حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند
محرمی کو که فرستم به تو پیغامی چند
ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند
چون می از خم به سبو رفت و گل افکند نقاب
فرصت عیش نگه دار و بزن جامی چند
قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست
بوسهای چند برآمیز به دشنامی چند
زاهد از کوچه رندان به سلامت بگذر
تا خرابت نکند صحبت بدنامی چند
عیب می جمله چو گفتی هنرش نیز بگو
نفی حکمت مکن از بهر دل عامی چند
ای گدایان خرابات خدا یار شماست
چشم انعام مدارید ز انعامی چند
پیر میخانه چه خوش گفت به دردی کش خویش
که مگو حال دل سوخته با خامی چند
حافظ از شوق رخ مهر فروغ تو بسوخت
کامگارا نظری کن سوی ناکامی چند
تعبیر غزل شماره 182 حافظ:
روزهای زندگی در حال گذر است و شما آن را به بیهودگی می گذرانید، از فرصت هایی که پیش روی شماست به بهترین شکل استفاده کرده و قدر لحظه های عمر را بدانید.
از عیبجویی دیگران برحذر باشید که سرانجام خوبی ندارد. نیتی در دل دارید که نیاز به تدبر و اندیشه و مشورت با بزرگان دارد، با تلاش و صبر می توانید به هدف خود برسید.
اگر باعث دلخوری اطرافیان شده اید از آن ها دلجویی کنید. خبر خوشی دریافت خواهید کرد و ملاقات مهمی در پیش دارید.
2 ماه پیش
2 سال پیش
4 سال پیش