به دور لاله قدح گیر و بی‌ریا می‌باش
به بوی گل نفسی همدم صبا می‌باش
نگویمت که همه ساله می پرستی کن
سه ماه می خور و نه ماه پارسا می‌باش
چو پیر سالک عشقت به می حواله کند
بنوش و منتظر رحمت خدا می‌باش
گرت هواست که چون جم به سر غیب رسی
بیا و همدم جام جهان نما می‌باش
چو غنچه گر چه فروبستگیست کار جهان
تو همچو باد بهاری گره گشا می‌باش
وفا مجوی ز کس ور سخن نمی‌شنوی
به هرزه طالب سیمرغ و کیمیا می‌باش
مرید طاعت بیگانگان مشو حافظ
ولی معاشر رندان پارسا می‌باش
تعبیر غزل شماره 274 حافظ:
زندگی آمیخته با سختی و بلندی های زیادی است و مشکلات و شادی ها در هر زندگی وجود دارد. با دوستان خود مهربان باشید و با صداقت رفتار کنید تا زمانی که نیاز دارید به یاری شما بشتابند.
از کینه و دورویی برحذر باشید که انسان های بی ریا موفق تر و آسوده تر هستند. برای آرزوهای دست نیافتنی وقت خود را هدر ندهید. از خداوند کمک بخواهید و همه چیز را به او بسپرید تا به آرامش برسید.
