به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، هرچند امتناع از حرف زدن و بحث کردن می تواند مضر باشد اما نباید اینگونه القا شود که این شیوه ذاتا ناسالم است یا طرف مقابل هیچ نقشی در این رفتار ندارد. اجتناب از بحث و سکوت کردن ریشه در ترس و ناتوانی دارد.
علت این رفتار می تواند دلایل زیادی داشته باشد که شامل موارد زیر می شود:
امتناع از اختلاف نظر (انفعال هیجانی)
تمایل به کاهش تنش در یک موقعیت پُرتنش
باور اینکه نمی توانید موضوع یا مسئله بخصوصی را مدیریت کنید
ترس از واکنش همسر یا به کجا کشیده شدن بحث
باور اینکه همسر شما هیچ تمایلی به حل اختلاف ندارد
یک ناامیدی پنهان نسبت به پیدا کردن راه حل
قصد اینکه خودتان را خنثی و مسلط و همسرتان را «غیرمنطقی» یا «عصبی و پرخاشگر» جلوه دهید
تمایل به جور دیگر جلوه دادن موقعیت و فریب طرف مقابل تا کار خودتان را پیش ببرید
قصد بحرانی کردن یک موقعیت، چه به منظور به پیش کشیدن گله و شکایتی بزرگ تر و یا رساندن اختلاف به جایی که رابطه کلا تمام شود
کناره گیری از بحث، اغلب تاکتیکی است که طی دوران کودکی فراگرفته می شود. ممکن است پدر و مادر شما برای حفظ آرامش و یا برای به دست آوردن سلطه در خانواده از این شیوه استفاده می کرده اند.
حتی اگر سکوت کردن و امتناع از بحث، تعمدی و تهاجمی به نظر برسد باید یادتان باشد که اغلب، افرادی که احساس ضعف می کنند یا عزت نفس پایینی دارند از این روش استفاده می کنند. در چنین شرایطی، پرهیز از حرف زدن می تواند ابزاری دفاعی برای جبران و پوشش این احساسات باشد.
تاثیر بر روابط
علت پنهان چنین رفتاری هر چه که باشد، می تواند به رابطه شما آسیب جدی بزند. کسی که با سکوت همسرش مواجه می شود اغلب احساس می کند سبُک شمرده شده یا مورد اجحاف و بدرفتاری قرار گرفته است و حتی ممکن است ارزش فردی خودش را زیر سوال ببرد. ضمنا سکوت یکی از طرفین می تواند با مجاب کردن طرف دیگر، بحث را به بیراهه بکشاند یا کار به جایی برسد که حرفهای تاسف برانگیزی گفته شود.
برخی کارشناسان عقیده دارند کناره گیری از بحث، نشاندهنده جدایی است زیرا خبر از عدم توانایی برای حل مشکلات جهت تداوم رابطه می دهد. سایر مطالعات نشان داده اند این رفتار می تواند تاثیر روانی کاملا مستقمی بر هر دو طرف بگذارد.
مطالعه ای در سال 2016 که روی 156 زوج طی یک دوره ی پانزده ساله انجام شد نشان داد سکوت کردن در بحث و بگومگوها با علائم حاد عضلات اسکلتی مانند کمردرد، گرفتگی گردن و دردهای عمومی عضلانی ارتباط داشته است. از آنسو، کسانی که با سکوت و کناره گیری همسران شان مواجه می شدند بیشتر در معرض علائم قلبی و عروقی مانند افزایش فشار خون، سر دردهای تنشی و افزایش ضربان قلب بوده اند.
با سکوت همسر خود در مشاجره ها چگونه برخورد کنید
اگر چنین اتفاقی در یک رابطه تان روی می دهد، بهترین کار این است که با هم این مشکل را برطرف کنید. چه شما فرد سکوت کننده در بحث ها باشید و چه همسرتان، نمی توانید به تنهایی این مسئله را حل کنید. تلاش یک نفره فقط باعث سرزنش شده و ممکن است به جایی برسید که مسائل بزرگ تری را در رابطه تان نادیده بگیرید. یک رابطه بدون همکاری و ارتباط موثر، محکوم به فناست، بنابراین با پیدا کردن ابزارهای ارتباطی جدید برای تصحیح عادات پیشین خود شروع کنید.
در این زمان است که مشاوره زناشویی می تواند مفید باشد. زوج درمانی هدفش کمک به هر دو طرف برای فهم و درک علت مشکل و شناسایی رفتارها و عادت هایی است که منجر به مشکل مورد نظر در رابطه می شوند.
در زوج درمانی به همسران یاد داده می شود چگونه رویکرد ارتباطی ساختاری و موثری با هم داشته باشند که شامل موارد زیر است:
آرام کردن طرفین پیش از پرداختن به مشکل
پیدا کردن محیطی امن و آرام که همسرتان احساس نگرانی نکند
استفاده از کلماتی که نشان دهد هیچکدام تان مورد انتقاد یا اتهام نیستید
ابراز فهم و برداشت شما از موقعیت و اجازه دادن به همسر برای پاسخگویی با مهربانی
آگاهی نسبت به زبان بدن خودتان هنگامی که همسرتان حرف می زند
درک آنچه همسرتان گفته است پیش از اینکه شروع به جواب دادن کنید
پذیرفتن بازخورد و درک اینکه چه زمانی اشتباه برداشت کرده اید
توافق دوطرفه برای به تعویق انداختن مکالمه در صورت ادامه دار شدن و توافق برای برگشتن به گفتگو وقتی که شرایط آرام و تثبیت شد
هر چند عادت کردن به این تکنیک ها زمانبر است اما با تداوم و تمرین خواهید توانست به طور اتوماتیک انجام شان دهید و در نتیجه شما و همسرتان بهتر خواهید توانست به جای واکنش نشان دادن به مشکلات، آنها را حل کنید.
