای آتش‌بس موقت توافق کند. حتی یک اسیر اسرائیلی را نتوانست آزاد کند و اینک در ازای هر اسیر اسرائیلی، 3 اسیر فلسطینی آزاد می شود. اسرائیل در آغاز جنگ اعلام کرد از ورود آب و نان و انرژی به غزه ممانعت می کند و حال در توافق پذیرفته است که نیازهای اولیه مردم غزه وارد این منطقه شود. ده ها نظامی و شمار بسیار زیادی از تانک ها و تجهیزات نظامی خود را از دست داد اما تنها توانست در مناطق پیرامونی شمال غزه پیشروی کند.
اسرائیل سالها کوشیده است غزه را از کرانه باختری جدا کند، اما اینک مردم و مقاومت در غزه بمباران شده و شهید می شوند، و در عملیات تبادل، اسرای فلسطینیِ اهل قدس و کرانه باختری آزاد می شوند. نشانه ای آشکار از اتحاد ملت فلسطین و مبارزه مشترک آنها برای رهایی از اشغال و استقلال و آزادی اسرائیل با پی گیری سیاست زمین سوخته در این 40 روز و شب بمباران وحشیانه غزه کوشید فلسطینی ها را ناچار به کوچ اجباری از سرزمین خود کند اما فلسطینی ها حداکثر کاری که کردند از مناطق شمالی غزه به جنوب آن رفتند و در همان ساعات نخست آتش‌بس، موج بازگشت دوباره به سمت خانه هایشان آغاز شد.
15 هزار فلسطینی که 75 درصد آنها زنان و کودکان بودند شهید شدند و شمار زیادی از خانه های غزه ویران شد، اما روحیه شکوهمند فلسطینیان همین است که از زبان این پیرمرد دنیادیده فلسطینی می شنوید: ما پیروزیم. آنها خانه هایمان را ویران می کنند و ما دوباره می سازیم و در سرزمین خود می مانیم. اسرائیل پیش از 7 اکتبر، مسئله فلسطین را فراموش شده می پنداشت و در حال پیشبرد پروسه عادی سازی روابط با کشورهای اسلامی بود اما اینک ابتکار عمل مقاومت و ایستادگی ملت، امواج گسترده حمایت از فلسطین و مخالفت با اسرائیل را آفریده و چهره واقعی اشغالگران و نسل‌کشی آنها را آشکار کرده است.
فلسطین دوباره در صدر مسائل جهان قرارگرفته و سیاست نسل‌کشی و هولوکاست و تروریسم دولتی اسرائیل علیه فلسطینیان در برابر دوربین های زنده، جهان و جهانیان را متوجه مشکل اصلی کرده است: تداوم اشغال فلسطین. در نبردی نامتقارن میان اسرائیل و ملت و مقاومت فلسطین، اگر اینها موفقیت نیست، چیست؟