به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی، اگر مسئولان به مردم از بالا به پایین نگاه نکنند، به این نگاه عجیب نخواهند رسید که معاون وزیر ارتباطات بگوید "خودتان از قبل باید به این فکر می بودید که احیاناً اگر روزی اینستاگرام بسته شود چه اتفاقی می افتد؟ خودتان باید به فکر می بودید و از ابتدا از ابزاری نظیر اینستاگرام استفاده نمی کردید."
یک نفر به این بزرگوار بگوید، مردم از یک ظرفیت قانونی در بستر قانونی استفاده می کردند. علم غیب هم نداشتند که آینده را پیش بینی کنند. شما جاده کناری را نساخته چطور جاده را می بندید؟ این استدلال به این می ماند که به مردم مناطق زلزله زده بگوئید، "خودتان از قبل باید به این فکر می بودید که احیانا اگر روزی زلزله آمد، چه اتفاقی می افتد؟" استدلال از بالا به پایین، می شود این.
نتیجه هم می شود آنچه در جامعه می بینیم. رفتار از بالا به پایین به این می ماند که وقتی خودت،پایت روی فرش است، بخواهی آن را بکشی، معلوم است، زمین خواهی خورد. یا آن بزرگواران و محترمین دیگری که حجاب را به وصیت شهدا گره می زنند و به غیرت، رگ گردن قوی می کنند. بایدشان گفت این درست، اما شهدا هزار وصیت دیگر هم داشتند. رعایت حرمت مردم و حق الناس و طهارت اقتصادی و تکریم مستضعفان و دوری از انواع فساد و اختلاس و... هم حرف شهدا بود. چرا اینجا، محکم نمی ایستید؟
نگاه از بالا به پایین بعضی وقت ها، خود ما را در منگنه قرار می دهد چنان که در یک مجلس وقتی یک جناب آقایی گفت بچه اند این کسانی که به خیابان آمده اند، دانش آموزند و چیزی نمی دانند، یک نفر پرسید شما 13 آبان را در تقویم دیده اید؟ می دانید یکی از مناسبت های آن روز دانش آموز است؟ می دانید فلسفه این نام گذاری را؟ چطور دانش آموزان سال 57 می فهمیدند اما سال 1401 نمی فهمند؟ یعنی نظام تربیتی شاه آدم فهمیده پرورش می داد و ما...؟ بنده خدا ماند چه بگوید. چه می توانست بگوید که کلمات دست بر یقه اش نگیرند؟
نگاه از بالا در این پایین دست با چنین معضلاتی هم مواجه می شود. کاش زبان مردمی داشته باشیم و نگاه مردمی. آن وقت کسی فریب زبان چرب دشمن را نمی خورد. کسی دست چدنی اش را مخملی نمی پندارد. ما باید با مردم درست تعامل کنیم. این نه تنها خیابان ها را خلوت می کند که توان آنان را برای حراست از سرحدات ایران عزیز، متراکم می کند...
هیچ مسئولی حق عقب نیشینی درباره حجاب را ندارد؛ مگر ما مرده باشیم
