فال حافظ / ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم - غزل شماره 377 

ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم
غم هجران تو را چاره ز جایی بکنیم

دل بیمار شد از دست رفیقان مددی
تا طبیبش به سر آریم و دوایی بکنیم

آن که بی جرم برنجید و به تیغم زد و رفت
بازش آرید خدا را که صفایی بکنیم

خشک شد بیخ طرب راه خرابات کجاست
تا در آن آب و هوا نشو و نمایی بکنیم

مدد از خاطر رندان طلب ای دل ور نه
کار صعب است مبادا که خطایی بکنیم

سایه طایر کم حوصله کاری نکند
طلب از سایه میمون همایی بکنیم

دلم از پرده بشد حافظ خوشگوی کجاست
تا به قول و غزلش ساز نوایی بکنیم

تعبیر غزل شماره 377 حافظ:

برای رسیدن به مراد دل باید از مسیر سخت با پستی بلندی های بسیار عبور کنید، اراده آهنین و همت عالی برای عبور از سختی های این راه نیاز است.

مراقب باشید که به بیراهه کشیده نشوید، از همفکری دوستان دلسوز و دانا استفاده کرده و صبوری پیشه کنید تا انشالله به سرمنزل مقصود برسید.