معنی اسم ناصر
ناصر : (عربي) 1- (در قديم) نصرت دهنده، ياري كننده؛ 2- (اَعلام) 1) ناصرخسرو: [394-481 قمری] حکیم، شاعر و نویسنده ي ایرانی، متولد قباديان بلخ. پیشوای اسماعیلیان خراسان، مؤلف سفرنامه، که گزارش سفر هفت ساله ي او به سرزمینهای اسلامی است، جامعُ الحکمتین، خوانُ الاخوان، گشایش و رهایش، زادُالمسافرین، وجه دین. 2) ناصر: لقب ابوالعباس احمد، خلیفه ي عباسی [575-622 قمری]، معاصر با محمّد خوارزمشاه و چنگیزخان مغول.
ناصرالدين : (عربي) 1- ياري كننده دين؛ 2- (اَعلام) 1) ناصرالدین شاه: شاه ایران [1264-1313 قمری] از سلسله ي قاجار، که در 17 سالگی شاه شد. وزیرش امیرکبیر را پس از سه سال عزل کرد و کشت. استقلال افغانستان را به رسمیت شناخت. سه بار به اروپا سفر کرد. به دست میرزا رضا کرمانی کشته شد. در زمان او نخستین مؤسسه هاي آموزش عالی جدید تأسیس شد، تلگراف، تلفن و برق به ایران راه یافت. چاپ و نشر روزنامه و کتاب رواج یافت؛ 2) ناصرالدین لقب محمودابن ملکشاه سلجوقی: [485-487 قمری]، ن محمود 3- ، 5) ؛ 3) ناصرالدین ابوالمعالی محمّد مشهور به ملک کامل: شاه ایوبی مصر [615-635 قمری] که حمله ي صلیبیان را دفع کرد.
معنی اسم ناصر در لغت نامه دهخدا
یاریگر، رهاننده، یاری دهنده، یاری کننده، نصرت کننده، مددکار، فریادرس، معین، فیروزی دهنده، رفیق، همراه، یار، یاور، جمع: نصار. نصر. انصار.
معنی اسم ناصر در فرهنگ فارسی
یاری کننده مددکار، یاور. جمع: انصارنصار. نامی است ازنام های خدای تعالی.
معنی اسم ناصر در فرهنگ معین
یاری گر،یاری کننده. جمع: نصار. انصار.
معنی اسم ناصر در فرهنگ فارسی عمید
یاری کننده، یار و یاور.