بیوگرافی امام خمینی
امام خمینی در روز بیستم جمادی الثانی 1320 هجری قمری مطابق با 30 شهریور 1281 هجری شمسی ( 24 سپتامبر 1902 میلادی ) در شهرستان خمین از توابع استان مرکزی ایران در خانواده ای اهل علم و هجرت و جهاد و در خاندانی از سلاله زهرای اطهر سلام الله علیها، روح الله الموسوی الخمینی چشم به جهان گشود.
او وارث سجایای آبا و اجدادی بود که نسل در نسل در کار هدایت مردم و کسب معارف الهی کوشیده اند. پدر بزرگوار امام خمینی مرحوم آیه الله سید مصطفی موسوی از معاصرین مرحوم آیه الله العظمی میرزای شیرازی (رض) می باشد, پس از آنکه سالیانی چند در نجف اشرف علوم و معارف اسلامی را فرا گرفته و به درجه اجتهاد نایل آمده بود به ایران بازگشت. در حالیکه بیش از 5 ماه ولادت امام خمینی گذشت, طاغوتیان و خوانین تحت حمایت عمال حکومت وقت ندای حق طلبی پدر را که در برابر زورگوئی هایشان به مقاومت بر خاسته بود، با گلوله پاسخ گفتند و در مسیر خمین به اراک، وی را به شهادت رساندند.
بدین ترتیب امام خمینی از اوان کودکی با رنج یتیمى آشنا و با مفهوم شهادت روبرو گردید. وی دوران کودکی و نوجوانی را تحت سرپرستی مادر مومنه اش (بانو هاجر) که خود از خاندان علم و تقوا و از نوادگان مرحوم آیه الله خوانسارى ( صاحب زبده التصانیف ) بوده است. همچنین نزد عمه مکرمه اش ( صاحبه خانم ) که بانویی شجاع و حق جو بود سپری کرد اما در سن 15 سالگی از نعمت وجود آن دو عزیز نیز محروم گردید.
تحصیلات امام خمینی
امام خمینی در جوانی و پس از ورود به قم، تحصیلات خارج را در محضر آیت الله حائری گذراند. ایشان همچنین فلسفه را نزد حاج سیدابوالحسن قزوینی، عروض و قوافی، فلسفۀ غرب و فلسفۀ تکاملی داروین را در محضر شیخ محمدرضا اصفهانی مسجدشاهی، ریاضیات و هیئت را نزد وی و میرزا علی اکبر یزدی و عرفان را نیز از محضر آیت اللّه محمدعلی شاه آبادی فرا گرفت.
آغاز فعالیت های علمی امام خمینی
پس از رحلت آیت الله حایرى یزدى تلاش امام خمینى به همراه جمعى دیگر از مجتهدین حوزه علمیه قم به نتیجه رسید و آیت الله بروجردی به عنوان زعیم حوزه علمیه عازم قم گردید. در این زمان امام خمینى به عنوان یكى از مدرسین و مجتهدین صاحب راى در فقه و اصول و فلسفه و عرفان و اخلاق شناخته مى شد. امام خمینی طى سالهاى طولانى در حوزه علمیه قم به تدریس چندین دوره فقه، اصول، فلسفه، عرفان و اخلاق اسلامى در فیضیه، مسجد اعظم، مسجد محمدیه، مدرسه حاج ملاصادق، مسجد سلماسى و… همت گماشت و در حوزه علمیه نجف نیز قریب 14 سال در مسجد شیخ اعطم انصارى معارف اهل بیت و فقه را در عالیترین سطوح تدریس نمود. در همین زمان بود که در نجف براى نخستین بار مبانى نظرى حكومت اسلامى را در سلسله درسهاى ولایت فقیه بازگو کرد.
ازدواج و فرزندان امام خمینی
سید روح الله خمینی در اوایل بهمن سال ۱۳۰۸ش با خدیجه ثقفی (۱۲۹۲-۱۳۸۸ش) دختر محمد ثقفی تهرانی، عالم شیعه و نویسنده تفسیر روان جاوید، ازدواج کرد. فرزندان او عبارتند از دو پسر به نام های مصطفی و احمد و سه دختر به نام های صدیقه، فریده و زهرا.
اولین خطابه رسمی روح الله
روح الله ضمن تحصیل در اراک در ایام ۱۹ سالگی در مراسم بزرگداشت رکن اعظم مشروطه مجتهد طباطبائی اولین خطابه خود را قرائت کرد و تحسین حاضرین را برانگیخت. این خطابه در واقع بیانیۀ سیاسی بود که به جهت قدردانی از زحمات و خدمات علمدار مشروطیت از جانب حوزه علمیه اراک از زبان یک طلبه جوان قرائت می شد.
از قول روح الله نقل شده ... پیشنهاد شد منبر بروم، استقبال کردم آن شب کم خوابیدم، نه از ترس مواجه شدن با مردم، بلکه به خود فکر می کردم فردا باید روی منبری بنشینم که متعلق به رسول الله است.
از خدا خواستم مدد کند که از اولین تا آخرین منبری که خواهم رفت، هرگز سخنی نگویم که جمله ای از آن را باور نداشته باشم ... و این خواستن عهدی بود با خدا بستم، اولین منبرم طولانی شد، اما کسی را خسته نکرد ... و عده ای احسنت گفتند، وقتی به دل مراجعه کردم از احسنت گویی ها خوشم آمده بود، به همین خاطر دعوت دوم و سوم را رد کردم و چهار سال هرگز به هیچ منبری پا نگذاردم.
اقدامات امام خمینی در مبارزه با حکومت پهلوی
در ابتدای دهه 1300 شمسی، هنگامی که رضاخان برای از هم پاشیدن حوزه علمیۀ قم فرمان برگزاری امتحانات دولتی برای روحانیون را صادر کرد، امام خمینی با افشای اهداف پشت پرده به مخالفت با آن برخاست و به برخی از علمای صاحب نام قم که ساده اندیشانه این اقدام را گامی اصلاحی ارزیابی می کردند هشدار داد.
در دوران مرجعیت آیت االله بروجردی امام خمینی عضو هیات مصلحین بود که ماموریت اصلاح حوزه را داشتند. ایشان در مسائل گوناگون مورد مشورت آیت الله بروجردی بود، مخصوصا مسائل سیاسی .
اقدام بنیادی دیگر امام خمینی نگارش کتاب کشف اسراربود، ایشان در سال 1322 با نگارش این کتاب به افشای فجایع سلطنت بیست ساله پهلوی پرداخت. در همین کتاب ایدۀ حکومت اسلامی و ضرورت قیام برای تشکیل آن مطرح شد. یک سال بعد در اوضاع آشفته و فضای آزادی نسبی پس از سرنگوی رضاخان، امام خمینی در نخستین بیانیه سیاسی خود علمای اسلام و جامعه اسلامی را به قیام عمومی فرا خواند.
در مهرماه ۱۳۴۱لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی مورد تصویب دولت قرار گرفت که طبق آن سه شرط مسلمان بودن، سوگند به کلام الله مجید و مرد بودن رای دهندگان و انتخاب شوندگان حذف شده بود تا زمینه حضور بهائی ها فراهم شود. امام نیز در تلگرافی به اسدالله علم نوشت: «مجدداً به شما نصیحت می کنم که به اطاعت خداوند متعال و قانون اساسی گردن نهید، و از عواقب وخیمه تخلف از قرآن و احکام علمای ملت و زعمای مسلمین و تخلف از قانون بترسید؛ و بدون موجب، مملکت را به خطر نیندازید؛ والّا علمای اسلام درباره شما از اظهار عقیده خودداری نخواهند کرد.» پیام محکم امام خمینی در شرایط آن روز بی نظیر بود.
تبعید از ترکیه به عراق
روز 13 مهرماه 1343 امام خمینی به همراه فرزندشان حاج آقا مصطفى از تركیه به عراق تبعید شدند. امام خمینى پس از ورود به بغداد و زیارت مرقد ائمه اطهار (ع) به محل اصلى اقامت خود یعنى نجف عزیمت كرد.
دوران اقامت طولانى و 13 ساله امام خمینى در نجف در شرایطى آغاز شد كه هر چند در ظاهر فشارها و محدودیتهاى مستقیم در حد ایران و تركیه وجود نداشت اما مخالفت ها و كارشكنی ها از ناحیه روحانى نمایان و دنیاخواهان مخفى شده در لباس دین آنچنان گسترده و آزاردهنده بود كه امام خمینى با همه صبر و بردبارى معروفش بارها از سختى شرایط مبارزه در این سالها به تلخى تمام یاد كرده است. ولى هیچ یك از این دشواریها نتوانست او را از مسیرى كه انتخاب كرده بود باز دارد.
هجرت از عراق به پاریس
در دیدار وزراى خارجه ایران و عراق در نیویورك تصمیم به اخراج امام خمینى از عراق گرفته شد. روز دوم مهر 1357 منزل امام در نجف به وسیله قواى بعثى محاصره گردید. انعكاس این خبر با خشم گسترده مسلمانان در ایران، عراق و دیگر كشورها مواجه شد.
روز 12 مهر، امام خمینى نجف را به قصد مرز كویت ترك گفت. دولت كویت با اشاره رژیم ایران از ورود امام خمینى به این كشور جلوگیرى كرد. قبلا صحبت از هجرت امام خمینى به لبنان و یا سوریه بود اما ایشان پس از مشورت با فرزندشان، حاج سید احمد تصمیم به هجرت به پاریس گرفت و در روز 14 مهر ایشان به پاریس رفتند و در منزل یكى از ایرانیان در نوفل لوشاتو مستقر شدند.
بازگشت پس از 14 سال تبعید
اوایل بهمن 57 خبر تصمیم امام خمینى در بازگشت به كشور منتشر شد. مردم و دوستان امام نگران جان ایشان بودند چرا كه هنوز دولت دست نشانده شاه سر پا و حكومت نظامى بر قرار بود. اما امام خمینى تصمیم خودش را گرفته و طى پیامهایى به مردم ایران گفته بود مى خواهد در این روزهای سرنوشت ساز و خطیر در كنار مردمش باشد. دولت بختیار با هماهنگى ژنرال هایزر فرودگاه هاى كشور را به روى پروازهاى خارجى بست اما در نهایت خواسته ملت را پذیرفت و امام خمینى بامداد 12 بهمن 1357 پس از 14 سال دورى از وطن وارد كشور شد.
تأسیس دولت جدید امام خمینی
در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ انقلاب اسلامی ملت ایران به پیروزی رسید و امام خمینی (ره) دولت موقت را اعلام کرد. در تاریخ ۱۰ ۱۱ فروردین ۱۳۵۸، دولت موقت از کلیه ایرانیان شانزده ساله و بزرگتر اعم از زن و مرد خواست تا در یک همه پرسی در مورد پذیرش جمهوری اسلامی به عنوان شکل جدید دولت و قانون اساسی رأی دهند.از طریق صندوق رای ، بیش از ۹۸٪ به نفع جایگزین شدن نظام سلطه با جمهوری اسلامی رای دادند. انتخابات بعدی برای تصویب قانون اساسی تازه تدوین شده برگزار شد. در کنار موضع مقام معظم رهبری ، قانون اساسی همچنین مستلزم انتخاب رئیس جمهور هر چهار سال یکبار است ، اما فقط آن دسته از کاندیداها که به طور غیر مستقیم به تصویب شورای نگهبان رسیده اند ، ممکن است برای تصدی این سمت انتخاب شوند. خود امام خمینی (ره) به عنوان رهبر معظم انقلاب مسئول شد و رسماً به عنوان “رهبر انقلاب جهانی اسلامی” منصوب شد. پس از به دست گرفتن قدرت ، اسلام اساس قانون اساسی جدید ایران شد و اطاعت از قوانین اسلامی به لطف پروردگار مهیا گردید.
درگذشت و تشییع امام خمینی
امام خمینی در شامگاه ۱۳ خرداد ۱۳۶۸ش در ۸۷ سالگی بر اثر سرطان معده در تهران درگذشت. جنازه وی در ۱۵ خرداد در مصلای تهران قرار گرفت و مردم برای وداع با او اجتماع کردند. سید محمدرضا گلپایگانی از مراجع تقلید شیعه در ۱۶ خرداد نماز میت را بر جنازه او اقامه کرد و با حضور حدود نه میلیون نفر، تشییع و در نزدیکی قبرستان بهشت زهرا جایی که به حرم امام خمینی معروف شد، دفن گردید. سایت رسمی رکوردهای جهانی گینس مراسم تشییع جنازه امام خمینی را نسبت به درصد جمعیت (یک ششم جمعیت ایران)، پرجمعیت ترین تشییع جنازه در تاریخ شمرده است.
روز ۱۴ خرداد به مناسبت درگذشت امام خمینی در ایران تعطیل رسمی است و مراسم های مختلفی برگزار می شود. یکی از آنها مراسمی در حرم امام خمینی است که با حضور مردم و سران کشور برگزار می شود و رهبر جمهوری اسلامی ایران در آن سخنرانی می کند.