باغ سنگی یکی از جاذبههای استان کرمان و شهر سیرجان است. باغ سنگی علاوه بر ثبت در میراث فرهنگی کشور به ثبت جهانی نیز رسیدهاست، این محوطه که قبلاً باغ بوده در حوالی دهستان بلور و روستای میاندوآب در 40 کیلومتری جنوب شرقی سیرجان قرار دارد. این باغ به شکل شش ضلعی نامنظم میباشد و متعلق به یکی از عشایر طایفه قرهسعدلو از ایل بچاقچی به نام درویش خان اسفندیارپور بودهاست. از شگفتیهای این باغ میتوان به میوه درختانش اشاره کرد که از این درختان سنگ آویزان شده است. این باغ عجیب بدست شخصی به این شکل درآمده که اکنون در قید حیات نیست، اما برخی از گردشگران همچنان به درختان این باغ چیزهایی را آویزان میکنند. سیرجان شهری در جنوب غربی استان کرمان است که جاذبههای دیدنی زیادی دارد.
باغ سنگی سیرجان توسط فردی کر و لال به نام درویش خان اسفندیارپور ساخته شده است که وی به شغل کشاورزی مشغول بوده است. چندین روایات مختلفی در مورد باغ سنگی وجود دارد؛ برخیها میگویند وی یکی از زمین داران سیرجان بوده اما در حین انجام اصلاحات خیلی از اراضی خود را از دست داده بود که به نشانه اعتراض درختهای خشک شده باغ خود را با آویزان کردن سنگ تزئین میکرده است، که آویزان کردن هر سنگ معنای خاصی دارد؛ یعنی اتفاقی در زندگی درویش خان رخ داده که وی یک سنگ روی درخت آویزان کرده است؛ مانند وقتی که نوه وی به سربازی میرود و همانند سر تراشیده شده سرباز سنگی گرد به درخت آویزان کرده است؛ یا به مناسبت مرگ دوستان و عزیزانش سنگی آویزان میکرده است؛ اکنون بعد از گذشت چندین سال این باغ مورد توجه همگان قرار گرفته است، درویش خان هیچ گاه فکر نمیکرد روزی این باغ عجیب که نشات گرفته از تفکرات فردی بوده مورد توجه گردشگران و عکاسان قرار خواهد گرفت؛ یعنی هنوز هم نفراتی هستند که در باغ سنگی به دخیل بستن مشغولند. درویش خان بعد از فوت نیز در همین باغ به خاک سپرده شده است.
برای آویزان کردن سنگ، درویش خان چاله هایی در زمین خشک حفر کرده است، سپس درختان خشکیده را در این چالهها کاشته و بعد از اتمام کاشت شروع به آویزان کردن سنگ هایی از شاخه های درختان کرده است. در نهایت در باغ 1000 متری، 180 درخت با سنگ هایی به جای میوه وجود دارد که حس غریب و هولناکی به این باغ داده است. البته به جز سنگ، چیزهای دیگری مانند لاستیکهای پنچر شده، آینههای شکسته، فنر و هر چیز دیگری که به نظر میرسد از درختان آویزان کرده است.
