به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از نی نی سایت، برای محدودیت ایجاد کردن و تشویق کردن رفتار خوب کودکانتان خیلی زود نیست. ما به شما نشان می دهیم که چگونه این کار را انجام دهید.
برای نظم دادن زود است؟
وقتی کودک یک ساله شما برای شکلات جیغ می کشد و غذا را در مغازه از کالسکه اش پرت می کند، خیلی سخت است که بفهمیم چگونه این بدرفتاری اش را کنترل کنیم. گذشته از این ها، کودکی در این سن هنوز برای نظم داده شدن خیلی کوچک است، نه؟ نه خیلی. در حالی که روش هایی مانند متوقف کردن و گرفتن امتیاز روی کودکان خیلی جواب نمی دهد (آن ها آنقدر بزرگ نشده اند که علت و معلول را ربط بدهند)، در واقع وقت مناسبی برای معرفی کردن مفهوم درست و غلط به کودک است. دکتر روانشناس، دبورا روث لدلی، نویسنده کتاب «یک مادر آرام شدن: چگونه استرس را مدیریت کنیم و از اولین سال مادر بودن لذت ببریم» می گوید: والدین اغلب به انضباط، به چشم یک تنبیه نگاه می کنند، اما اصل واژه به معنای «تعلیم» است. در مورد کودکان یک ساله، انضباط باید واقعا در مورد اجتماعی کردن بچه ها و آموختن حد و مرزها است. شما می توانید با این استراتژی ها کودکتان را در مسیر خوب رفتار کردن قرار دهید.
حواس پرت کردن را امتحان کنید
وقتی کودکتان خودسری می کند، با اصرار به فریاد کشیدن سر کودک خود مبارزه کنید، چون تن صدای شما ممکن است او را ناراحت یا کنجکاو کند. دکتر لدلی می گوید: «به جایش، سریعا و به آرامی او را مشغول به یک فعالیت دیگر کنید. مثلا اگر از دسته های مبل بالا می رود، خیلی آرام او را به زمین بیاورید و برایش کتاب بخوانید و باهم با اسباب بازی، بازی کنید». دوباره جهت دادن به توجه او نه تنها خیلی سریع رفتار ناخواسته اش را پایان می دهد، بلکه با گذشت زمان به او یاد می دهد که کارهایی از قبیل بالا رفتن از دسته مبل یک محدودیت است.
ثابت قدم باشید
شما فکر می کنید که اگر همین یک بار به کودک گریانتان اجازه دهید که قبل از ناهار یک کلوچه بخورد، اشکالی ندارد. اما تسلیم شدن در برابر درخواست های کودک، او را تشویق می کند که دفعه دیگر هم که اوضاع اینطور پیش رفت، همین حقه را به کار ببرد. دکتر گرگوریالیور، یک روانشناس کودک در سازمان سلامت فورد در دترویت می گوید: «مهم است که برای کودک محدودیت ایجاد کنید و بارها و بارها آن را گوشزد کنید.» وقتی پای قوانین خانوادگی به میان می آید، شما و همسرتان باید با هم هماهنگ باشید. اگر به فرزندتان پیام های مختلفی در مورد اینکه آیا اجازه دارد در وان حمام آب بازی کند یا باید موقع غذا خوردن روی صندلی بلندش بنشید بفرستید، او گیج و نا امید خواهد شد.
مثبت باشید
اگر همیشه برای کودکتان کلمه «نه!» را به کار ببرید، او ممکن است که حرف شما را رد کند و یا کارش را بدتر کند و وقتی نمی خواهد کاری را انجام دهد خودش هم از این کلمه استفاده کند. دکتر لدلی می گوید: «کلمه نه! را برای شرایطی نگه دارید که امنیت لازم است.» به جایش، اگر کودکتان به درب فر نزدیک شد، شما سریع باید با صدایی محکم «نه!» بگویید. اما اگر رفتارش خطرناک نباشد، فرمانتان را با کلماتی مثبت ادا کنید: مثلا به جای گفتن «نه! کفش هایت را در ماشین درنیاور!» بگویید: « آن ها را تا رسیدن به خانه در پایت نگه دار و بعد می توانی بدون آن ها در خانه راه بروی.»
نشانش دهید که کارها چگونه صورت می گیرند
دکتر پنی دافنفلد ، یک روانشناس اهل نیویورک می گوید: «کودکان بیش از اینکه به حرف هایتان گوش کنند، به کارهایتان دقت می کنند. «اگر کودکتان در بازی کردن با کودکی دیگر خیلی خشن است، رفتاری را که می خواهید داشته باشد را با نمونه نشانش دهید: بگویید: «بیا نی نی را به آرامی بغل کنیم» سپس دست کودکتان را بگیرید و به یک بغل کردن آرام راهنمایی اش کنید. یا، اگر مجبور کردن او برای مسواک زدن قبل از خواب برایتان خیلی سخت بوده است، مسواک زدن با هم را بخشی از کار همیشگی شبتان کنید.
رفتار های خوب را تحسین کنید
گاهی اوقات، کودکان به خاطر کمبود مهارت های ارتباطی سر خودانه عمل می کنند و این کار، برای جلب کردن توجه شما نتیجه بخش است. به همین خاطر است که باید بگذارید کودکتان بفهمد که هر وقت کاری را انجام می دهد که شما دوست دارید یا یکی از قوانین شما را جرا می کند، خشنود می شوید ( مثل آویزان کردن کتش وقتی که وارد خانه می شود). با انجام دادن این کار، شما به او یاد خواهید داد که رفتار خوب هم توجه شما را جلب می کند و او نیز ممکن است این رفتارش را ادامه دهد.
