به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از مهر، می گوید دولت رئیسی فعالیت های اصلاحی خود را برای رفع مشکلات کشور آغاز کرده است. مشکلات باقی مانده از دولت سابق را بسیار وسیع تر از آن می داند که بتوان در مدتی کوتاه حل و فصل کرد. از اصلاح طلبان به جهت تخریب دولت انتقاد می کند و می گوید که آنان با هوچی گری و سوءاستفاده از ابزار لجام گسیخته فضای مجازی، به دنبال آن هستند که مانع توفیق دولت و خشنودی بیگانگان شوند. معتقد است که سازوکار دولت روحانی در مذاکرات برجامی ناکارآمد بود و دولت سیزدهم باید ضمن وادار کردن آمریکا به پرداخت خسارات ناشی از تحریم ها، سازوکار عزتمندانه خودش را در مذاکرات دنبال کند.
این بخش هایی از اظهارات سید مصطفی میرسلیم، نماینده دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه «تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس» است. وی هم اکنون عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی است.
متن کامل این گفتگو به شرح زیر است:
به عنوان سوال نخست، به نظر شما دولت سیزدهم از زمانی که روی کار آمده، چه اقدامات مهمی داشته است؟
تنوع و کثرت مشکلات به ارث رسیده ایجاب نمی کرد که دولت سیزدهم بدون کسب اشراف نسبت به ابعاد مشکلات، به مردم قول اقدام ۱۰۰ روزه دهد و خوشبختانه در این دام عوام زدگی نیفتاد. در این مدت، دولت رئیسی اطلاعات لازم را درباره مسائل و مشکلات کشور به دست آورده و فعالیت های اصلاحی خود را آغاز کرده است.
مهم ترین دستاورد دولت سیزدهم را چه می دانید؟
دولت سیزدهم عملکرد قابل قبولی در کنترل بیماری کرونا داشت و با اهتمام و تجمیع امکانات، کار مصونیت بخشی مردم را به ثمر رساند و توانست فاجعه مرگ و میر بیش از ۷۰۰ نفر در روز بر اثر بیماری کرونا را کنترل و میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری را کاهش دهد و دو رقمی کند. فاجعه کرونا دولت روحانی را به بیچارگی انداخته بود و امروز باید قدر دولت سیزدهم را دانست که این مشکل بزرگ را ساماندهی کرد و علاوه بر این، باید پیگیر علل و عوامل تاخیر دولت گذشته در کنترل بیماری کرونا باشیم.
به نظر شما آیا حجم مشکلات باقی مانده از دولت روحانی اجازه حل آن ها را در چند ماه می دهد؟
مشکلات باقیمانده از دولت قبل دو ریشه عمده داشت؛ در وهله اول، دولتمردان روحانی نسبت به چاره جویی مشکلات بدون وابستگی به بیگانگان باور نداشتند و از سوی دیگر، سوء مدیریت مفرط آنان منجر به اشتباهات فراوانی شد. مشکلات عدیده باقی مانده از دولت سابق بسیار وسیع تر از آن است که بتوان قول حل کردن آن ها را در مدت ۱۰۰ روز یا چند ماه داد.
مطالبه گری های بی حد و اندازه برخی از شخصیت های اصلاح طلب و طرفداران دولت روحانی از دولت سیزدهم تا چه حد سیاسی و جنگ روانی است؟
اصلاح طلبان و طرفداران دولت روحانی به مدت ۸ سال بر سرنوشت سیاسی و اجتماعی کشور حاکم بودند و توانستند خدماتی را ارائه دهند اما وسعت آن خدمات هیچ گاه نتوانست در مقابل نقاط ضعف و سوءتدبیرهایشان برای آنان آبرو کسب کند و حتی خسارت عمده ای به سرمایه اعتماد مردم وارد آوردند. اصلاح طلبان پس از شکست در دو انتخابات گذشته مجلس و ریاست جمهوری دو راه پیش رو داشتند.
در وهله اول می توانستند واقعیت شکست سیاسی خود را بپذیرند، سعی در اصلاح خط مشی سیاسی گذشته خود کنند و همچنین پیشنهاداتی سازنده و دلسوزانه برای رفع مشکلات ارائه دهند. اگر اصلاح طلبان این کار را انجام می دادند، می توانستند ضمن مشارکت برای جبران اشتباهات، همکاری برای پیشرفت کشور و التیام بخشیدن به آلام مردم، موجب جلب تمایل مردم به خودشان در آینده شوند.
اما متاسفانه اصلاح طلبان شیوه تخریب دولت را پیش گرفتند و بر موج نارضایتی های معیشتی مردم سوار شدند، در حالی که عمدتاً خود آنان باعث این مشکلات شدند. این افراد با انتقاد تخریبی، انگ زدن به اعضای دولت رئیسی، هوچی گری و سوءاستفاده از ابزار لجام گسیخته فضای مجازی، به دنبال آن هستند که مانع توفیق دولت شوند و می خواهند با این کار خشنودی بیگانگان را جلب کنند.
به نظر شما دولت رئیسی در ادامه کار خود، باید چه مواردی را بیش از پیش مورد توجه قرار دهد؟
رسیدگی به فرآیندهای فسادآفرین و اقدامات مفسدان و اصلاح و حذف آن ها بسیار حائزاهمیت است و تا زمانی که این فرآیندها رایج است و مفسدان با جسارت به انحرافات خود و اجحاف در حق مردم ادامه می دهند، هیچ اقدام اصلاحی به خیر مردم شکل نمی گیرد.
دولت در زمینه اقتصادی باید چه اولویت هایی را در دستور کار خود قرار دهد؟
توزیع یارانه نقدی ماهیانه در حال حاضر غیرهدفمند است و دولت باید به جای آن، رسیدگی به وضعیت معیشتی محرومان با تسهیل رساندن کالاهای اساسی مورد نیاز به آن ها را در اولویت قرار دهد. مسئله مهم و ضروری دیگر، پرداخت مطالبات مردم و پیمانکارانی است که کار خود را تکمیل کرده اند و با وجود این، سالهاست مطالبات بر حقشان را دریافت نکرده و به ورطه ورشکستگی کشیده شده اند. این کار، اقدامی مهم و واقعی برای اجرای سیاست تشویق تولید، خروج از رکود و تسهیل اشتغال جوانان است. مسلماً عدم پرداخت مطالبات مردم ظلم است و با ادامه ظلم نمی توان انتظار پیشرفت داشت.
همچنین اصلاح وضعیت بانک ها برای پرداخت تسهیلات به فعالیت های تولیدی و پرداخت سود واقعی به سپرده گذاران به جای روش رایج فعلی که موجب افزایش نقدینگی و رشد تورم می شود، باید در اولویت دولت باشد. اصطلاح فوری پایه مالیاتی هم ضرورت دارد، چرا که روش کنونی اخذ مالیات نامناسب است و اصلاح وضعیت مالیاتی زمانی که با اصلاح ضروری و فوری وضعیت گمرک ترکیب شود، مشکل کسری بودجه را حل می کند. علاوه بر این، نشت مالیاتی، انحرافات گمرک و ادامه قاچاق کالا، کشور را فلج کرده است و باید رفع این معضلات اقتصادی از سوی دولت دنبال شود.
با توجه به آغاز مذاکرات در دولت رئیسی کمی هم به این موضوع بپردازیم. امروز برخی افراد و جریان های سیاسی عنوان می کنند دولت چاره ای جز پذیرش شروط غربی ها در برجام ندارد چرا که وضعیت اقتصادی کشور در گرو برجام است. به نظر شما برنامه جایگزین دولت برای برجام باید چه باشد؟
این اعتقاد غلط دولت گذشته بود که همه فعالیت های اقتصادی را در گرو اجرای برجام قرار داده بود و در نتیجه با خروج آمریکا از برجام به دست ترامپ، تمام امید دولت روحانی تبدیل به یأس شد. عدم اعتقاد به قابلیت های خودمان و تحقیر هر آنچه خارج از برجام می توانست انجام گیرد، خسارات شدیدی را به کشور وارد کرد و سال ها باید عواقب شوم ضعف اعتقادی دولت قبل به ظرفیت های داخلی کشورمان را تحمل کنیم.
بنده معتقدم که ضمن پیگیری مذاکرات برجامی به ویژه برای وادار کردن آمریکا به پرداخت خسارات ناشی از تحریم ها، باید فعالیت های اقتصادی خود را مبتنی بر برنامه ریزی و حرکت مولد خودمان قرار دهیم که زمینه های آن فراهم است. خوشبختانه تحرک لازم در این زمینه آغاز شده است و ان شاءالله تا پایان سال جاری اولین آثار مثبت خود را نشان خواهد داد. محور اصلی برنامه های ما باید مبتنی بر اقتصاد مقاومتی باشد.
آیا بدون برجام هم می توان سیاست دیپلماسی با همسایگان را که توسط دولت رئیسی مطرح شده است، پیش برد؟
سیاست مذاکره و همکاری با همسایگان مستقل از برجام است و با موفقیت راه خود را طی خواهد کرد و امید است دولت فعلی بتواند عقب ماندگی های دولت روحانی در زمینه ارتباط با همسایگان را جبران کند.
اصلاح طلبان علامت هایی می دهند مبنی بر اینکه اگر توافق نکنید، مشکلات ارزی و اقتصادی در کشور به وجود می آید. آیا اصلاح طلبان با این ادعای خود به دنبال تحمیل توافق و عقب نشینی دولت سیزدهم در برابر غربی ها هستند؟
ضعف اعتقاد و لجاجت اصلاح طلبان مانع از آن است که بپذیرند مشکلات ارزی و اقتصادی کشور در درجه اول به سوء مدیریت گذشته و عملکرد ضعیف آن ها بازمی گردد و تحریم ها نسبت به آن سوء مدیریت، موضوعی فرعی محسوب می شود. متاسفانه لجاجت سیاسی اصلاح طلبان مانع همراهی آن ها با دولت رئیسی برای اصلاح امور می شود.
چرا اصلاح طلبان هنوز تلاش می کنند که قیمت های بازار و حل مشکلات مردم را به مذاکره با غرب گره بزنند؟
آن ها گمان می کنند با این تلاش می توانند آبروی از دست رفته را جبران کنند و بر مبنای همین گمان غلط، هر آنچه در توان دارند به کار می گیرند تا مانع موفقیت اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی شوند.
آیا استفاده از سازوکارهای دولت روحانی و اصلاح طلبان برای مذاکرات، در دولت سیزدهم جواب می دهد؟
سازوکارهای دولت روحانی و اصلاح طلبان در مذاکرات نادرست بود و این امر در دوران خودشان به اثبات رسید و چگونه برخی توقع دارند که همان روش ادامه یابد و جواب دهد؟ از سوی دیگر، هنوز هیچ تحولی در روش، منش و بینش آمریکا و به تبع آن اروپایی ها رخ نداده است و دولت رئیسی باید سازوکار عزتمندانه خودش را در مذاکرات دنبال کند.
سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی در مورد دستگاه های آویزان بودجه!
