در حمله به اوکراین حق را به پوتین می دهیم؟! 

به گزارش سایت خبری ساعدنیوز به نقل از روزنامه کیهان، این روزنامه در یادداشتی نوشت: ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در اولین نطق تلویزیونی خود پس از حمله به اوکراین، خطاب به مردم روسیه گفت برای «پیشگیری از یک خطر» دست به عملیات دفاعی زده است. او یادآوری کرد که روسیه در جریان جنگ جهانی دوم «بی طرف» بود و به وعده آلمان ها برای عدم حمله به روسیه اعتماد کرد و نتیجه این شد که روسیه 20 میلیون نفر نیروی نظامی خود را از دست بدهد. در واقع پوتین هدف گذاری امنیتی این جنگ را ترسیم کرده است.

ما بدون شک با هر جنگی که مردم در آن کشته می شوند، مخالفیم و فرقی نمی کند این مردم شهروندان اوکراین باشند یا شهروند هر نقطه دیگر در دنیا. اما آنچه پوتین گفت یک تصویر خیالی از آنچه در سر داشت نبود؛ اتهامات او علیه اروپا و آمریکا واقعاً روی داده بود و وضع امنیتی روسیه در غرب سرزمین خود به هم ریخته بود و تهدید آمریکا علیه یکپارچگی روسیه واقعیت دارد؛ کما اینکه در سند راهبردی 25 ساله آمریکا- یعنی سند امنیتی سال های 2000 تا 2025 - با صراحت از فروپاشی فدراسیون روسیه سخن به میان آمده است. با این وصف اگر پوتین از بازدارندگی سخن می گوید و یا اگر از پیشگیری از یک خطر امنیتی جدی با مردمش صحبت می کند، اسناد آن وجود دارد.

از این منظر تحولات اوکراین را طبعاً نمی توان «آغاز تهاجمی شدن روسیه» نام نهاد یا آن طور که بعضی تصور کرده اند، بحران اوکراین آغاز دوران جدیدی در نظام بین الملل نیست و این تقسیم تاریخ به پیش و پس از حمله نظامی به اوکراین نیست؛ اما البته می تواند باشد و این وابسته به اقدامات دیگران در این صحنه است.

اگر اروپا و آمریکا بخواهند این بحران را نقطه آغاز تنش های بزرگ امنیتی قرار دهند، آنگاه می توان از معارضه نظامی قدرت های هسته ای، به عنوان «دوره جدید» یاد کرد. ما هم البته می توانیم در این صحنه، نقشی آسیامحورانه ایفا کرده و قاره کهن خود را یک قدم دیگر به سمت ایفای نقش اول بین المللی حرکت دهیم.