چرا سفر رئیسی به ترکیه طی دو سال گذشته به تعویق می افتد؟
سفر سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور کشورمان به ترکیه که از سال گذشته تاکنون حداقل 3 بار به تعویق افتاده، قرار بود امروز چهارشنبه انجام گیرد، اما به یکباره اعلام شد که این سفر بار دیگر به تعویق افتاده است. اگرچه منابع غیررسمی در ترکیه اعلام کردند که این سفر فعلا از برنامه های کاری اردوغان خارج شده و احتمالاً تا عید هم انجام نمی گیرد، اما امیرعبدالهیان وزیر خارجه کشورمان اعلام کرد که این سفر بدلیل برگزاری نشست شورای سازمان‌ملل درخصوص وضعیت غزه معوق شده و چند روز دیگر انجام میشود.
درباره این تعویق البته گمانه زنی هایی وجود دارد که برخی از آنها را می توان از قرار زیر خواند:
-رسانه های عربی مانند شرق الاوسط میگویند، مسئله غزه در این تعویق نقش آفرین بوده زیرا ایران به دنبال قطع صادرات نفتی و غیرنفتی ترکیه به اسرائیل است در حالیکه آنکارا زیر بار آن نمیرود.
-رای الایوم در گزارشی نوشت که قرار بود یک اجتماع بزرگ از شیعیان در استانبول با سخنرانی رئیسی برگزار شود که باب میل دولت ترکیه نبود و به همین دلیل سفر به تعویق افتاد که با توجه به نبود زمینه های این اجتماع در فضای مجازی و سیاسی ترکیه و همچنین رویکرد تهران چنین چیزی بعید است.
-منابع رسمی ایران: همان اظهارات امیرعبدالهیان و تاکید بر اینکه نشست به زودی برگزار میشود.
از سوی دیگر این سفر تا روزهای پایانی، قرار بود انجام گیرد که نشانه آن برگزاری پانزدهمین جلسه ستاد هماهنگی روابط اقتصادی خارجی به ریاست مهدی صفری، معاون دیپلماسی اقتصادی وزیر خارجه است.
دستور کار این نشست «برگزاری نشست شورای عالی ایران و ترکیه و بررسی آخرین وضعیت همکاری‌های اقتصادی / تجاری با آن کشور» در روز دوم آذر است.
اما چرا این سفر به تعویق می افتد؟ بر این باورم که تعویق حداقل 3 باره این سفر را نه در آنکارا بلکه در تهران باید جستجو کرد. مجموعه ای از اختلافات ایران و ترکیه در حوزه های قفقاز و بخصوص کریدور زنگزور، اختلافات موجود با آذربایجان و اختلافات دو کشور در سوریه، باعث شده تا جریانی در ساختار تصمیم سازی کشور اجازه برگزاری این دیدار را تحت عناوین مختلف ندهد.
در حالیکه میتوان نگاه دولت رئیسی در بهبود روابط با همسایگان را سیاستی درست و حیاتی برای کشور دانست، جریانی با این سیاست بخصوص در حوزه همسایگان شمالی مخالف است که امیدواریم دولت در این خصوص به جمع بندی نهایی برسد تا منافع ملی بیش از پیش در روابط با همسایگان تامین شود.