ابتلای همسر به بیماری مزمن و سرطان عواطف شما را تحت تاثیر قرار می دهد و احساس رنجش و خشم را در شما برمی انگیزد. بروز این احساسات طبیعی است و باید بیاموزید که چگونه با این احساسات کنار بیایید و ازدواج تان را مستحکم نگهدارید.هنگامی که در ابتدا تشخیص بیماری در همسرتان داده می شود، احتمالا خود را وقف کمک به درمان و حمایت از او می کنید. در هر جلسه درمانی او را همراهی می کنید، در پشت اتاق عمل به انتظار می نشینید، و سعی می کنید به همسرتان دلداری دهید و ...اما پس از ماه ها و حتی سال ها اختصاص دادن وقت و انرژی تان به زن یا شوهر بیمارتان ممکن است از اینکه بیماری همسرتان چقدر بر زندگی خودتان تاثیر گذاشته است، احساس خشم و رنجش کنید.
بروز چنین احساساتی طبیعی است. چگونگی کنار آمدن با این احساسات و افکار برای حفظ کردن و استحکام بخشیدن به ازدواج شما اهمیت دارد.این خشم واکنش طبیعی احساس نارضایی شما از تهاجم بیماری به ازدواج تان است. در اغلب موارد این احساس خشم و رنجش با مکانیسم دفاعی "جابه جایی" به خودبیماری معطوف می شود، نه همسرتان. همسرتان به سرطان و یا بیماری که پیش از این برای تان تنها یک بیماری بود، "هویت" می دهد- چهره و نامی که می توانید بر آن انگشت بگذارید.
راهکارهایی برای کمک به همسر بیمار
درد مزمن می تواند توانایی کار کردن را از این افراد بگیرد حتی شاید نتوانند کارهایی مثل دوش گرفتن یا غذا خوردن را هم خودشان انجام دهند. اگر شما هم با چنین فردی در منزل همراه هستید، ممکن است خودتان هم دچار چالش هایی شده باشید. به همین دلیل در این قسمت چند راهکار به شما معرفی می کنیم که بتوانید به همسر بیمار خود کمک کنید.
1. همسرتان را باور داشته باشید.
اگر همسر تان یک روز بد را پشت سر گذاشته، او را باور کنید. سعی نکنید او را مجبور کنید که کارها را آن طور که شما می خواهید و یا طبق روتین خودش انجام دهد. همیشه از آن ها هنگام نیاز داشتن به چیزی دفاع کنید، حتی اگر مخالف خانواده تان هستند.
2. او را در آغوش بگیرید.
در آغوش گرفتن می تواند یک درمان برای همسرتان محسوب شود.
3. به او اطمینان خاطر بدهید.
زمان هایی که همسرتان حال خوبی ندارد و صدمه دیده و می خواهد شما به حرف هایش گوش دهید؛ او را مطمئن کنید که بار سنگینی روی دوش شما نگذاشته است.سعی کنید در چنین حالتی تا جایی که می توانید حتی در دوش گرفتن و غذا خوردن هم به او کمک کنید و اجازه دهید نیازهایش را برطرف کند و از عشق ورزیدن به او دست نکشید.
4. زمانی برای تنهایی اش فراهم کنید.
هر انسانی در هر شرایط بخصوص شرایط سخت نیاز به تنهایی و خلوت دارد پس گاهی اوقات اجازه دهید که در آرامش و تنهایی خودش به سر ببرد چرا که این آرامش تاثیر قابل توجهی در بهبودی او دارد.
5. صبور باشید و عشق به او را ابراز کنید.
صبوری در این شرایط اهمیت ویژه ای دارد، در مورد وضعیتی که دارد مطالعه کنید و سعی کنید درک خود را از شرایط او افزایش دهید. به او یادآوری کنید که بی قید و شرط عاشقش هستید.
6. با تمام وجود به حرفهایش گوش دهید.
بدون این که سعی داشته باشید مشکلش را حل کنید، به او گوش دهید شاید این سخت ترین کاری باشد که می خواهید برای کسی که دوستش دارید، انجام دهید.
7. صمیمیت خودتان با او را حفظ کنید.
با او ارتباط صمیمانه برقرار کنید و در هر شرایطی که نیاز به کمک دارد، به او کمک کنید و از این کار دریغ نکنید. اجازه دهید نیازهایش را به شما بگوید و تا جایی که می توانید ارتباط خود را با او نزدیک تر کنید.
8. روان درمانی را فراموش نکنید.
در کنار توجه کردن به درد جسمانی که دارد، می توانید به روح و روان او هم توجه کنید. اگر لازم است کارهایی را انجام دهید که روحیه او بهبود پیدا کند و یا به یک روانشناس مراجعه کنید.
9. در آشپزی کردن و خرید کردن به او کمک کنید.
شاید همسرتان بتواند این کارها را خودش انجام دهد اما زمانی که درد شدیدی به دلیل یک بیماری را تحمل می کند، انجام دادن کارهای خانه می تواند کمک بسیار بزرگی برای او باشد.
10. به او بگویی که او را ترک نخواهید کرد.
به او تضمین دهید که در کنارش هستید و او را ترک نخواهید کرد و هرگز باری روی دوش شما نمی باشد.
11. اگر فرزند دارید، برایش وقت بگذارید.
ممکن است همسرتان به دلیل بیماری و دردی که تحمل می کند نتواند به اندازه کافی به امور فرزندتان توجه کند. پس شما نیز می توانید این کمبود ها را برای فرزندتان جبران کنید که قطعاً همسرتان را هم خوشحال می کند.
12. امکانات را برای او فراهم کنید.
اگر همسرتان دچار یک بیماری و درد جسمانی است، امکاناتی برای راه رفتن و انجام کارهای منزل یا هر چیز دیگری نیاز دارد. تا جایی که می توانید آن ها را به طور کامل فراهم کنید.
13. در مورد بیماری اش بیشتر بدانید.
تا جایی که می توانید در مورد دارو ها، بیماری، عوارض جانبی و هر چیزی که در مورد وضعیت همسر شما صدق می کند، مطالعه کنید تا بهتر به او کمک کنید.
14. مشکلات بیرون از منزل را فراموش کنید.
سعی کنید زمانی که در کنار همسرتان هستید، به او روحیه بدهید تا بتواند راحت با این درد و سختی کنار بیاید.
15. به او بگویید چقدر دوستش دارید.
این که به همسرتان بگویید در این شرایط باز هم چقدر عاشقش هستید، بهترین راهکار برای او است. در طول روز به او پیام بدهید و احساس خوبی که نسبت به او دارید را بیان کنید و توجه و عشق واقعی خود را نثارش کنید.
16. وظیفه خودتان را یادآوری کنید.
گاهی اوقات دچار سردرگمی، کلافگی و افسردگی می شوید. در چنین حالتی از خداوند بخواهید که وظیفه تان را راحت تر کند و تعیین کند که دقیقاً باید چه کاری انجام دهید. شما برای خداوند اهمیت بسیار زیادی دارید و از او بخواهید که در این مسیر به شما کمک کند و هرگز توکل تان را از دست ندهید.
17. هوشمندانه ارتباط برقرار کنید.
مراقب ارتباط شنیداری و مشاوره ای خود باشید. گاهی اوقات می توانید در کنار همسرتان پا به پای او گریه بکنید، خود را کنترل کنید، برای او دعا کنید و خدا را در هر لحظه کنار خود احساس کنید.
مواجهه با بجران های ناشی از بیماری و زنده نگه داشتن یک رابطه ی سالم و پر نشاط
یکی از سخت ترین تجربه های زندگی مشترک وقتی است که متوجه شوید همسرتان دچار یک بیماری حاد روحی یا جسمی است. بیماری ها می توانند برای یک زوج مشکلات زیادی ایجاد کنند. معمولاً در میان زن و شوهرهایی که با بیماری های حاد یا مزمن درگیر هستند سطح استرس و تنش آنقدر زیاد است که تمام جنبه های زندگی زناشویی شان از این مساله تاثیر می پذیرد و ممکن است اهداف مشترک، علاقه ها، خواسته ها و نیازهای زناشویی شان به مرور زمان کمرنگ شود. اگر بیماری سخت و یا نیاز به درمان های طولانی مدت داشته باشد زن و شوهر ممکن است در مواجهه با مشکلات به جدایی بیاندیشند، اما باید بدانید که این شما هستید که کنترل نهایی رابطه تان را در دست دارید و تا زمانی که خودتان نخواهید رابطه تان تمام نمی شود. این درست نیست که فکر کنید یک بیماری روحی یا جسمی برای پایان یک رابطه دلیل کافی و موجهی است. این راهکارها برای مواجهه با بجران های ناشی از بیماری و زنده نگه داشتن یک رابطه ی سالم و پر نشاط مفید هستند:
- در مورد بیماری و گزینه های درمانی آن تحقیق کنید. بسیاری از بیماری ها به ویژه بیماری های روحی برای کسانی که تخصص و آشنایی کافی با بیماری ندارند گیج کننده هستند. شاید شما تصور کنید همسرتان تنبل، زودرنج، سرد و یا پریشان است اما ممکن است این رفتارها از علائم بیماری او باشند. از روند درمانی همسرتان مطلع باشید و اطمینان پیدا کنید که او بهترین درمان را انتخاب کرده است.
- سعی کنید بفهمید چگونه می توانید به بهبودی همسرتان کمک کنید. از پزشک متخصص او بخواهید تا شما را در روند درمان از جزییات آگاه کند. شما می توانید نقشی ویژه در درمان داشته باشید. اما این مساله مانند شمشیری دو لبه است، اگر شما به عنوان همسر رفتار درستی نداشته باشید و فقط از روی حدس و گمان با همسرتان رفتار کنید این موضوع می تواند هم به شما و هم به همسرتان آسیب های جبران ناپذیری بزند.
- نباید انتظار داشته باشید فهمیدن این موضوع که همسرتان دچار یک بیماری است، هیچ شوک یا تغییری در زندگی تان ایجاد نکند بلکه این موضوع در یک رابطه سالم می تواند یک مشکل و مساله مهم باشد. باید با کمک هم به آن غلبه کنید. تنها تفاوتی که این مشکل با دیگر مشکلات زناشویی دارد این است که ممکن است همسرتان نتواند همپای شما رفتاری متعادل از خود نشان بدهد و شما باید بار بیشتری را برای حل آن تحمل کنید، با این حال می توانید با رفتار منطقی و علمی از پس این مشکل بر بیایید.
- سعی کنید مانند زمانی که از وجود چنین مشکلی مطلع نبودید برای رابطه تان تلاش کنید. معمولاً همسری که مشکلات روحی و یا جسمی دارد به خاطر استرس های ناشی از بیماری احساس تنهایی می کند و نمی تواند همه تلاش اش را برای نجات رابطه داشته باشد. اما خوب است بدانید که شما می توانید با عشق حتی برای چند ساعت از با هم بودن لذت ببرید و در لحظات پر تنش نیز صبوری کنید. هنوز هم می توانید با همسرتان گفتگوهایی عاشقانه داشته باشد و به او امیدواری بدهید که زندگی تان مثل همیشه خوب است و بیماری ها با درمان تمام می شوند و به رابطه تان عمق بیشتری بدهید. روان شناسان معتقدند زوج هایی که در چنین شرایطی از جمله دوستت دارم زیاد استفاده می کنند و در زمان دوری از طریق تلفن و یا پیام کوتاه با هم ارتباط مداوم دارند، آرامش بیشتری دارند و بهتر بر مشکلات غلبه می کنند.
- به یکدیگر احترام بگذارید. شاید زندگی شما نسبت به زوج هایی که هیچکدام مشکل ندارند، استرس و مشکلات بیشتری داشته باشد، اما شما باید سعی کنید در تمام لحظات حتی در سخت ترین موقعیت ها احترام یکدیگر را نگه دارید. این کلیدی ترین نکته در نجات رابطه تان است.
- سعی کنید روزانه و یا هفتگی با هم حرف بزنید و نیازهای تان را بگویید و شنونده ی خواسته های همسرتان باشید. هر دو شما باید به نیازهای همسرتان بیشتر از زوج های معمولی توجه کنید پس حتی در مورد جزیی ترین نیازهای یکدیگر حرف بزنید.
- به خودتان بیشتر توجه کنید. بسیاری از افرادی که همسرشان مشکلات روحی یا جسمی دارند تصور می کنند رسیدن به ظاهر و یا پرداختن به علاقمندی های شخصی شان، خودخواهانه است. اما این شما هستید که باید انرژی زیادی برای همسرتان صرف کنید پس سالم و متعادل بودن شما بسیار اهمیت دارد. باید به سلامت خودتان بیشتر فکر کنید. خواب کافی داشته باشید، ورزش کنید، به تفریح بروید و رابطه های اجتماعیتان را حفظ کنید.
- انتظار نداشته باشید همسرتان بتواند به همه نیازهای شما پاسخ بدهد.درست است که یکی از اهداف ازدواج این است که بعضی از نیازهای شما توسط همسرتان پاسخ داده شود، اما وقتی همسرتان در شرایط غیر عادی است شما باید انتظارات تان را تا بهبودی و متناسب با شرایط روحی و جسمی او تنظیم کنید.
- مذمت نکنید و سرکوفت نزنید. این رفتار ممکن است از هر دوی شما سر بزند. ممکن است همسرتان بخاطر بیماری روحی اش و یا بر اثر خستگی از بیماری جسمی اش اینگونه رفتار کند و شما نیز ممکن است دلایلی مانند خستگی برای این رفتارتان داشته باشید. اما هر دوی شما باید بدانید که سرکوفت و مذمت می تواند نقطه شروعی برای جدایی باشد پس باید جلوی این رفتار را بگیرید. یادتان باشد که هر شخص جوابگوی رفتار خودش است و این موضوع که شما در پاسخ رفتار نامناسب همسرتان، عکس العمل نامناسبی نشان داده اید نمی تواند بهانه خوبی باشد. اگر نمی توانید صبور باشید و غر نزنید، سعی کنید از مشاور کمک بگیرید و یا با درد دل با نزدیکانتان خودتان را تخلیه روحی کنید.
- سعی کنید از تک تک مشکلات و اتفاق ها درس بگیرید. بعد از هر مشکل و یا کشمکشی به این فکر کنید که اگر این مساله دوباره اتفاق بیفتد چگونه واکنش نشان می دهید. اشتباهات قبلی را دوباره تکرار نکنید.
- مشکلی که برای همسرتان پیش آمده مشکل همه خانواده است و اشتباه شما، همسرتان و یا کودکتان نیست.این یک بدشانسی است که برای هر کسی می تواند اتفاق بیافتد. حتی ممکن بود برای خودتان اتفاق بیافتد. پس سعی کنید طوری رفتار کنید که انتظار داشتید در شرایط مشابه همسرتان رفتار می کرد. تمام اعضای خانواده مسئولیت هایی دربرابر این بیماری دارند و شما نباید تمام بار این بیماری را به تنهایی به دوش بکشید.
- ممکن است در بعضی بیماری ها نتوانید برای بهبود بیماری همسرتان کاری انجام دهید و یا سوالات بی پاسخ زیادی درباره ی بهبود بیماری وجود داشته باشد. اما شما نباید احساس بیهودگی بکنید. انتخاب با شماست یا با عشق و حمایت خودتان روزهای خوب و شیرینی برای خانواده بسازید و یا با رفتاری غیر منطقی مشکلی بر مشکلات خانواده بیافزایید.
- نا امیدی و حزن می تواند مانع تفکر یا رفتار منطقی شود. اگر بیماری همسرتان جدی است طبیعی است که وضعیت روحی تان بدتر از کسی باشد که همسرش را از دست داده است. زیرا مشکلات شما ادامه دار است. شما نمی توانید این اندوه را به طور کامل از بین ببرید. اجازه ندهید این موضوع زندگی تان را مختل کند.
- از روان شناس، دوستانی مناسب، گروه های محلی و یا هر کمک دیگری استفاده کنید تا بر تنهایی و احساس یاس و ناامیدی غلبه کنید. شما با کمک دیگران، بیشتر به خودتان، همسرتان و خانواده تان کمک می کنید. به نیازهای روحی خودتان به اندازه ی نیازهای روحی همسرتان توجه کنید.زندگی با یک بیمار می تواند شما را افسرده کند پس سعی کنید ارتباط بیشتر و بهتری با دیگران داشته باشید.
- هیچ رازی وجود ندارد. متناسب با سن کودکتان، با او درباره بیماری همسرتان حرف بزنید. شما نباید علت و نوع بیماری همسرتان را از کودک پنهان کنید. در این زمینه از پزشک همسرتان و یا مشاور کمک بگیرید.
- سعی کنید محیطی امن برای همسرتان ایجاد کنید. اگر بیماری همسرتان روحی است و یا یک ناتوانی جسمی است، باید در خانواده محیطی ایجاد کنید که باعث سرخوردگی او نشود و از این ناتوانی خود احساس شرمندگی نکند.همین طور اجازه ندهید چنین احساسی برای کودکتان ایجاد شود. در مورد مشکل همسرتان با همسر و فرزندتان به روشنی صحبت کنید و به آنها بفهمانید که این تنها یک مشکل است و آنها نباید احساس سرشکستگی کنند. سعی نکنید بخاطر جلوگیری از دعوا و یا کشمکش از رفتار نامناسب دوستانتان و یا اعضای فامیل در مقابل همسرتان کوتاه بیایید.
- اگر همسرتان بیماری روحی خطرناکی دارد و ممکن است به شما و یا کودکتان آسیبی بزند، بهترین راه این است که او را از محیط خانه دور نگه دارید و از مراکز مناسب برای نگه داری استفاده کنید.نباید خودتان و یا کودکتان را در برابر خطرات فیزیکی قرار دهید. زیرا ممکن است همسرتان بهبود پیدا کند و اگر او در دوره بیماری اش آسیبی به شما زده باشد، هیچگاه نمی تواند خودش را ببخشد.
- کارهایی که همسرتان می تواند انجام بدهد و کارهایی که از پسش برنمی آید را دسته بندی کنید. او ممکن است نتواند کارهای خانه را انجام بدهد اما ممکن است بتواند به کودکتان در انجام تکالیفش کمک کند. شما نباید به هیچ وجه درکارهایی که خودش می تواند انجام دهد کمک کنید. اجازه بدهید همسرتان در کارها و وظایف زندگی مشارکت کند. با این روش هم شما تنها نمی مانید و هم احساس مثبتی در همسرتان ایجاد می کنید.
- یادتان باشد که شما همسر و شریک زندگی هستید نه یک پرستار یا مددکار. زندگی ادامه دارد و اگر درمان همسرتان طولانی است باید به نیازهای طولانی مدت خودتان و کودکتان نیز فکر کنید. شما باید زندگی کنید، به آرزو هایتان برسید و از استعدادهایتان بهره ببرید. شما قربانی این رابطه نیستید. در زندگی نقشی نیز برای خودتان داشته باشید و سعی کنید به آن برسید.
- هیچ وقت نا امید نشوید. علم همیشه در حال پیشرفت است و ممکن است هر بیماری لاعلاجی در آینده ای نزدیک قابل بهبود باشد. ممکن است روزی همسرتان به زندگی عادی بازگردد. همچنین زندگی هر روز می تواند چیز تازه ای برای شما داشته باشد که روز قبلش حتی نمی توانستید تصورش را داشته باشید. می توانید انتخاب کنید منتظر روزهای بهتر باشید و یا بگذارید بیماری همه خانواده تان را نابود کند.
- همیشه به یاد داشته باشید بدشانسی قسمتی از زندگی است و هر کسی به نوعی آن را در زندگی اش تجربه می کند و شما و خانواده تان یک استثنا نیستید. نباید خود و یا دیگران را سرزنش کنید. ممکن است زندگی برایتان سخت باشد اما شما باید با داشته هایتان بهترین را برای خودتان بسازید.
فراموش نکنید هر رابطه ای روزهای تلخ و شیرین دارد. نباید بگذارید سختی های یک جانبه بر تمام ازدواج شما سایه بیاندازد. واقعیت این است که اگر دو نفر واقعاً یکدیگر را دوست داشته باشند و با هم تلاش کنند می توانند در سخت ترین شرایط هم به یکدیگر کمک کنند تا با هم بودنشان از جدایی شان ارزش بیشتری داشته باشد.
با افراد مبتلا به بیماری وسواس فکری چگونه رفتار کنیم؟
