موسیقی پاپ (به انگلیسی: Pop music، که در اصل به معنی موسیقی عامهپسند (popular) میباشد) یک سبک از موسیقی عامهپسند است. و معمولاً در مقابل موسیقی کلاسیک و فولک (محلی) قرار میگیرد و از آنها متمایز است. با این حال هنرمندان این سبک در سبکهای ترنس، هاوس، مَش آپ، ریمیکس، موسیقی الکترونیک، راک، هیپهاپ، دنس، ریتم اند بلوز (R&B) و کانتری هم میتوانند فعالیت داشته باشند و این باعث میشود که تبدیل به سبکی انعطافپذیر شود. شاخههای زیادی مانند موزیک ترنس، هاوس، هارد ترنس و… از سبک پاپ سر چشمه گرفته میشود. عبارت «موسیقی پاپ» همچنین میتواند به یک زیر سبک خاص (درون پاپ) اشاره داشته باشد مانند سافت راک و پاپ راک.
در ایران در بیشتر جشنها، عروسیها و مهمانیها برخلاف دیگر نقاط جهان که از سبک تخصصی مانند هاوس و ترنس استفاده میشود، از سبک کلی و جامع موسیقی پاپ استفاده میشود.
با توجه به ماهیت همیشه در حال تغییر این ژانر، تعریف موسیقی پاپ به صورت پویا و قابل انعطاف است. موسیقی پاپ سبکی بسیار محبوب بین شنوندگان است که معمولا بالاترین بازدید و دانلودها را دارد. پاپ اساساً نوعی موسیقی معاصر است که خود را از سبک موسیقی محلی، هنری و کلاسیک متمایز میکند.
برخی از عناصری که موسیقی پاپ و زیرشاخههای آن را به شکلی ساده تعریف میکند شامل ساختاری تکرار شونده در آهنگها، ملودیهای ساده و ریتمهای موزون است. همچنین سازهایی که در موسیقی پاپ استفاده میشوند، نقش تعیین کننده ای در آنچه در این ژانر به وجود میآید دارند.
موسیقی پاپ، از میان گروههای موسیقی سوئینگ دهه 30، بلوز شیکاگو و موسیقی کانتری ایالت تنسی به پا خواست. در دهه 50، خوانندگان روز کسانی چون فرانک سیناترا (Frank Sinatra)، بابی دارین (Bobby Darin) و پگی لی (Peggy Lee) بودند.
در دهه 60، چهار عامل مهم موجب گسترش موسیقی پاپ شدند. یکی گروههای دوواپ (DooWop) دخترانه مقیم نیویورک بودند که ترانه سرایان آنها مانند کارول کینگ (Carol King)، نیل دایموند و برت باکاراک (Burt Bacharach) در دهه 70 به شهرت فراوانی رسیدند، در طرف دیگر تحولات موسیقی سول Soul بود که با ظهور آرتا فرانکلین (Aretha Franklin) برادران آیزلی (Isley brothers)، ری چارلز (Ray Charles) و همچنین خوانندگان موتاون (Motown) در دیترویت که استیوی واندر (Stevie Wonder)، سوپریمز (the Supremes) و ماروین گی (Marvin Gaye اولین کسی که کنترل هنری کار خود را در دست گرفت) از جمله مهمترین چهره های آن هستند و در نهایت گروه بیچ بویز (Beach Boys) که سبک خود را سبک موج سواری کالیفرنیایی (California Surf) نامیده بودند.
گیتار الکتریکی و لوازم تقویت صوتی (آمپلی فایر) نیز تاثیر فراوانی بر موسیقی مدرن گذاشتند. در دهه های 30 و 40، سازهای تقویت شده برای رقابت با درجه صدای بالای ارکسترهای سوئینگ یک ابزار ضروری بودند. گیبسون اولین گیتار گیبسون لس پاول Gibson Les Paul را در سال 1952 به علاقمندان معرفی کرد. در دهه 60، مجموعه آواهای قابل دسترس در گیتار الکتریکی با تولید یک جعبه افکت اصلاح و تعدیل شد و یک پدال برای کنترل آن در مسیر جعبه قرار گرفت که به پدال وا-وا wah-wah pedal معروف است.
در سال 1963 گروه بیتلز موسیقی پاپ را متحول کردند و طوری محبوب شدند که پنج ترانه پر فروش تمام چارتهای آمریکا متعلق به بیتلز بود. پس از آن، کسانی چون باب دیلن (Bob Dylan)، سایمون و گارفانکل (Simon and Garfunkle) و گروه بردز (Byrds)، که خوانندگان فولک بودند نیز به استفاده از سازهای الکتریکی روی آوردند. بسیاری از گروههای موسیقی دیگر نیز این مسیر را دنبال کردند. در سال 1966، گروه بیتلز تصمیم گرفتند که به جای برگزاری برنامه های زنده، بیشتر بر روی کار استودیویی متمرکز شوند. با اتفاقاتی چون راهپیماییهای معترضان به تبعیض نژاد، کندی و ویتنام، به نظر میرسید که زمان، زمان تحولات بزرگ در جامعه است.در 1967، گروه بیتلز البوم مشهور Sgt Peppers را منتشر کردند. تابستان عشق بود و دوران هیپی ها و راهپیماییهای اعتراض آمیز.
در دهه 70 گروه بیتلز از هم پاشیده شد و موسیقی پاپ در میان صداها و آواهای مختلف سرگردان شد. در اوایل دهه 70، خواننده / ترانه سرایان و پیروان سبک پاپ چارتها را تسخیر کردند که در میان آنها میتوان از موسیقی دیسکوی BeeGees، آوای همراه با پیانو بیلی جوئل (Billy Joel) و التون جان (Elton John) و موسیقی کانتری Eagles گرفته تا موسیقی ملایم کارپنترز (Carpenters)، نیل دایموند و کارول کینگ نام برد. در این میان هنرمندانی با گرایش بیشتر به راک هم بودند که راد استوارت (Rod Stewart)، استیلی دن (Steely Dan) و فلیت وود مک (Fleetwood Mac) از آن جمله اند. موسیقی راک هم با ظهور گروههایی چون لد زپلین (Led Zepplin)، پینک فلوید (Pink Floyd) و کویین (Queen)، در این دوره به پیشرفت بزرگی دست یافت. موسیقی پاپ شاخه ای به نام دیسکو پیدا کرد که به شکل غیر قابل وصفی محبوب شد و اولین ژانر از موسیقی بود که از موسیقی الکترونیک برای تبلیغات و اجراهای بزرگ استفاده کرد.
موسیقی پاپ دهه 80، شاهد ظهور گروههای پانک-راک بود و گروهها و خواننده های شاخص این دهه گروه Duran Duran، The Police، Culture Club و افرادی چون Phil Collins، Michael Jackson و Madonna بودند.
در دهه 90، عده ای سودجو که به دنبال موفقیت مالی بودند و این فرمول بسیار برایشان کارساز بود، تصنیفهای عاشقانه و افسانه ای با عنوان pop ballad، را به شیوه ای به شدت سطحی و سرهم بندی شده مورد استفاده قرار دادند. این عده با دور هم جمع کردن گروهی از پسران یا دختران جوان و جذاب و خوش صدا، که همه به اجرای ترانه های مشابه میپرداختند، دوره ای را به وجود آوردند که به نام عصر گروههای پسر یا دختر نامیده میشود. از میان این گروهها که به سرعت به اوج رسیده و با سرعتی بیشتر از میان میرفتند، میتوان به گروههای انگلیسی Take That، West life و Spice girls و گروه های آمریکایی New kids on the block و Back street boys اشاره کرد. اما این گروهها با تمام شهرتشان، تنها موجب از بین رفتن عمق ترانه های عاشقانه نسل جدید شدند.
در اوایل هزاره سوم، گروههای پاپ / راک با ترانه هایی ساده برای شنیدن، به وجود آمد که Coldplay و Embrace از آن جمله اند. امروزه، طیف موسیقی پاپ با درهم تنیده شدن سبکهای مختلف گسترده تر شده است. با این وجود در طی چند سال اخیر موسیقی راک، در محبوبیت نزد عموم مردم موفقتر بوده است و از طرفی با امکاناتی که به خاطر وجود اینترنت فراهم شده است، دسترسی به انواع موسیقی بیشتر است و مردم میتوانند راحت تر سبک و موسیقی مورد علاقه خود را تشخیص داده و ترانه های خوانندگان محبوب خود را پیدا کنند. با این وجود فروش آلبومهای موسیقی در سال 2005 افزایش یافته و خواننده/ترانه سرایان و گروههای راک چارتها را در تسخیر خود درآورده اند. امروزه، هنرمندان عرصه موسیقی بیشتر از فروش آلبومها، بر روی درآمد حاصل از اجراهای زنده حساب مبکنند و گروههای راک از جایگاه خاصی در تمام فستیوالها و تورهای موسیقی برخوردارند.
در طول دههها، موسیقی از یک طیف گستردهای از سازها استفاده میکند و پاپ نیز از این قاعده مستثنی نبوده است. اگر به یک برنامه پاپ یا کنسرت رفته باشید، حتماً متوجه سازهایی مانند کیبورد، پیانو دیجیتال، گیتار و درام و سنجها شدهاید.
انواع گیتارهای مورد استفاده در موسیقی پاپ شامل گیتارهای الکتریک، آکوستیک و بیس است. گاهی اوقات، سازهای زهی ارکسترال مانند ویولن و سازهای بادی مانند ترومپت و ساکسیفون در نسخههای مختلف موسیقی پاپ ارائه میشوند.
پاپ یکی از معدود سبکهای موسیقی است که با توجه به موقعیت جغرافیایی و کاربرد، اختلاف کمی بین زیر شاخههای آن وجود دارد. این انواع رایج شامل الکترو پاپ، ایندی پاپ، پاپ راک، فولک (معاصر)، پاپ ارکسترال و پاپ رپ است.
این واقعیت که موسیقی پاپ همیشه در حال تغییر است به این معنی است که لیست نسخههای مختلف موسیقی پاپ به راحتی کنار گذاشته نمیشوند و به مرور زمان انواع بیشتری از این ژانر ظاهر میشوند.
موسیقی پاپ در واقع از ایالات متحده آمریکا و انگلیس نشات گرفته است. این ژانر به عنوان ترکیبی از سبکهای مختلف موسیقی آغاز به کار کرد که در اوایل دهه 50 محبوب بودند. برخی از انواع موسیقی که به پیدایش پاپ منجر شد شامل موسیقی جز (jazz )، کانتری (country)، رپ (rap) و راک اند رول (Rock and roll) بود.
به مرور منتشر و دست به دست شدن برگه نتهای موسیقی پاپ برای نواختن ساز در بین عموم به گسترش بیشتر این ژانر کمک کرد تا جایی که امروزه اکثر سازهای اصلی از نت آهنگهای موسیقی پاپ برای تمرین نواختن استفاده میکنند.
جالب است بدانید در آغاز قرن بیستم، آهنگهایی از پیانو در حال نواختن موسیقی پاپ در گرامافون خانه ها شنیده میشد که در نتیجه باعث شد مخاطبان با اجرای جدیدی از موسیقی پاپ آشنا شوند. در اینجا یک نکته مهم از بینشها و رویدادهایی است که موسیقی پاپ را شکل داده است.
مخاطب خاص نداشتن: سبک پاپ در اغلب موارد در مقابل سبک هایی نظیر کلاسیک و فولک یا موسیقی محلی بومی قرار می گیرد و اصولا یکی از دلایل رشد آن همین وابسته نبودن به محل و جغرافیای خاصی است که تنها عده ی خاصی از مردم آن منطقه ی جغرافیایی خواستار آن نوع موسیقی باشند.
عدم پیچدگی و آزادی عمل: یکی از دلایل مهم محبوبیت موسیقی پاپ در میان مردم سادگی و نداشتن هارمونی های پیچیده است. این مشخصه را نمی توان در سایر سبک ها همچون کلاسیک یافت یا بهتر است بگوییم کمتر یافت می شود ، قوانین موسیقی خاصی بر این نوع سبک ها حاکم است و از آزادی عمل کمتری برخوردارند. لذا مخاطبین خاصی را هم در بر می گیرند.
طول قطعات طولانی نیست: قطعات و آهنگ هایی که در سبک پاپ اجرا می شوند عموماً از نظر زمانی در محدوده ی خاصی هستند و بر خلاف سایر سبک ها همچون کلاسیک و جز طولانی نمی باشند و دارای تکرار زیادی نیستند. قطعات موسیقی پاپ در مواردی اندک از 32 میزان بیشتر می شوند.
مدولاسیون و گام: به جهت یکنواخت نشدن و تکرار های خسته کننده در سبک پاپ کمتر از تغییر گام و مدولاسیون استفاده می شود.
روند رو به غم پاپ: پژوهشی که دانشگاه یروان کالیفرونیا در سال 2018 انجام داد نشان می دهد که موسیقی پاپ در 30 سال گذشته به سمت غمگین تر شدن رفته است و عناصر شادی رفته رفته جای خود را به ریتم های الکترونیک داده اند اگر چه پاپ موسیقی ایی است که همچنان می شود با آن رقصید.
موسیقی پاپ (pop music) نوعی موسیقی مردم پسند است و بیشتر برای مخاطب های جوان که در نیمۀ دوم قرن بیستم با الهام از بلوز (Blues) و سبک های دیگر موسیقی شکل گرفت و بعدش در سطح جهان گسترش پیدا کرد.