آیا احتمال بارداری با کاندوم وجود دارد؟ 

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، کاندوم پوشش کشسانی و منعطف است که از تماس مستقیم آلت تناسلی طرفین در زمان برقراری روابط جنسی جلوگیری به عمل می آورد. جنس پلاستیک این وسیله عمدتا از لاتکس است.

در این وسیله مراقبت جنسی از مواد روان کننده برای سهولت در برقراری روابط جنسی استفاده می شود. این روان کننده بر پایه آب هستند زیرا روغن به جنس لاتکس این وسیله آسیب وارد می کند. برخی از کاندوم ها حاوی مواد اسپرم کش هستند تا احتمال بارداری را به کمترین میزان برسانند.

استفاده از کاندوم جهت جلوگیری از بارداری ناخواسته

به دلیل مشکلات فراوان و یا سلایق شخصی، بیش از نیمی از زوجین جوان تمایلی به بارداری در سال های اولیه زندگی مشترک خود ندارند. همین عامل دلیل محکمی بر استفاده از انواع و اقسام راه های پیشگیری از بارداری همچون استفاده از کاندوم، مصرف قرص های اورژانسی، آی یو دی، اسفنج ضد بارداری و … است. همانطور که در ابتدا ذکر شد استفاده از این نوع وسایل همچون کاندوم نتیجه ۱۰۰ درصد در پی نخواهد داشت. البته عوامل گوناگونی در این بین دخیل هستند که با ذکر هر دلیل به بررسی آن ها خواهیم پرداخت.

طبق آمار ها بارداری برای بیش از ۹۸ درصد از کسانی که از کاندوم به طور صحیح استفاده می کنند رخ نخواهد داد. احتمال بارداری با کاندوم کاملا به نحوه استفاده صحیح و درست از آن بستگی دارد. به طور مثال استفاده از کاندوم مردانه بر سر آلت تناسلی احتمال بارداری را تا ۸۲ درصد کاهش خواهد داد و استفاده از کاندوم های زنانه ۷۹ درصد منجر به جلوگیری از بارداری می شوند. احتمال بارداری با کاندوم زمانی بالا می رود که این وسیله بهداشتی دچار نشت و پارگی گردد.

عوامل پارگی کاندوم و افزایش احتمال بارداری

۱. قرار ندادن فضایی برسر آلت تناسلی برای خارج شدن منی

کاندوم را باید بر روی آلت در حال نعوظ کشید و از آن طوری استفاده کرد که فضای خالی کوچکی در انتهای آن باقی بماند تا در زمان انزال مایع منی در آن جمع شود. کاندوم باید تمامی طول آلت مردانه را تا ته بپوشاند. بلافاصله پس از انزال، در حالی که آلت هنوز در حالت نعوظ قرار دارد، باید نزدیکی را تمام کرد و کاندوم مردانه را درآورد. خروج بایستی با گرفتن لبه کاندوم صورت گیرد تا از سر خوردن کاندوم و نشت منی جلوگیری شود، در غیر این صورت احتمال بارداری با کاندوم به شدت افزایش می یابد.

۲. اتمام تاریخ مصرف کاندوم

کاندوم ها نیز به مانند تمام وسایل بهداشتی دارای تاریخ انقضا می باشند. در صورت گذشتن تاریخ مصرف، کاندوم ها شکننده شده و احتمال پارگی در آن بیشتر می گردد.

۳. نگهداری نامناسب کاندوم

کاندوم ها باید از حرارت، نور و رطوبت دور نگه داشته شوند، زیرا این عوامل احتمال پارگی یا سوراخ شدن آن را افزایش می دهند.

۴. پاره شدن کاندوم در حین رابطه جنسی

در زمان استفاده باید دقت کرد که کاندوم سوراخ نباشد و یا در اثر تماس با ناخن یا اجسام دیگر پاره نشود. هر کاندوم مردانه را باید تنها یک بار استفاده کرد و پس از مصرف از بین برد. در صورت پاره شدن کاندوم مردانه در حین مقاربت، باید مقاربت را بلافاصله متوقف کرده و از کاندوم جدیدی استفاده نمود.

تمامی موارد ذکر شده در بالا می توانند باعث افزایش احتمال بارداری شوند، ولی این نکته را نبایستی فراموش کرد که فرایند بارداری و حاملگی چندان ساده هم نخواهد بود.

۵. استفاده نکردن از ژل های روانساز (لوبریکانت) در کنار کاندوم

استفاده از ژل های لوبریکانت در کنار انواع کاندوم ها می تواند در حین برقراری رابطه جنسی احتمال پاره شدن کاندوم را به شدت کاهش دهد. دقت داشته باشید روانسازهای بر پایه آب مناسب ترین و لوبریکانت های بر پایه روغن (وازلین یا روغن بچه) نامناسب ترین هستند.

۶. از کاندوم سایز مناسب استفاده نمایید

آلت تناسلی برخی از مردان کوچکتر یا بزرگتر از اندازه طبیعی آن است، بنابراین بایستی در هنگام انتخاب سایز کاندوم دقت نموده و سایز مناسب را خریداری نمایید.

توجه: اگر با توجه به موارد گفته شده، در حین رابطه جنسی کاندوم دچار نشتی و یا پارگی گردد، فرایند حاملگی به سادگی رخ نخواهد داد. عوامل و فاکتورهای فراوانی همچون باکره بودن، زمان انجام رابطه جنسی و … می توانند احتمال بارداری با کاندوم آسیب دیده را نیز کاهش دهند.

فرایند بارداری چگونه است؟

در هنگام آمیزش جنسی حدود سیصد و پنجاه میلیون اسپرم که در مایع منی مرد وجود دارد رها می شود. برای شروع فرآیند حاملگی این اسپرم ها می بایست به عمق دستگاه تناسلی زن برود. اسپرم ها از مسیر دهانه رحم به طرف رحم و از آنجا به طرف لوله های شیپوری می روند.

در این حرکت بیشتر آن ها از بین می روند و فقط ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ عدد آن ها پس از داخل شدن در رحم به لوله های شیپوری می رسند. از طرف دیگر در زن، از زمان بلوغ تا زمان یائسگی به هر ماه در حدود روز چهاردهم قاعدگی یک تخمک آزاد شده که آماده باروری است از مسیر لوله شیپوری به طرف رحم می رود. این عمل را که هر ماه یک بار انجام می گیرد تخم گذاری می نامند.

اگر تخم گذاری در همان زمانی انجام گیرد که اسپرم ها در دستگاه تناسلی زن رها شده است و تخمک در لوله شیپوری آماده باشد، اسپرم مرد با تخمک زن تماس پیدا می کند و بدین صورت است که سر اسپرم به تخمک نفوذ می کند و هسته با آن یکی می شود و دم اسپرم از سر آن جدا می گردد. اگر در آن زمان، تخمک وجود نداشته باشد، اسپرم ها ممکن است در حدود ۷۲ ساعت به انتظار ورود تخمک زنده بمانند. از طرفی تخمک ها نیز تنها تا ۳۶ ساعت می توانند در لوله ی رحمی برای ملاقات با اسپرم و عمل لقاح سالم بمانند. بعد از آن تخمک ها پیر و از کار افتاده شده و احتمال باروری وجود ندارد.

در صورتی که نشانه های همچون علائم بارداری در خود مشاهده کردید می توانید از طریق تست بی بی چک از باردار بودن یا نبودن خود آگاهی یابید هرچند که این نوع تست ها نیز دارای خطا هایی همچون بی بی چک مثبت کاذب می باشند. برای اطمینان بیشتر آزمایش بتا توصیه می گردد.