استاندارد های خبرنگاری چیست؟
استاندارد های خبرنگاری شامل اصول اخلاقی و عملکرد مناسب برای خبر گزاری ها می باشد کدها و اصول اولیه خبرنگاری اصولا در بیانیه های انجمن های حرفه ای خبرنگاری و سازمان های خبری چاپ بارگذاری می شود. در حالی که کدهای ارائه شده ممکن است برخی از اختلافات را با کده ای سایر کشور ها ویا سازمان ها داشته باشند، اکثرا در عناصری مانند اصول حقیقت، صحت، عینیت، بی طرفی، انصاف و پاسخگویی عمومی مشترک می باشند.به طور مثال یکی از استاندارد های خبرنگاری "محدودیت آسیب" را شامل می شود این کد باعث می شود که جزئیات خاصی از گزارش ها، مانند نام فرزندان خردسال، نام قربانیان جرم که در نتیجه انتشار چنین اطلاعاتی ممکن است به اعتبار کسی آسیب برسد.و همینطور برخی از کدهای اخلاقی روزنامه نگاری، همچنین شامل نگرانی در مورد منابع تبعیض آمیز در اخبار مبتنی بر نژاد، مذهب، گرایش جنسی و ناتوانی جسمی یا روانی است.
هدف استاندارد های خبرنگاری چیست؟
کدهای اخلاقی خبرنگاری با هدف تعیین اطمینان از اطلاعات گزارش شده با تعریف شیوه های قابل قبول، در نظر گرفته شده است. این دستوالعمل ها به خبرنگاران در شناسایی و برخورد با معضلات اخلاقی کمک می کند. این آیین نامه ها و مقررات چارچوبی برای اصلاح و خود نظارتی در اختیار خبرنگاران قرار می دهد. مهم ترین استانداردهای خبرنگاری عبارتند از:
صداقت: روزنامه نگاران باید راستگو باشند. غیر ممکن است گزارش دادن اطلاعات غلط، یا گزارش دادن حقایق به روشی گمراه کننده تاثیر گذار باشد
استقلال و عینیت: روزنامه نگاران باید از مباحثی که علاقه مالی یا شخصی دارند و منافع خاصی را در این زمینه برای آنها فراهم می کند، پرهیز کنند، زیرا ممکن است این علاقه سوگیری را به گزارش خود وارد کند. در مواردی که یک روزنامه نگار ممکن است علاقه مالی یا شخصی خاصی داشته باشد، علاقه باید افشاء شود
انصاف: روزنامه نگاران باید واقعیت ها را با بی طرفی وانصاف ارائه دهند و دیدگاه ها و زوایای دیگر داستانی که در آن وجود دارد را نیز ارائه دهند.حقیقی نبودن گزارش غیرقابل قبول است.
پشت کار: یک روزنامه نگار باید حقایق مربوطه را گردآوری و ارائه کند تا درک خوبی از موضوع گزارش شده داشته باشد
پاسخگویی: یک روزنامه نگار باید در قبال کار خود، آماده پذیرش انتقاد و پیامدهای آن باشد
استاندارد های خبرنگاری
در حالی که خبرنگاران در ایالات متحده و کشورهای اروپایی منجر به تدوین و اتخاذ این استانداردها شده اند، چنین کدهایی را می توان در سازمان های گزارشگری در بیشتر کشورها با نام آزادی مطبوعات یافت. کدهای مکتوب و استانداردهای عملی تا حدودی از کشور به کشور دیگر و از سازمان تا سازمان دیگر متفاوت است، اما بین انتشارات اصلی و جوامع همپوشانی قابل توجهی وجود دارد. فدراسیون بین المللی خبرنگاران IFJیک طرح جهانی خبرنگاری اخلاقی را در سال 2008 با هدف تقویت آگاهی از این موضوعات در نهادهای حرفه ای راه اندازی کرد. در سال 2013 ، شبکه خبرنگاری اخلاقی توسط دبیرکل سابق IFJ آیدان وایت تأسیس شد. این ائتلاف انجمن های رسانه ای بین المللی و منطقه ای و روزنامه نگاری را حمایت می کند تا در تمام بسترهای رسانه فعالیت های اخلاقی، حکمرانی خوب و خودتنظیمی را انجام دهند.چند نمونه از استاندارد های تعیین شده در سرتاسر جهان:
- دلسوزانه برای کسانی که تحت تأثیر پوشش خبری قرار می گیرند، ابراز همدردی کنید. هنگام برخورد با کودکان از حساسیت ویژه ای استفاده کنید
- در هنگام جستجو یا استفاده از مصاحبه یا عکس کسانی که تحت تأثیر فاجعه یا غم و اندوه قرار دارند حساس باشید
- تشخیص دهید که جمع آوری و گزارش دادن اطلاعات ممکن است باعث آسیب یا ناراحتی شود
- پیگیری اخبار مجوز استکبار نیست
- بفهمید که افراد خصوصی نسبت به مقامات دولتی و سایر افرادی که به دنبال قدرت، تأثیر یا توجه هستند، حق بیشتری دارند که بتوانند اطلاعات خود را کنترل کنند
- در شناسایی افراد مظنون یا قربانی جرائم جنسی محتاط باشید
- قبل از تشکیل رسمی دادگاه و اتهامات، در مورد مظنونین جنایی قضاوت نکنید
اصل محدودیت مضرات
دوره عادی تکلیف یک خبرنگار ممکن است در جستجوی حقایق و جمع آوری جزئیات، انجام مصاحبه، انجام تحقیقات و بررسی های پس زمینه، عکس گرفتن و ضبط فیلم و صدا در جستجوی عدالت باشد. در طول این دوره محدودیت مضرات به این سؤال می پردازد که آیا همه آموخته ها باید گزارش شود و اگر چنین است، چگونه است. این اصل محدودیت بدان معنی است که برای جلوگیری از ایجاد پیامدهای منفی افشای کامل، ایجاد یک چارچوب عملی و اخلاقی برای ارائه خبر لازم می باشد.