به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از برترین ها، خیلی از افراد در آستانه سال جدید فکر می کنند و تصمیم می گیرند هدف ها و برنامه هایی برای خود تعیین کنند تا در سالی که پیش رو دارند، به موفقیت، شادی و در کل زندگی بهتری دست پیدا کنند و بخشی از این برنامه، مربوط به خلق عادت هایی سالم و جدید می شود (که اغلب هم موفق نمی شوند و ایرادی هم ندارد!). اما گاهی بهترین کاری که می توانیم بکنیم این است که به جای اینکه عادت یا رفتار جدیدی خلق کنیم، به خودمان اجازه دهیم بعضی چیز ها را رها کنیم.
سال جدید فرصتی برای تازه شدن فراهم می کند، در حالی که وزن و قدرت آنچه بر ما گذشته است سعی می کند ما را از فعالیت باز دارد. به همین دلیل خیلی مهم است که بدانیم چه زمانی باید چیز هایی را که دیگر کمکی به رشد و شادی مان نمی کنند رها کنیم. در این مطلب توصیه ی کارشناسان را به شما ارائه می دهیم تا بدانید با ورود به سال جدید چه چیز هایی را باید پشت سرتان جا بگذارید.
مقایسه ی زندگی خودتان با آنچه در اینستاگرام می بینید
در عصری که رسانه های اجتماعی غوغا می کنند، این طور به نظر می رسد که همه ی آدم ها بهترین زندگی را دارند، یعنی هر کسی به جز شما! باید به یاد داشته باشید که شبکه های اجتماعی، مجازی اند نه حقیقی. مقایسه ی زندگی خودتان با تنها یک عکس که فقط از یک لحظه گرفته شده، هیچ ارزشی برای مقایسه کردن ندارد.
به جای اینکه ساعت ها در هفته بی هدف بنشینید و صفحات شبکه های مجازی را بالا و پایین کنید، ارتباطی حقیقی با افرادی برقرار کنید که تحسین شان می کنید، از آن ها توصیه بخواهید، از تجربیات شان استفاده کنید و با آن ها مشورت نمایید. اگر به جای اینکه تنها یک مشاهده گر حسود باشید، بیرون بروید و ارتباط حقیقی با آدم های درست برقرار کنید خواهید دید که چقدر دوست های تازه و مثبت پیدا می کنید و از این اتفاق شگفت زده خواهید شد.
ترسی که به آن اجازه می دهید شما را از آنچه می خواهید دور کند
برای اینکه از ترس، خجالت و احساس گناهی که مانع تان شده رها شوید، اول باید به آن ها توجه کنید. نادیده نگرفتن و پردازش احساسات منفی به شما کمک می کند بهتر بتوانید بر آن ها غلبه کرده و خود را از آن ها رها کنید. مطمئنا هیچکس دوست ندارد در پایان عمر، خودش را سرزنش کند که کار هایی را که دوست داشته انجام نداده، چون همیشه با احساس گناه و ترس و خجالت دست و پنجه نرم کرده و همیشه با هیجانات خود درگیر بوده است.
نگرانی بابت چیز هایی که در کنترل شما نیستند
خنده دار و غیرمنطقی است که توصیه کنیم تمام استرس ها و نگرانی های تان را کنار بگذارید. این احساسات بخشی طبیعی از زندگی هستند، اما باید تنها نگران چیز هایی باشید که در کنترل شما هستند و می توانید اقدامی برای شان بکنید. فکرتان را معطوف چیز هایی کنید که می توانید تغییرشان کنید. اگر افکار گوناگون و نگرانی ها ذهن تان را درگیر کرده اند، لیستی از آن ها تهیه کنید و در مورد چیز هایی که می توانید تغییری در آن ها ایجاد کنید بنویسید و آنچه را نمی توانید در کنترل خود بگیرید از آن ها جدا کنید. یاد گرفتن این مهارت به زمان و تمرین نیاز دارد، اما وقتی آن را فرا گرفتید خواهید دید که نگرانی های تان کمتر شده اند.
اگر می بینید نمی توانید نگرانی های بیشمارتان را کنترل کنید، خصوصا در مورد چیز هایی که در اختیار شما نیستند، ارزش این را دارد که از یک مشاور حرفه ای کمک بگیرید. مشکل شما ممکن است علامتی از یک اختلال اضطرابی باشد که عارضه ای بسیار شایع است.
بغض ها و اندوه های قدیمی
تحقیقات نشان داده نگه داشتن خشم و بغض های قدیمی برای مدت طولانی می تواند برای سلامت فیزیکی و روانی تان سمی باشد. الان که در آستانه ی شروع یک سال جدید هستید فرصت بسیار خوبی است تا سعی کنید این بار قدیمی و سنگین را پایین بگذارید. رها کردن دلخوری ها و بغض های گذشته شاید به ترمیم روابطِ آسیب دیده، اما باارزش و یا پایان دادن به رابطه ای سمی و ناراحت کننده که تاکنون نتوانسته اید کاری برایش بکنید نیاز داشته باشد.
آدم هایی را که ارتباط با آن ها چیزی جز اندوه و تحقیر برای تان ندارد رها کنید، چون احتمالا دیگر نمی توانید این رابطه را احیا کنید یا چیزی را تغییر دهید. هر چند گاهی قطع یک رابطه می تواند بسیار دردناک باشد، اما اگر به این فکر کنید که سلامت روح و روان و آزادی فکری شما تا حدودی به پایان این ارتباط بستگی دارد، برای تان ساده تر خواهد شد.
اینکه دیگران در مورد شما چه فکری می کنند
اصلا به شما ربطی ندارد دیگران در مورد شما چه فکری می کنند! شما خودتان باید ارزش های تان را بشناسید و به آن ها ایمان داشته باشید و قضاوت بقیه را رها کنید. اعتماد بنفس داشته باشید و اجازه ندهید فکر و نظر هر کسی که از راه می رسد شما را متزلزل کند. خیلی ها شب و روز به این فکر می کنند که «اگر دیگران این رفتارم را قبول نداشته باشند چه؟ دیگران در مورد کارم چه فکری می کنند؟ دیگران چه خواهند گفت؟ دیگران ... دیگران... دیگران ...». جواب این سوال ها هرگز مثبت و انگیزه بخش نخواهد بود و جز استرس و ضعف نتیجه ای نخواهد داشت.
واقعیت این است که حتی اگر شما اشتباه بزرگی هم مرتکب شوید دنیا به پایان نمی رسد و شما مجبور نیستید جوری زندگی کنید که همه دوست تان داشته باشند. به اندک حامیانی که از جان و دل دوست تان دارند، به شما احترام می گذارند و خوبی تان را می خواهند ایمان داشته باشید و بقیه را به حال خود بگذارید. اگر کسی درک تان نمی کند و مدام به دنبال بهانه تراشی از کار های شماست، بسیار خب اشکالی ندارد، سعی نکنید متقاعدش کنید، فقط رهایش کنید. شما نمی توانید دل همه را به دست بیاورید.
این طرز فکر که «باید وقتش برسد»
اگر کاری نکنید و منتظر بمانید تا «وقتش» برسد، در نهایت خواهید دید که مدتهاست منتظرید و وقتش نرسیده است! البته عقل حکم می کند که متناسب با شرایط و موقعیت پیش برویم و تصمیم های جدی بگیریم، اما هر چیزی حد و حدودی دارد. اگر می بینید سالهاست منتظر جور شدن شرایط هستید تا اقدامی بکنید، پس باید پیش خودتان روراست باشید و یک بار تکلیف تان را پیش خودتان روشن کنید: «بالاخره چه زمانی وقتش است؟!». شرایطی که شما منتظرش هستید ممکن است هرگز نرسد، پس رهایش کنید.
این طرز فکر که باید هیجانات منفی خود را سرکوب کنید
هیجانات و احساسات سرکوب شده، وجودتان را سنگین و لبریز خواهند کرد و این یکی از مهم ترین چیز هایی است که باید در آستانه ی شروع یک سال جدید رهایش کنید. گاهی ما انرژی نداریم یا صرفا دوست نداریم تا با بعضی از چیز هایی که احساس می کنیم روبرو شویم و درباره اش فکر کنیم، بنابراین مخفی شان می کنیم. سرکوب و پنهان کردن احساسات یک مکانیسم دفاعی است که وادارمان می کند از موقعیت هایی که این احساسات منفی را در ما برانگیخته می کنند اجتناب کنیم.
همه ی این تنش های درونی دیر یا زود، آشفته و درهم تنیده، سربرخواهند آورد و آن وقت کنترل کردن شان کار بسیار سختی خواهد بود. با یک دوست صمیمی و قابل اطمینان یا یک درمانگر حرف بزنید. اگر احساس می کنید آمادگی حرف زدن ندارید، دست کم احساسات خود را بنویسید و این کار را هر روز ادامه دهید. شما با بروز این هیجانات ناراحت کننده، پیش یک نفر دیگر یا دست کم پیش خودتان، قادر خواهید بود آن ها را بشناسید و کنترل شان کنید.
کمال گرایی
همیشه کمال گرایی با طرز فکر صفر یا صدی همراه است. اگر کمال گرا باشید عقیده دارید یا باید کاری را صد در صد درست انجام بدهید یا اینکه اصلا انجامش ندهید. تمام وقت و انرژی تان صرف نگرانی و وسواس خواهد شد در حالی که در واقع باید روی توانمندی های تان و آنچه در اختیار دارید تمرکز کنید. هر چه دیرتر بپذیرید که هیچ چیزی کامل نیست، روز های بیشتری از عمرتان را از دست خواهید داد.
پافشاری برای محق بودن در هر بگومگویی
همه ی ما ذاتا دوست داریم در هر بحث و مناقشه ای برنده باشیم، اما این تمایل می تواند بیشتر مضر باشد تا مفید. این طرز فکر را کنار بگذارید که باید حتما در هر بگومگویی پیروز شوید، چون حق با شماست. این کار انرژی زیادی از شما تلف می کند، چون طبیعتا طرف مقابل تان هم دوست دارد ثابت کند که حق با اوست.
پیش خودتان فکر کنید، چند بار پیش آمده که با کسی مشاجره کرده اید تا ثابت کنید شما درست می گویید؟ گاهی میان این بگومگوها، خواسته یا ناخواسته چیزی می گوییم که دیگر نمی توانیم آن را پس بگیریم و بعدا بابت آن عذرخواهی می کنیم و پیش خود می گوییم «زیاده روی کردم!» یا «بر سر چیزی بحث کردم که احمقانه بود!». گاهی حتی اصلا یادمان نمی آید دعوا از کجا شروع شد و موضوع اصلی چه بود! پس پیش از شروع هر بحث و گفتگویی، اول مکث کنید، جوانب را در نظر بگیرید، تجربیات تان را مرور کنید و سبُک و سنگین کنید که اصلا این مسئله ارزش بحث کردن دارد یا نه.
ضمنا فراموش نکنید که قرار نیست همیشه حق با شما باشد. علتش هم ساده است؛ همه ی ما انسان هستیم و اشتباهاتی می کنیم. همچنین یادتان باشد که گاهی افراد به دلیل اینکه در قانع کردن طرف مقابل ناتوان هستند و موفق نمی شوند حقانیت خود را ثابت کنند، در تله ی گفتگوی منفی با خود می افتند و دچار اضطراب می شوند. این اشخاص در گفتگو های تنشی که با خود دارند، موقعیت پیش آمده را بار ها و بار ها تجزیه و تحلیل می کنند و استرس نسبت به آن پیدا می کنند.
به جای این واکنش های اشتباه سعی کنید به اختلافی که پیش آمده به چشم یک مسئله نگاه کنید که باید آن را حل کنید، نه به عنوان جنگی که باید در آن پیروز شوید. این دید به شما کمک می کند احساس نکنید لازم است همیشه حق با شما باشد و تمرکزتان را روی پیدا کردن راه حل خواهید گذاشت.
توصیه هایی که ارائه دادیم همگی می توانند چالش برانگیز باشند، اما ارزش این را دارند که برای شان تلاش کنید و لذت از زندگی و شادی تان را افزایش بدهید.
