اصطلاحات رایج خبرنگاری کدام اند؟
خبرنگاری مانند هر حرفه ای شرایط و اصطلاحات خاص خود را دارد. که هر خبرنگار حرفه ای باید با این اصطلاحات آشنای کامل داشته باشد تا بتواند آنچه در اتاق خبر صحبت می کنند را بشناسد و در تولید یک خبر عالی به کار گیرد. در این بخش به معرفی کاربردی ترین اصطلاحات حوزه خبرنگاری می پردازیم.
تیتر : عنوان خبر می باشد که اغلب پر رنگ وبزرگ نوشته می شود، تیتر باید روشن باشد ومفوم کلی خبر را برساند به گونه ای خواننده با خواندن آنئموضوع کلی خبر را بداند. سوالی نباشد فعل در اخر بیاید از حروف اضافه در ابتدای استفاده نشود از جذابترین وتاثیر گذارترین کلمات در ابتدای جمله استفاده شود، هر چه یک تیتر کوتاه ه تر باشد بهتر است مثلا بین 5 تا 7 کلمهتیتر انواع مختلف دارد که در مت های بعدی به آن ها خواهیم پرداخت.
لید : اولین پاراگراف در سخت خبرها که مهم ترین نکات از خلاصه داستان را برجسته کرده است. لید نباید بیش از 35 -45 کلمه باشد. بهترین لید ها، لید های هستند که جالب تر ین جنبه های یک خبر را نمایان می کنند.
پاراگراف حمایتی: معمولا بعد از لید می آیند و توضیحات بیشتر وکامل تری در مورد لید می دهند. این قسمت اغلب شامل نقل قول ها و واقعیات جالب می باشند.
هرم معکوس: هرم وارونه مدلی است که برای توصیف ساختار یک خبر از آن استفاده می شود. این بدان معناست که سنگین ترین ومهم ترین خبر در بالای داستان وسبک ترین و کم اهمیت ترین آنها در پایین. همانطور که از بالا به پایین داستان حرکت می کنید، اطلاعات ارائه شده باید به تدریج اهمیت کمتری پیدا کنند. به این ترتیب ، اگر یک ویراستار برای آنکه فضای خاصی را ایجاد کند، بخواهد برشی انجام دهد، می تواند بدون از دست دادن اطلاعات حیاتی، از پایین، داستان را برش شود.
ارز ش های خبری: این ارزش تعیین می کنند که آیا خبری، خبر است یانه، ارزش ارائه دارد یا خیر؟درگیری، تأثیر، مجاورت، به هنگام بودگی، شهرت، بداعت یا شگفتی.هر کدام از رویداد ها به خودی خود در دردون خود این ارز ش ها را به صورت نهفته دارند وما از روی این ارزش ها رویداد ها انتخاب وبه مخاطب مناسب خود ارائه می دهیم مثلا در ارزش خبری مجاورت خبر هایی در رابطه با کشف سم مخصوی برای گیاهان استان گلستان تنها برای مردم این استام پر اهمیت می باشد و برای سایر استان ها این خبر اهمیتی ندارد
عناصر خبری: عناصر خبری عبارت است از پاسخ به شش سوال چه، چرا، چگونه، که، کی و کجا. و در هر خبری که به این شش عنصر پاسخ داده شود آن خبر کامل می باشد.خبری بی نقص می بشد که بتواند به شش عنصر فوق پاسخ دهدو کنجکاوی های مخاطب را تغذیه نماید، عناصر خبری اسکلت بندی یک خبر را تشکیل می دهند که علاوه بر رفع نیاز مخاطب به خبرنگار در تهیه وتنظیم خبر کمک می کن وهمچنین ترتیب قرار گیری این عناصر سبک خبر نویسی را تعیین می کند
خبر اختصاصی یا ویژه: ارائه خبری که خبر دیگری آن را نداشته باشد.
خبر خوردن: زمانی که خبری را شما ارائخ نکنید ولی سایر شبکه ها یا نشریات آن را ارائه دهند گفته می شود خبر خورده شده است.
سرمقاله: به بیان دیدگاه هیئت نشریه می پردازد، سرمقاله نویسی یک مهارت خاص است که بیانگر دیدگاه و خط فکری سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و... گردانندگان نشریه را دارد، بخاطر همین امر اغلب در پای ان امضائ شخص خاصی نیست و قالب فکری کل نشریه را بیان می کن بنابراین سر مقاله از اهمیت بسیاری برای مخاطبین برخوردار می باشد یر مقاله اغلب توسط سر دبیر مجله ویا یک از کارمندان مورد اطمینان و با تجربه نشریه که با اهداف نشریه و خط مشی آن آشنایی کلی دارد نوشته می شود.
منبع: نام کسی که خبر را ارائه میدهد اغلب بیان می شود، که در خبرنگاری منبع می تواند خود خبرنگار، شخص مصاحبه شونده در خبر و ... شود.
انتساب: انتساب یعنی اینکه به خوانندگان بگوییم اطلاعات یک خبر خبری از کجا حاصل می شود.، این مهم است زیرا خبرنگاران همیشه به دست اول به تمام اطلاعات موردنیاز برای یک داستان دسترسی ندارند. آنها برای کسب اطلاعات باید به منابعی مانند پلیس، دادستان یا مقامات دیگر اعتماد کنند.
سبک AP: این مربوط به Associated Press Style است که فرمت و استفاده استاندارد برای نوشتن نسخه خبری است.
خود سانسوری: وقتی اتفاق می افتد که خبرنگار بعلت فشار های آمده، از انتشار خبری که به آن دست یافته خود داری می کند.
ضربه: ضربه یک منطقه یا موضوعی خاص است که یک خبرنگار آن را پوشش می دهد. در یک روزنامه معمولی محلی، تعدادی گزارشگر دارید که مناطق واتفاقات مانند پلیس ، دادگاه ها ، سالن شهر و هیئت مدیره مدرسه را پوشش می دهند. در نشریات بزرگتر ، ضربه ها می توانند تخصصی تر شوند. مانند گزارشگرانی که امنیت ملی، دیوان عالی و صنایع پیشرفته و مراقبت های بهداشتی را پوشش می دهند.
نیم تای بالا: اغلب در روزنامه ها به کار می رود که نیمه ی بالای ان مهم تر است تا نیمه ی پایین.
نشریات زرد : رسانه ها و مطبوعاتی که مطالب جنجالی ارائه می کنند و بیشتر بر شایعات تکیه می کنند و یا با اغراق در خبر سعی در جنجال آفرینی، توهین و تهمت های جنسی، دلالی و اساسی کردن بیش از حد خبر ها سعی در بالا بردن تیراژ روزنامه خود دارند. این نوع روزنامه اولین بار توسط ژوزف پولیتزر به نام روزنامه نیویورک وورلد منتشر شد.