دلایل روانی و جسمی کاهش میل جنسی زنان

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز ، از آنجایی که رضایت جنسی نقشی اساسی در احساس خوب بودن فیزیکی و روانی زنان ایفا می کند بنابراین درمان کاهش میل جنسی زنان نیز به اندازه سایر اختلالات روحی و جسمی اهمیت دارد. میل جنسی خانم ها بطور طبیعی در طی سال تغییر می کند. افزایش و کاهش آن با شروع و یا پایان رابطه عشقی و یا تغییرات اساسی در زندگی مانند بارداری، بیماری و یا یائسگی هماهنگ می باشد. برخی از داروها خصوصا داروهایی که برای درمان اختلالات خلقی استفاده می شوند( مثل داروی فلوکستین) نیز از دیگر علل کاهش میل جنسی در خانم ها هستند.

علائم کاهش میل جنسی زنان چیست؟

اگر زنی نسبت به شریک زندگی خود تمایل کمتری برای برقراری رابطه جنسی داشته باشد، به این معنا نیست که هیچ یک از آن ها لزوماً دارای مشکل هستند؛ آن ها تنها از نظر میل جنسی متفاوت هستند.
حتی اگر فعالیت جنسی فرد نسبت به اولین رابطه اش، ضعیف تر باشد، باز هم دلیلی بر وجود مشکل نیست. هیچ عدد و رقم خاصی برای نشان دادن تعداد دفعات مناسب برای برقراری رابطه جنسی وجود ندارد چرا که زن ها با هم متفاوت اند.
برخی از نشانه ها و علائم کاهش میل جنسی زنان در زیر آورده شده است:
– فرد علاقه ای به هیچ نوع فعالیت جنسی ، از جمله خود تحریکی نداشته باشد.
– فرد دارای تمایلات و افکار جنسی نباشد یا به ندرت آن ها را بارز سازد.
– فرد از کمبود فعالیت جنسی و تمایلات خود احساس بدی داشته باشد.

چه زمانی لازم است که فرد به دکتر مراجعه کند؟

در صورتی که کاهش میل جنسی زنان ، آنان یا شریک زندگی شان را با مشکل مواجه کند، ممکن است نیاز باشد تا به روان پزشک مراجعه کنند تا درمان دارویی و غیر دارویی مناسب را به آن ها پیشنهاد دهند.

چرا میل جنسی زنان به مرور زمان کاهش می یابد؟

داشتن تمایل کافی برای رابطه جنسی ، مقوله پیچیده ای است که بر مبنای مؤلفه های بسیاری مشخص می گردد، از جمله رفاه فیزیکی ، رفاه عاطفی ، تجارب ، باورها ، سبک زندگی و روابط فعلی. اگر در هر یک از این زمینه ها مشکلی وجود داشته باشد، می تواند به کاهش میل جنسی زنان منجر شود.

علل فیزیکی کاهش میل جنسی زنان

طیف گسترده ای از بیماری ها ، تغییرات فیزیکی و داروها می تواند باعث کاهش میل جنسی زنان شود، از جمله:
مشکلات جنسی :
اگر فرد هنگام رابطه جنسی دچار درد شود یا نتواند ارگاسم را تجربه کند، ممکن است به مرور زمان دچار کاهش میل جنسی شود.
بیماری های پزشکی :
بسیاری از بیماری های غیر مرتبط نیز می توانند میل جنسی را تحت تأثیر قرار دهند مانند آرتریت ، سرطان ، دیابت ، فشار خون بالا، بیماری عروق کرونر و بیماری های عصبی.
داروها :
برخی از داروها از جمله داروهای ضد افسردگی و ضد تشنج از عاملان کاهش میل جنسی زنان هستند.
سبک زندگی :
زیاده روی در مصرف الکل می تواند باعث کاهش میل جنسی زنان شود. استفاده از مواد مخدر هم اثر مشابهی بر میل جنسی زنان خواهد داشت. سیگار کشیدن نیز با کاهش جریان خون به اندام های جنسی ، می تواند در کاهش میل جنسی زنان نقش داشته باشد.
عمل جراحی :
هر نوع عمل جراحی ، به ویژه جراحی های مرتبط با سینه ها یا دستگاه تناسلی ، می تواند بر شکل ظاهری بدن ، عملکرد جنسی و میل جنسی تأثیر بگذارد.
خستگی :
خستگی های ناشی از مراقبت از کودکان یا سالمندان می تواند به کاهش میل جنسی زنان منجر شود. خستگی های پس از بیماری یا جراحی نیز می تواند اثر مشابهی در میل جنسی زنان بر جای بگذارد.
مصرف یکسری مواد غذایی خاص :
یکسری مواد غذایی ضد میل جنسی وجود دارند که مصرف آن باعث کاهش میل جنسی زنان و مردان خواهد شد.

تغییرات هورمونی مرتبط با کاهش میل جنسی زنان

تغییراتی که در دوره های مختلف زندگی، در سطح هورمون ها رخ می دهد می تواند باعث کاهش میل جنسی زنان شود. این تغییرات ممکن است در موارد زیر اتفاق افتند:

یائسگی :
میزان هورمون استروژن در زمان یائسگی کاهش پیدا می کند. این می تواند موجب کاهش میل جنسی زنان و خشکی واژن شود که نتیجه آن دردناک بودن رابطه جنسی خواهد بود. گرچه بسیاری از زنان در طول یائسگی و بعد از آن نیز، دارای رابطه جنسی رضایت بخش هستند، برخی از زنان نیز به دنبال این تغییر هورمونی ، با کاهش میل جنسی مواجه می شوند.

کاهش تستسترون :
هورمون مردانه تستسترون نقش مهمی در فعالیت جنسی مردان و زنان دارد. در بدن زنان هورمون تستسترون تا میانه های ۲۰ سالگی شروع به افزایش پیدا می کند و بعد از تا زمان یائسگی و بعد از آن رو به کاهش می رود که نتیجه آن کاهش میل جنسی زنان خواهد بود.

بارداری و شیردهی :
هورمون های بدن زنان در دوران بارداری ، پس از به دنیا آوردن کودک و در دوران شیردهی تغییر می کند که می تواند باعث کاهش میل جنسی زنان شود. البته، هورمون ها تنها عواملی نیستند که بر رابطه زوجین در این دوران تأثیر می گذارند. بلکه خستگی، تغییرات در ظاهر بدن و استرس های ناشی از بارداری یا مراقبت از نوزاد نیز می تواند موجب کاهش میل جنسی زنان و عدم برقراری رابطه جنسی در دوران بارداری و پس از آن شود.

علل روان شناختی کاهش میل جنسی زنان

تنها مشکلات فیزیکی یا بیولوژیکی نیستند که منجر به کاهش میل جنسی زنان می شوند. علل روان شناختی بسیاری نیز برای کاهش میل جنسی وجود دارند، از جمله:
– مشکلات روانی مانند اضطراب یا افسردگی
– استرس ، مانند استرس مالی یا استرس کاری
– داشتن شکل بدنی نامناسب
– اعتماد به نفس پایین
– داشتن تجربه سوء استفاده یا تجاوز جنسی
– تجارب جنسی تلخ در گذشته
– مشکلات مربوط به رابطه هایی که درگیر آن هستند.
برای بسیاری از زنان، نزدیکی عاطفی، مقدمه ای برای صمیمیت جنسی است؛ بنابراین بروز هرگونه مشکل در روابط آن ها می تواند عامل مهمی در کاهش میل جنسی زنان باشد.

تشخیص کاهش میل جنسی زنان

بنا بر تعریف، فرد زمانی دچار کاهش میل جنسی است که فاقد افکار یا میل جنسی باشد و عدم وجود این احساسات موجب ناراحتی فرد شده باشد و حس بدی را در او ایجاد کرده باشد. برای تشخیص دقیق این مشکل، علاوه بر سؤالاتی که پزشک درباره سابقه پزشکی شما می پرسد، ممکن است اقدامات زیر را نیز انجام دهد:
معاینه لگن :
در طول معاینه لگن ، پزشک مشکلاتی که باعث کاهش میل جنسی زنان می شود مانند نازک شدن بافت های دستگاه تناسلی ، خشکی واژن و وضعیت نقاط تحریک کننده را بررسی می کند.

آزمایش خون :
ممکن است پزشک از طریق آزمایش خون به بررسی سطح هورمون های بدن فرد پرداخته و به دنبال شواهدی از وجود مشکلات تیروئیدی، دیابت، کلسترول بالا و اختلالات کبدی بگردد.

درمان کاهش میل جنسی زنان

در اکثر موارد در ابتدا عاملین پشت پرده کاهش میل جنسی زنان مورد بررسی قرار می گیرد و در صورت نیاز دارو تجویز می شود. لذا روند درمان می تواند شامل این موارد باشد: مشاوره ، آموزش جنسی و گاهی دارو.

مشاوره برای کاهش میل جنسی زنان

صحبت کردن با یک متخصص روان پزشک (Psychiatrist)یا مشاور جنسی می تواند در بررسی علل کاهش میل جنسی زنان کمک کننده باشد. درمان اغلب شامل آموزش مسائل جنسی و ارائه روش ها و توصیه هایی برای بهبود رابطه میان زوج ها می باشد. همین مشاوره ها و ارائه تمریناتی که زوجین می بایست به کمک هم انجام دهند می تواند باعث بهبود چشم گیر در میزان صمیمیت زوجین و بالا رفتن میل جنسی آنان گردد.

بررسی داروهای مرتبط با کاهش میل جنسی زنان

پزشک سعی می کند با بررسی داروهایی که فرد قبلاً مصرف کرده یا در حال مصرف آن هاست، عوارض جانبی جنسی ناشی از آن ها را بررسی کند. به عنوان مثال، داروهای ضد افسردگی مانند پاروگزتین ( paroxetine ) و فلوکستین ( fluoxetine ) ممکن است باعث کاهش میل جنسی زنان شوند. تغییر داروها به نوع دیگری از داروهای ضد افسردگی به نام بوپروپیون (bupropion ) و یا اضافه کردن این دارو به لیست داروهای مصرفی فرد، معمولاً باعث افزایش میل جنسی می شود.

هورمون درمانی برای کاهش میل جنسی زنان

درمان اختلالات هورمونی یکی از موثرترین روش های درمانی کاهش میل جنسی زنان می باشد. رساندن هورمون استروژن در قالب قرص، اسپری یا ژل به سراسر بدن (سیستمیک) می تواند تأثیر مثبتی بر عملکرد مغزی و رفتاری مرتبط با کاهش میل جنسی زنان داشته باشد؛ اما این نوع درمان استروژنی ممکن است برای برخی از زنان نیز خطر داشته باشد.

– گاهی دوزهای پایین استروژن ، به شکل کرم واژینال ، شیاف یا حلقه ای که در واژن قرار می گیرد و به آرامی آزاد می شود، تجویز می گردد. این میزان از استروژن می تواند جریان خون را به واژن افزایش دهد و به افزایش میل جنسی زنان کمک کند بدون آن که فرد را با خطرات ناشی از مصرف سیستمیک استروژن مواجه کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است ترکیبی از استروژن و پروژسترون را تجویز کند.

– هورمون های مردانه مانند تستوسترون نقش مهمی در عملکرد جنسی زنان دارند، با وجودی که تستوسترون در زنان بسیار کمتر از مردان است. از طرفی، تجویز تستوسترون به زنان مقوله ای بحث برانگیز است و هنوز توسط سازمان غذا و دارو برای اختلالات جنسی در زنان تائید نشده است. علاوه بر این، تستسترون می تواند باعث آکنه ، اضافه وزن و تغییرات اخلاقی و شخصیتی در فرد شود.

فلیبانسیرین (Flibanserin)
این دارو در اصل به عنوان یک داروی ضد افسردگی با نام تجاری آدی (Addyi) ، توسط سازمان غذا و دارو به عنوان درمانی برای کاهش میل جنسی زنان یائسه تائید شده است.
مصرف روزانه یک قرص فیبانسیرین ممکن است باعث افزایش میل جنسی در خانم هایی که با کاهش میل جنسی مواجه اند، شود. عوارض جانبی بالقوه جدی این دارو شامل کاهش فشار خون، سرگیجه و ضعف، به خصوص اگر دارو با الکل مخلوط شود. کارشناسان توصیه می کنند که اگر بعد از هشت هفته از مصرف دارو بهبودی در میل جنسی فرد ایجاد نشود می بایست مصرف آن را متوقف کند.

سبک زندگی و درمان های (Treatments)خانگی برای کاهش میل جنسی زنان

تغییرات در شیوه زندگی می تواند تفاوت زیادی در میل جنسی زنان ایجاد کند:

ورزش :
تمرینات منظم هوازی و قدرتی می تواند باعث افزایش اعتماد به نفس، بهبود ساختار بدنی و خلق و خوی فرد و درنهایت افزایش میل جنسی زنان گردد.

کاهش استرس :
پیدا کردن راه هایی برای مقابله با استرس کاری، استرس مالی و مشکلات روزانه می تواند باعث افزایش میل جنسی زنان شود.

ارتباط با شریک زندگیتان :
زوج هایی که صادقانه و عاقلانه ارتباط برقرار می کنند، معمولاً یک رابطه احساسی قوی تری برقرار می کنند که می تواند به رابطه جنسی بهتر منجر شود. صحبت کردن در مورد علایق و ناسازگاری های جنسی نیز می تواند به صمیمیت جنسی زوجین و بهبود رابطه آن ها کمک کند.

زمانی را برای خلوت جنسی کنار بگذارید :
داشتن برنامه ریزی جنسی ممکن است در نظر اول غیر ممکن و خسته کننده به نظر برسد اما درنهایت به شریک جنسی کمک می کند که در مسیر مناسب قرار بگیرد.

به روابط جنسی خود کمی چاشنی اضافه کنید :
سعی کنید وضعیت های جنسی متفاوت، در زمان های متفاوت از روز یا مکان های متنوع داشته باشید. از شرکای خود بخواهید زمان بیشتری را برای آماده سازی جنسی شما صرف کنند.

عادت های بد خود را ترک کنید :
سیگار کشیدن، مصرف مواد مخدر و الکل می تواند باعث کاهش میل جنسی زنان شود. کنار گذاشتن این عادت های بد ممکن است به بهبود میل جنسی شما و همچنین بهبود کلی سلامت شما کمک کند.

استفاده از مواد غذایی محرک میل جنسی :
مواد غذایی خصوصا گیاهان دارویی خاصی وجود دارند که در صورت مصرف آنها می توان به تقویت حس جنسی زنان کمک کرد.