چه زمانی برای بیماری تریکوتیلومانیا به پزشک مراجعه کنیم؟

تریکوتیلومانیا، که به آن اختلال در کشیدن مو گفته می شود، یک اختلال روانی است که فرد نیازهای مکرر برای بیرون کشیدن مو از پوست سر، ابرو یا سایر نواحی بدن دارد. کشیدن مو از پوست سر غالباً باعث ایجاد لکه های طاسی می شود. این امر باعث نگرانی زیاد فرد شده و می تواند در روابط اجتماعی یا زندگی روزمره او اختلال ایجاد کند.برای برخی از افراد، اختلال در کشیدن مو ممکن است خفیف و به طور کلی قابل کنترل باشد. اما در بعضی افراد این حالت می تواند شدید و غیر قابل کنترل باشد.

علت تریکوتیلومانیا مشخص نیست. اما مانند بسیاری از اختلالات پیچیده، تریکوتیلومانیا احتمالاً ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است.برخی عوامل تمایل به افزایش خطر تریکوتیلومانیا دارند، که عبارتند از:

سابقه خانوادگی

ژنتیک می تواند در رشد تریکوتیلومانیا نقش داشته باشد و این اختلال می تواند جنبه ارثی و ژنتیکی داشته باشد.

سن

اختلال در کشیدن مو معمولاً درست قبل یا در اوایل نوجوانان (بیشتر اوقات بین سنین 10 تا 13 سال) ایجاد می شود. اغلب یک مشکل مادام العمر است. همچنین نوزادان مستعد کشیدن مو هستند، اما این معمولاً خفیف است و به خودی خود بدون درمان از بین می رود.افرادی که تریکوتیلومانیا دارند همچنین ممکن است اختلالات دیگری مانند افسردگی، اضطراب یا وسواس فکری (OCD) داشته باشند.

فشار روانی

موقعیت ها یا وقایع شدید استرس زا می تواند باعث ایجاد تریکوتیلومانیا در برخی از افراد شود.زنان بیشتر نسبت به مردان به دلیل تریکوتیلومانیا تحت درمان قرار می گیرند، زیرا زنان به احتمال زیاد بیشتر به دنبال مشاوره پزشکی و درمان هستند.در اوایل کودکی، دختران و پسران به یک اندازه تحت تأثیر این اختلال در کشیدن مو قرار می گیرند.

چه زمانی برای بیماری تریکوتیلومانیا به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر نمی توانید از کندن موهای خود دست بکشید یا از ظاهر خود در نتیجه کندن موها احساس خجالت و شرمندگی می کنید، به پزشک مراجعه کنید. بیماری تریکوتیلومانیا تنها یک عادت بد نیست بلکه می تواند از یک اختلال ذهنی خبر دهد و بدون درمان بهتر نخواهد شد.

تریکوتیلومانیا معمولاً قبل یا بعد از سنین نوجوانی رخ می دهد که این سن در بین 10 تا 13 سال می باشد و نوزادان اغلب می توانند میل خود را به کندن مو نشان دهند اما این اختلاف در بین آن ها بسیار خفیف خواهد بود و گاهی اوقات بدون درمان نیز حل می شود

علت تریکوتیلومانیا هنوز نامشخص است اما بسیاری از این اختلالات پیچیده ممکن است در نتیجه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باشد.عوامل خطرناک آن می تواند خطر تریکوتیلومانیا را افزایش دهند و سابقه خانوادگی ژنتیک می تواند نقش بسیار مهمی در پیشرفت این اختلالات داشته باشد و این موضوع در افراد بیشتر اتفاق می افتد که خانواده ها و اطراف نزدیک ایشان به این اختلال مبتلا بودند.

عوامل دیگر بیماری تریکوتیلومانیا

افرادی که درگیر تریکو تیلو مانیا هستند، ممکن است اختلال های دیگری را تجربه کرده باشند مثل افسردگی، عصبانیت، نگرانی های بیش از حد یا اختلالات روانی.چنانچه بخش سلامت اشاره کرده است استرس های شدید یا اتفاقاتی که باعث شوک استرسی به فرد شده می تواند این اختلال را در او به وجود بیاورد و معمولاً تعداد خانم های درمان شده در این اختلال بیشتر از آقایان هستند و دلیل آن این است که شاید خانم ها بیشتر تمایل به درمان دارند و دختران و پسران در دوران کودکی به طور مساوی در معرض این اختلال قرار می گیرند.

این اختلال ها شاید در ظاهر موضوعی خیلی جدی به نظر نرسد اما تریکو تیلومانیا می تواند تاثیر منفی بر روی زندگی فرد داشته باشد که از سختی های این اختلال شامل موارد زیر می باشد:

ماسک های صورت زردچوبه برای پوست های خشک

اختلالات عاطفی در بیماری تریکوتیلومانیا

بسیاری از افرادی که مبتلا به تریکوتیلومانیا هستند، احساساتی مثل خجالت ترس و شرمندگی را تجربه می کنند و آنها فاقد اعتماد به نفس کافی هستند و معمولاً دچار افسردگی عصبانیت شدید و رو آوردن به مواد مخدر و الکل می شوند.

مشکلات مربوط به قرار گرفتن در اجتماع و محل کار خجالت و شرمندگی آنها به حد زیاد می شود که می تواند مانع فعالیت های اجتماعی آن ها شود و این فرصت های شغلی را از دست بدهد و افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، معمولاً کلاه به سر می گذارند و موهای خود را پراکنده می کنند تا کمبود آنها مشخص نشود و معمولا از مژه های مصنوعی استفاده می کنند.

آسیب به مو و پوست

اگر به طور مداوم موهای خود را بکنید، این اتفاق می تواند باعث مشکلات غیرقابل جبران می شود که شامل عفونت ها، ریزش مو است.

عوارض بیماری تریکوتیلومانیا:

اگر چه عوارض تریکوتیلومانیا چندان جدی نمی باشد اما می تواند تاثیرات منفی را بر زندگی به دنبال داشته باشد. عوارض بیماری تریکوتیلومانیا عبارت است از:

1. پریشانی های احساسی: خیلی از افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا احساس شرم، تحقیر و خجالت را گزارش کرده اند. آن ها ممکن است به افسردگی، اضطراب و کاهش اعتماد به نفس دچار شده و به دلیل شرایط شان به مصرف الکل و مواد مخدر رو آورند.
2. مشکلاتی در جامعه و عملکرد اجتماعی: خجالت به دلیل از دست رفتن مو سبب می شود شما از فعالیت های اجتماعی و موقعیت های شغلی باز بمانید. افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا ممکن است از کلاه گیس استفاده کنند و یا موهای خود را به نحوی تغییر دهند، که نواحی کچل شده را بپوشاند و یا از مژه های مصنوعی استفاده کنند. برخی افراد مبتلا به اختلال تریکوتیلومانیا، ممکن است از هرگونه صمیمیت اجتناب کنند زیرا نگرانند که شاید دیگران متوجه بیماری آن ها شوند.
3. آسیب به مو و پوست: کندن مداوم مو می تواند سبب اثرات و آسیب های دیگر از جمله عفونت شود. همچنین ممکن است سبب آسیب دائمی به رشد موها گردد.
4. تشکیل توده های مو در دستگاه گوارشی: خوردن موها می تواند منجر به ایجاد توده های مو در دستگاه گوارش شود. در طول سال ها این توده های مو می توانند سبب کاهش وزن، استفراغ، انسداد روده و حتی مرگ شوند.