فال حافظ / چه مستیست ندانم که رو به ما آورد - غزل شماره 145 

چه مستیست ندانم که رو به ما آورد
که بود ساقی و این باده از کجا آورد

تو نیز باده به چنگ آر و راه صحرا گیر
که مرغ نغمه سرا ساز خوش نوا آورد

دلا چو غنچه شکایت ز کار بسته مکن
که باد صبح نسیم گره گشا آورد

رسیدن گل و نسرین به خیر و خوبی باد
بنفشه شاد و کش آمد سمن صفا آورد

صبا به خوش خبری هدهد سلیمان است
که مژده طرب از گلشن سبا آورد

علاج ضعف دل ما کرشمه ساقیست
برآر سر که طبیب آمد و دوا آورد

مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ
چرا که وعده تو کردی و او به جا آورد

به تنگ چشمی آن ترک لشکری نازم
که حمله بر من درویش یک قبا آورد

فلک غلامی حافظ کنون به طوع کند
که التجا به در دولت شما آورد

تعبیر غزل شماره 145 حافظ:

نگران نباشید و غم و اندوه را از خود دور کنید که آخر و عاقبت کارها خوب خواهد بود. صبور باشید و از عجله کردن دست بردارید تا مشکلات حل شوند. به زودی خبر مسرت بخشی خواهید شنید به طوری که بیماری تان شفا پیدا می کند.

نذرتان را ادا کنید، عهد و پیمان خود را فراموش نکنید. به زودی در کار و بار و تحصیل شاهد موفقیت های بزرگی خواهید بود. در دوران خوشی از یاد خداوند غافل نشوید.