بیوگرافی و زندگی شخصی و ورزشی امامعلی حبیبی و همسرش + عکس ها و فیلم جذاب و دیدنی 

ازدواج و خانواده

حبیبی دو بار ازدواج کرده‌است. همسر نخست وی نتوانست با شرایط کاری همسرش و این‌که باید همیشه برای مسابقات به سفر می‌رفت، کنار بیاید و از او خواست بین او و کشتی یکی را انتخاب کند که همین عامل جدایی حبیبی از همسرش شد و مجبور شد با وجود یک فرزند، خانه را ترک کند. حبیبی پس از جدایی از همسر نخست، دوباره ازدواج کرد. او از همسر دومش به عنوان تاثیرگذارترین فرد در موفقیت او در زندگی یاد می‌کند، زیرا معتقد است او نه تنها از مادرش و فرزند به یادگار مانده از همسر اولش به خوبی نگهداری کرده، بلکه در غیاب او در خانه، برای فرزندانش هم پدر بوده و هم مادر. همسر وی در سال 1392 از دنیا رفت. حبیبی سه پسر و 2 دختر دارد و همهٔ فرزندانش در خارج ایران زندگی می‌کنند و تحصیلات عالیه را کسب کرده‌اند.

زندگی ورزشی و اجتماعی امامعلی حبیبی

حبیبی که در وزن چهارم رقابت می‌کرد برای این که وزنش معادل قهرمانان وزن پنجم باشد مجبور شد جیب‌هایش را پر از سنگ کند. با این حال تمام حریفان خود را شکست داد و قهرمان استان در وزن پنجم شد و مفتاح، استاندار مازندران مدال افتخار را به سینه‌اش زد.

حضور حبیب‌الله بلور در قائمشهر فرصت خوبی بود تا حبیبی ریزه‌کاری‌های کشتی مدرن را بیاموزد. در مسابقه دوستانه‌ای با حضور شهردار قائمشهر، مقابل تیم منتخب تهران، همه همشهریانش باختند و فقط دست او بالا رفت. بعد از همین مسابقه با حقوق ماهی هزار ریال، به عنوان آتش‌نشان شهرداری قائمشهر استخدام شد.

در مدت کوتاهی توجه مربیان باشگاه و هیئت کشتی استان را به خود جلب کرد. در یکی از روزهای تمرین بود که توجه حبیب‌الله بلور (سرمربی تیم ملی در آن زمان) را در بازدید از باشگاه به خود جلب کرد و بلور متوجه نبوغ وی در کشتی شد و از حبیبی درخواست کرد که با عبدالله مجتبوی، از قهرمانان کشتی جهان در آن زمان مسابقه بدهد و حبیبی توانست با ضربهٔ فنی کردن مجتبوی در این رقابت، نظر بلور را به خود جلب کند.

حبیبی در سال 1332 در مسابقات قهرمانی کشور به میزبانی اصفهان شرکت کرد و در جایگاه نخست قرار گرفت.

در المپیک ملبورن 1956، امامعلی حبیبی در مسابقات انتخابی تیم‌ملی برای حضور در المپیک ملبورن، جهانبخت توفیق را در مسابقهٔ یکم با فن یک دست و یک پا شکست داد و در مسابقهٔ دوم هم توانست حریف مشهورش را دوباره ضربهٔ فنی کند و به عنوان نمایندهٔ ایران رهسپار ملبورن شود.

شش نبرد حبیبی، در مجموع 1 ساعت و 6 دقیقه و 45 ثانیه به طول انجامید و در پایان، امتیازات منفی او 4 بود. این نشان طلای حبیبی نخستین نشان طلای کشور ایران در تاریخ مسابقات المپیک بود. غلامرضا تختی هم‌تیمی وی، توانست دومین طلای ایران را در همین دوره به‌دست‌آورد. حبیبی پس از پایان مسابقهٔ نهایی خود از حال رفت و به مدت یک ماه در بیمارستان استرالیا تحت مراقبت ویژه قرار گرفت؛ در بازگشت، از پل سفید تا قائمشهر برای استقبال او صف بستند و پیروزی او را جشن گرفتند.

امامعلی حبیبی در مسابقات قهرمانی جهان در تهران 1959 توانست با پیروزی برابر تمام رقبایش نشان طلا را از آن خود کند. از رخدادهای مهم این دوره، ضربهٔ فنی شدن دو حریف عنوان‌دار توسط امامعلی حبیبی بود. این آزادکار ایرانی در مجموعِ کم‌تر از سه دقیقه مبارزه، این دو رقیب‌اش را ضربهٔ فنی کرد. وی نخست واختانگ بالاوادزه از شوروی را در کم‌تر از دو دقیقه ضربهٔ فنی کرد و ناخواسته، روی اجرای فن صحیح و قانونی، دنده‌های رقیب‌اش را هم شکست و سپس اسماعیل اوغان ترکیه‌ای را هم با فن «برات کلندون» در 1 دقیقه و 15 ثانیه به سرنوشت بالاوادزه دچار کرد.

در المپیک رم 2016 ،امامعلی حبیبی که به عنوان قهرمان جهان و المپیک در رویداد دستهٔ پنجم و در وزن 73 کیلوگرم که بیست و سه شرکت‌کننده داشت، حضور یافت. وی در کمال ناباوری با وجود اینکه ده امتیاز از حریف خود پیش بود مغلوب کشتی‌گیر آمریکایی خود شد و از دست‌یابی به نشان بازماند.

در قهرمانی جهان 1961،امامعلی حبیبی در مسابقات قهرمانی جهان در توکیو 1961 در وزن 73 کیلوگرم برای بار دوم مدال طلای جهان را به‌دست‌آورد. میخائیل بکمورزوف از شوروی و یوتاکا کانکو از ژاپن هم نقره و برنز گرفتند. ابراهیم سیف‌پور و محمدعلی صنعتکاران و منصور مهدی‌زاده به همراه غلامرضا تختی دیگر کشتی‌گیران ایرانی بودند که در این مسابقات توانستند نشان طلا کسب کنند. تیم ایران هم توانست قهرمان بخش تیمی رقابت‌های کشتی آزاد در سال 1961 شود.

در قهرمانی جهان 1962،حبیبی در آخرین رقابت خود در رویداد قهرمانی جهان در تولیدو 1962 موفق شد برای بار سوم قهرمان شود. امامعلی حبیبی در وزن 78 کیلوگرم مسابقات جهانی بر خوان فلورس از مکزیک و جیمز فرگوسن آمریکایی غلبه کرد. سپس با ضربهٔ فنی از سد اسماعیل اوغان از ترکیه گذشت. میخائیل بک مورزوف از شوروی و پتکو درمنچی‌یف از بلغارستان نیز مقابل ببر مازندران نتیجهٔ مسابقه را واگذار کردند تا وی در اوج آمادگی و با فاصله‌ای چشم‌گیر نسبت به حریفانش، بر روی سکوی نخست رقابت‌های قهرمانی جهان بایستد.

افتخارات امامعلی حبیبی

بازی‌های المپیک

• 1956 ملبورن، استرالیا نشان طلا (دسته 67 کیلوگرم)

• 1960 رم، ایتالیا رتبه چهارم (دسته 73 کیلوگرم) به اتفاق کشتی‌گیران ژاپن و ایتالیا

مسابقات قهرمانی جهان

• 1959 تهران، ایران نشان طلا (دسته 73 کیلوگرم)

• 1961 یوکوهاما، ژاپن نشان طلا (دسته 73 کیلوگرم)

بازی‌های آسیایی

• 1958 توکیو، ژاپن نشان طلا (دسته 67 کیلوگرم)

جشنواره‌ها

• 1955 استانبول، ترکیه رتبه چهارم (دسته 67 کیلوگرم)

• 1958 صوفیه، بلغارستان رتبه‌ای کسب نکرد

مسابقات قهرمانی ایران

• 1332 اصفهان نشان طلا (دسته چهارم)

• 1334 قزوین رتبه چهارم (دسته چهارم)

• 1337 تهران نشان طلا (دسته پنجم)

• 1338 شیراز نشان طلا (دسته پنجم)

• 1339 رشت نشان طلا (دسته پنجم)

• 1340 تهران نشان طلا (دسته پنجم)

آلبوم تصاویر امامعلی حبیبی

ویدئویی از کشتی امامعلی حبیبی در المپیک ملبورن 1956