جراحی پلیکاسیون عمل جراحی نسبتاً ساده‌ای است که برای صاف کردن انحناء آلت تناسلی، یکی از علائم اصلی بیماری پیرونی مردان انجام میشود. پلیکاسیون آلت تناسلی برای تمام آقایان دچار کجی آلت مناسب نیست. متقاضی ایده‌آل این عمل باید عملکرد نعوظ مناسب و آلتی با بلندی کافی داشته باشد، انحناء آلت متوسط باشد و اثری از بدشکلی یا ناهنجاری نداشته باشد.
کج شدن آلت تناسلی به بالا و پایین و یا طرف راست و چپ که در حالت نعوظ و سفت شدن آلت ایجاد می شود، انحناء آلت تناسلی اطلاق می شود.انحناء آلت به دو صورت مادرزادی و اکتسابی می باشد. در حالت مادرزادی از همان سنین بچگی و نوجوانی و جوانی هر فرد حالت نعوظ دست می دهد آلت کج سفت می شود. ولی در حالت اکتسابی آلت تناسلی تدریجاً کج می گردد که به شرح آن ها می پردازیم.
درمورد بروز انحراف تناسلی در مردان علل متعددی بیان می شود که شامل دو نوع بیماری و ضرب دیدگی است. خمیدگی های جزیی در تنه آلت تناسلی معمولا علت واضحی ندارند و نیاز به اقدامی نیز ندارند اما در حالتی که این خمیدگی بیش از 30 درجه باشد باید حتما درمان شود. عمده ترین علل بروز کجی اکتسابی آلت تناسلی شامل:
به آسیب و پارگی تنه آلت که معمولا به علت ضربه شدید حین روابط جنسی اتفاق می افتد گفته می شود. این پارگی اگر ترمیم شود عوارضی ندارد ولی عدم درمان آن می تواند باعث کجی آلت شود.
خمیدگی عمده در این بیماری در نوک آلت یا حشفه دیده میشود که به دلیل کوتاه بودن مجرای ادرار حشفه به پایین کشیده می شود و حالت پهن شده پیدا میکند. درمان این موارد با قطع بافت هایی که حشفه را به پایین کشیده اند و بازسازی مجرای ادرار انجام می شود.
بیماری پیرونی Peyronie’s disease یکی از شایع ترین بیماری ها در میان مراجعین به دلیل انحراف آلت تناسلی در مردان است. میزان شیوع بیماری پیرونی بین 0٫4 تا 9 درصد بوده و علت آن ناشناخته است. ولیکن صدمات و ضربات عروقی جزیی تکرار شونده به دیواره اجسام غاری آلت پذیرفته ترین فرضیه ایست که در مورد علت این بیماری مطرح شده است. بیماری پیرونی با یک فرایند التهابی شروع می شود.
جراحی رفع خمیدگی آلت تحت بی‌حسی نخاعی یا بیهوشی عمومی در بیمارستان انجام میشود. پس از بی‌حسی، نعوظ مصنوعی از طریق تزریق دارو در پایه آلت (تزریق intracavernous) القاء میشود تا متخصص اورولوژی بتواند محل و تعداد پلیکاسیون‌ها را تعیین کند. برش جراحی معمولاً به فاصله چند میلی متری از غده آلت به صورت مدور ایجاد میشود تا جراح بتواند پوست آلت را از کورپورا کاورنوسا بلند کند. چنانچه بیمار ختنه نشده باشد، متخصص معمولاً پیشنهاد میکند که ختنه جهت پیشگیری از عوارض ناشی از ورم پس از عمل انجام شود. اما اگر بیمار ختنه شده باشد، برش در همان محل زخم قدیمی ایجاد میشود. سپس پوست با بخیه‌های جذبی بسته میشود.
آقایانی که به بیماری پیرونی مبتلا هستند اما به نعوظ می‌رسند، آلت‌شان به حد کافی بلند است و فقط یک خمیدگی ساده بدون بدشکلی‌هایی مانند شبیه بودن به ساعت شنی یا پیچش از میانه دارد، می‌توانند متقاضی عمل رفع کجی آلت باشند. اکثر متخصین اورولوژی ترجیح می‌دهند که جراحی رفع کجی آلت را در مواردی انجام دهند که انحناء کمتر از 60 درجه باشد.
چنانچه انحناء بیشتر از 60 درجه باشد یا بدشکلی باریک شدن آلت وجود داشته باشد، جراحی پیوند (گرفت) آلت گزینه مناسب‌تری خواهد بود. شرط آخر متقاضی ایده‌ال پلیکاسیون این است که بیمار باید به نعوظ برسد و بتواند آن را حفظ کند، حتی اگر برای این کار از ویاگرا یا دیگر داروهای تقویت جنسی استفاده کند. آقایان مبتلا به بیماری پیرونی که از اختلال نعوظ نیز رنج می‌برند باید از پروتز آلت استفاده کنند.
معمولا بین 2 – 6 ماه بعد از جراحی آقایان امکان برقراری رابطه جنسی کامل ندارند.
ناراحت کنندده ترین عارضه پلیکاسیون آلت تناسلی کوتاه شدن طول آلت به اندازه 0.5 – 1.5 سانتی متر است.
جدی ترین عارضه بعد از جراحی صاف کردن آلت تناسلی ناتوانی جنسی است که ممکن است به صورت عدم توانایی در رسیدن به نعوظ یا عدم توانایی حفظ نعوظ دیده شود.
از بین رفتن خاصیت ارتجاعی آلت
از بین رفتن حس آلت
ایجاد برآمدی ملموس و دائمی روی آلت
استراحت تا حد امکان در 24 ساعت اول پس از جراحی به کاهش تورم و درد کمک میکند. کمی تورم و احساس ناراحتی پس از عمل جراحی مورد انتظار است. در طول 24 ساعت اول، استفاده از یک بسته سرد در کشاله ران به مدت 20 دقیقه، سپس استراحت 20 دقیقه‌ای به کاهش تورم کمک میکند. بعید نیست که مواردی از کبودی و سوزش همراه با ادرار را تجربه کنید. بیمار همچنین ممکن است مقداری خون در ادرار خود مشاهده کند. در ادامه چند توصیه برای مراقبت بعد از جراحی ارائه شده است:
مراقبت از محل بریدگی: پانسمان بیمار ممکن است شامل نوار گاز استریل نفتی باشد که ممکن است بر روی برش قرار داده شود و گاز به آرامی در اطراف شفت آلت تناسلی پیچیده شود. یک پانسمان کوبان نیز میتواند به آرامی، نه محکم، در اطراف آلت تناسلی از نزدیک سر آلت تناسلی تا انتهای آن پیچیده شود.
رژیم غذایی: اگرچه هیچ محدودیتی وجود ندارد، توصیه میشود که بیمار با مایعات شفاف یا یک غذای سبک شروع کند و رژیم غذایی خود را تحمل کند. برای 24 ساعت اول از غذاهای تند و چرب اجتناب کنید. نوشیدن مقدار زیادی مایعات برای هیدراته نگه داشتن بیمار مفید است.
داروها: بیمار ممکن است مصرف داروهای معمول خود، به جز آسپرین یا سایر داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین (کومادین) یا هپارین، را از سر بگیرد. پزشک زمان مناسبی را که بیمار میتواند مصرف داروهای خود را از سر بگیرد، به او می‌گوید. پزشک یک داروی ضد درد تجویز میکند. بیمار نباید در هنگام مصرف این داروها رانندگی کند. داروهای ضد درد همیشه باید با غذا مصرف شوند تا احتمال تهوع کاهش یابد. این داروها همچنین می‌توانند یبوست ایجاد کنند، برای جلوگیری از یبوست، بیمار ممکن است بخواهد متاموسیل، شیر منیزی یا روان کننده مدفوع استفاده کند. بیمار میتواند این داروها را بدون نسخه از داروخانه خریداری کند.
حمام کردن: محل جراحی را 2 روز پس از عمل خشک نگه دارید و پس از 48 ساعت می‌توانید دوش بگیرید. استفاده از وان برای حمام کردن، شنا کردن در استخر یا حمام‌های آبگرم کوچک برای حداقل 6 هفته ممنوع است. استفاده از یک پماد آنتی بیوتیکی مانند باسیتراسین یا نئوسپورین بر روی برش دو بار در روز به مدت بیش از 5 روز از چسبیدن لباس زیر به برش جلوگیری میکند.
فعالیت: بیمار میتواند فعالیت عادی و سبک خود را پس از 48 ساعت یا هنگامی که احساس میکند بهتر است، از سر گیرد. فعالیت‌هایی که موجب احساس ناراحتیتان می‌شوند را انجام ندهید. برای 7 روز از ورزش شدید و یا بلند کردن اجسام سنگین اجتناب کنید. پس از آن، بیمار میتواند تمام فعالیت‌های عادی خود را انجام دهد. به بدن خود توجه کنید. اگر یک فعالیت باعث ناراحتیتان میشود، آن را آهسته‌تر انجام دهید یا آن را متوقف و استراحت کنید. از هرگونه فعالیت جنسی به مدت 6 هفته اجتناب کنید.
