به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،قاره سبز پیش و بیش از همه قاره های دیگر جهان به محیط زیست اهمیت می دهد و می داند که اگر کره خاکی ما و منابع و زیست بوم آن نابود شود دیگر انسان هم جایی برای زندگی روی آن نخواهد داشت. از این رو در سال ها و یا بهتر بگوییم در ده های اخیر، کشورهای اروپایی قوانینی را برای مهار هر چه بیش تر آلاینده ها طراحی کردند. اتحادیه اروپا پیش از هر صنعتی به این فکر افتاد که این وسایل چهار چرخ که نام شان اتومبیل است و با برندهای محتلف تولید می شوند می بایست اول از همه محیط زیست دوست شوند و سطح آلایندگی شان با اجرای یکی سری قوانین و مقررات فنی به نام استانداردهای یورو ۵، قبل از مصرف، مهار شود. طبق بررسی هایی که مدیران شهری در کشورهای اروپایی انجام داده اند، بیش ترین آلودگی ها به گردن اکسید نیتروژن، کربن مونوکسید، ریزگردهای آلاینده و دی اکسید کربن بوده است که همگی از تولیدات خودروها در این قاره به شمار می آید. بنابراین بسیاری از این کشور تصمیم گرفتند که برای هر نوع از اتومبیل ها استانداردهایی را تعریف کنند. البته جالب است بدانید که این استانداردها در گام اول برای ایمنی هر چه بیش تر سرنشینان خودرو گذاشته شده بود و به تدریج قوانین مهار آلاینده ها نیز به آن اضافه شد. از زمان شروع هزاره دوم میلادی و ورود دستگاه های دایاگونز و دستگاه های هوشمند مانند رایانه به صنایع اتومبیل سازی روز به روز میزان دقت امنیت و آلایندگی در این صنعت پیشرفت کرد.
اولین کشورهایی که به اجبار از استانداردهای یورو ۵ پیروی کردند
شاید واژه اجبار برای قاره سبز واژه مناسبی نباشد. پیش از اجباری شدن رعایت استانداردهای یورو ۵ ، استرالیا به طور خودجوش اولین قدم را برای استفاده از یورو ۵ برداشت. اولین قدم ها مربوط به اتومبیل ها شد و در اول، خودروسازی های فعال در این کشور ملزم به دریافت مدرک یورو شدند. بعد از گذشت مدتی یعنی در سال ۲۰۰۶ میلادی، یورو ۳ وارد مرحله اجرایی شد و دیگر از حالت مدرک به برنامه ریزی ها و تقویم های تولید سالیانه و ماهانه شرکت های خودروسازی اروپا اضافه شد. کشورهای اروپایی که در فهرست اتحادیه اروپا قرار دارند یعنی ۹۸ درصد از کشورهایی که در این قاره هستند چه برای صادرات و چه برای مصرف داخلی مستلزم رعایت استاندارهای یورو ۵ هستند.
رعایت یورو ۵ در کشورهای آسیایی
ناگفته نماند که کشورهای آسیایی که در فناوری و فرهنگ سازی قدم به قدم با اروپا همراهی می کنند نیز دست به اجباری کردن رعایت استانداردهای یورو زده اند و بسیاری کلانشهرها مانند بیجنیگ در چین و کلکته در هند جدیتی ورای اروپا در رعایت یورو ۵ را اعمال کرده اند. شهرهای تجاری و مهمی مانند کلکته، بمبئی، دهلی، حیدرآباد، آگرا در هند و در چین شهرهایی مانند شانگ های و بیجینگ بدون رعایت یورو ۲، ۳، ۴ و ۵ اجازه تولید هیچ خودرو پیشرانه داری را نمی دهند.
استانداردهای یورو ۵ شامل چه وسایل نقلیه ای می شود؟
همان طور که حدس می زنید، استانداردهای یورو ۵ پنجمین پرتکل ایمنی و مهار آلاینده ها است که بنا بر استاندارد موتورها و پیشرانه ها تعبیه شده است. قوانین و مقررات یورو ۵ شامل حال دو چرخ ها، سه چرخ ها و چهار چرخ ها و حتی پیشرانه های دیگر هم می شود. البته تفاوت هایی در اجرای یورو ۵ در مورد سه چرخ ها و چهار چرخ ها متفاوت است و تولید هر کدام شان تابع مقررات خاص خود هستند.
یورو ۵ با یورو ۴ چه فرقی دارد؟
تفاوت عمده این دو نوع از یوروها در میزان محدودیت های شان در تولید مونوکسید کربن خودروها و موتورسیکلت ها است. ترکیب اکسیدها و نیتروژن در وسایل نقلیه بیش ترین میزان آلودگی را ایجاد می کند و در برگه های رعایت استانداردهای یورو ۵ و ۴ با علامت اختصاری (NOx) شناخته می شوند. علاوه بر این، یورو ۵ استانداردهای جدیدی را در اندازه گیری هیدروکربن ها و گاز متان در خودروها معرفی می کند. طبق قوانین یورو ۵، خودرو مربوطه نباید بیش از یک دهم میلی گرم هیدروکربن، از هر نوعی، را تولید کند. و همچنین با رعایت یورو ۵ دیگر خبری از گاز متان در وسایل نقلیه ای که یورو ۵ دارد وجود ندارد. این استانداردها نشانه دهنده آن است که روز به روز بیش تر به اهمیت نگه داری و محافظت محیط زیست توجه می شود.
چند درصد خودروهای ایران یورو ۵ هستند؟
متاسفانه در این حوزه هم اندر خم یک کوچه ایم. بیش از پیش باید تلاش شود و بر خلاف تمام مخالفت ها و شبهاتی که در مورد تولید خودرو با استانداردهای یورو ۵ وجود دارد زودتر به این باور برسیم که نه فقط خط تولید خودروهای جدید الورود بلکه تمام خطوط تولید خودروهای ملی و وارداتی که در ایران مونتاژ می شوند می بایست با استانداردهای یورو ۵ تولید شوند. در سال های اخیر تلاش شده که خودروهای جدید حتما مطابق با مقررات و ضوابط یورو ۵ تولید شوند و تا حدودی این کار موفقیت آمیز بوده است اما همچنان راه درازی در پیش است.
